No Offence - Seizoen 2

In het tweede seizoen neemt No Offence een aantal stappen in de goede richting. Toch komt deze zwartkomische misdaadserie van Paul Abbott totaal niet in de buurt van Britse misdaadtoppers als Broadchurch, Line of Duty en Peaky Blinders. Maar dat is niet erg, want No Offence pretendeert ook niet deze series te zijn. Wat het wel probeert te zijn, is een spannende, ietwat luchtige serie die gemakkelijk wegkijkt. En daarin slaagt No Offence zeker.

Het tweede seizoen begint wanneer het politieteam van inspecteur Vivienne Deering (Joanna Scanlan) de begrafenis van de zoon van de topcrimineel Nora Attah (Rakie Ayola, Maisie Raine) beveiligt. Tijdens de uitvaartdienst laat iemand een bom afgaan. De familie Attah heeft veel vijanden en het is aan Deering en haar team om uit te zoeken wie er achter deze aanslag zat en waarom.

In haar tweede seizoen zet No Offence stappen in de goede richting

Stappen in de goede richting. Dat doet dit tweede seizoen. De eerste stap is het seizoen herstructureren. In plaats van het team van Deering losse zaken op te laten lossen terwijl een grotere, ongerelateerde zaak als rode draad door het seizoen loopt, is de zaak Attah de rode draad en houden de losse zaken hier verband mee. Het helpt daarbij dat dit seizoen ook slechts zeven afleveringen lang is. Meer was er wat mij betreft ook niet nodig geweest om dit verhaal te vertellen.

Een tweede stap is het veranderen van de cast en de groepsdynamiek. Nog steeds blijven Vivienne Deering, en haar twee hoofddetectives Dinah en Joy de dragende krachten in de serie en zij krijgen ook nog steeds het meeste interessante materiaal om mee te werken. Maar ook de overige personages worden meer bij het team en bij de verhaallijn betrokken. We leren ze beter kennen, zien meer van hun persoonlijke levens, en ook zij komen voor problemen en dilemma’s te staan. Hierbij springen voor de agenten Spike Tanner (Will Mellor, Casualty) en Tegan Thompson (Saira Choudry, Hollyoaks) eruit. Ook de excentrieke en ietwat perverse forensisch onderzoeker Randolph Miller (Paul Ritter, Vera) doet het heerlijk.

Wat ook helpt is de introductie van een nieuwe baas, Detective Chief Inspector Christine Lickberg (Sarah Solemani, The Wrong Mans). De oude baas is afgewimpeld en daar komt een vervanger. Zoals dat zo vaak gaat in politieseries, is deze baas een stuk minder coulant dan haar voorganger. DCI Lickberg is niet echt gediend van Deerings ongebruikelijke politiemethoden en laat dat ook duidelijk merken. Wat dat betreft zorgt deze introductie voor een soort reality check. Het toont aan het team van Deering aan hoe absurd hun werkwijze soms kan zijn, en het toont aan de kijker hoe absurd de serie soms kan zijn. Hierin maakt Abbott zijn eigen creatie op mooie wijze ontzettend zelfbewust.

Alles wat goed was in het eerste seizoen, is ook in het tweede seizoen van No Offence aanwezig. Wat er beter kon, dat is ook beter gegaan en dat maakt dit seizoen wederom een heerlijk stukje televisie.