Mr. Mercedes - Seizoen 1
Verfilmingen van Stephen King-boeken zijn altijd een grote gok. Tegenover elke IT of 11.22.63 staat wel een Under The Dome of The Mist. Met de verfilming van het boek Mr. Mercedes had de zender Audience Network sowieso al goed bronmateriaal in handen. Zelf heb ik erg van dit boek (en ook de vervolgboeken) genoten. Vervolgens is het zaak om ook de adaptatie te laten slagen. Na het zien van het eerste seizoen kan ik zeggen dat ze dat is gelukt.
Mr. Mercedes grijpt je gelijk als kijker met een gruwelijke openingsscène bij de keel. Vlak voor een banenmarkt rijdt een gemaskerde man in op een menigte, waarbij tientallen doden vallen. Rechercheur Bill Hodges (Brendan Gleeson, Harry Potter) wordt op de zaak gezet, maar krijgt de dader nooit te pakken. Nadat Hodges met pensioen is gegaan, krijgt hij bericht van iemand die beweert achter de aanslag te zitten. Gefrustreerd omdat hij nog steeds niet weet wie het is, besluit Hodges om zelf achter de dader aan te gaan. Wat volgt is een spannend kat-en-muisspel tussen de oude detective en de beruchte Mercedes Killer.
Deze verfilming is opmerkelijk trouw gebleven aan het boek, meer dan op het eerste oog lijkt. Hoewel de verhaallijn zelf vrijwel identiek is, hebben de schrijvers met de details wat meer vrijheid genomen. Omdat ze een boek van 400 pagina’s moeten zien te vullen in tien afleveringen, zijn er vooral verhaalelementen toegevoegd. We leren nieuwe personages kennen, bepaalde achtergrondpersonages krijgen een grotere rol en er worden nieuwe verhaalelementen gepresenteerd. Hoewel dit weinig aan het daadwerkelijke verhaal toevoegt, is dit toch erg belangrijk in de serie.
Mr. Mercedes wil dat het verhaal in een geloofwaardig opgezette wereld plaatsvindt, en een groot ensemble aan personages dat zich met alledaagse dingen bezig moet houden helpt hierbij. De serie neemt de tijd om deze wereld zich te laten ontwikkelen en dat is heel prettig, ook wanneer het gaat om het neerzetten van geloofwaardige karakters. De alledaagse sleur en de frisse tegenzin waarmee Hodges aan het werk gaat helpt om zijn frustratie over de mislukte jacht op de moordenaar beter in beeld te brengen. Aan de andere kant zien we nog meer hoe de Mercedes Killer (Harry Treadaway, Penny Dreadful) zich voordoet als de perfecte ijscoman en winkelbediende, maar stiekem kwaadaardige plannen maakt om het leven van Hodges zuur te maken.
Daar komt bij dat de casting echt geweldig is. Brendan Gleeson is geknipt voor de rol van de norse, oude politieman Hodges en speelt deze met zichtbaar plezier. Ook Treadaway doet het voortreffelijk. Zijn rol doet sterk denken aan die van Norman Bates in Bates Motel en hij weet heel goed wanneer hij zijn masker op en af moet zetten. Dit sterke acteerwerk draagt bij aan de nadrukkelijke spanning die gedurende de hele serie heerst.
Met de bijrollen is verder weinig mis en deze zijn gewoon goed. Gleeson heeft een fijne chemie met Mary-Louise Parker (Weeds), die de zus van een Mercedes-slachtoffer speelt en met wie Hodges een relatie krijgt. Verreweg het leukste personage is er één die niet in de boeken voorkomt, maar wel op treffende wijze in het verhaal past. Dat is de bemoeizuchtige buurvrouw van Hodges (Holland Taylor, Two And A Half Men). Het is een genot om te zien hoe ze haar neus in Hodges’ zaken probeert te steken, en zo het bloed onder zijn nagels vandaan haalt.
Al met al kan ik zeggen dat Audience Network met Mr. Mercedes een geslaagde poging heeft gedaan om een Stephen King-boek te verfilmen. King heeft nog twee vervolgromans op Mr. Mercedes geschreven, en inmiddels is de serie al vernieuwd met een tweede seizoen. Ik hoop ontzettend dat de serie erin slaagt om ook het volgende boek uit de reeks op zo’n treffende wijze naar het scherm te brengen.
Mr. Mercedes grijpt je gelijk als kijker met een gruwelijke openingsscène bij de keel. Vlak voor een banenmarkt rijdt een gemaskerde man in op een menigte, waarbij tientallen doden vallen. Rechercheur Bill Hodges (Brendan Gleeson, Harry Potter) wordt op de zaak gezet, maar krijgt de dader nooit te pakken. Nadat Hodges met pensioen is gegaan, krijgt hij bericht van iemand die beweert achter de aanslag te zitten. Gefrustreerd omdat hij nog steeds niet weet wie het is, besluit Hodges om zelf achter de dader aan te gaan. Wat volgt is een spannend kat-en-muisspel tussen de oude detective en de beruchte Mercedes Killer.
Deze verfilming is opmerkelijk trouw gebleven aan het boek, meer dan op het eerste oog lijkt. Hoewel de verhaallijn zelf vrijwel identiek is, hebben de schrijvers met de details wat meer vrijheid genomen. Omdat ze een boek van 400 pagina’s moeten zien te vullen in tien afleveringen, zijn er vooral verhaalelementen toegevoegd. We leren nieuwe personages kennen, bepaalde achtergrondpersonages krijgen een grotere rol en er worden nieuwe verhaalelementen gepresenteerd. Hoewel dit weinig aan het daadwerkelijke verhaal toevoegt, is dit toch erg belangrijk in de serie.
De veranderingen ten opzichte van het boek komen deze serie alleen maar ten goede
Mr. Mercedes wil dat het verhaal in een geloofwaardig opgezette wereld plaatsvindt, en een groot ensemble aan personages dat zich met alledaagse dingen bezig moet houden helpt hierbij. De serie neemt de tijd om deze wereld zich te laten ontwikkelen en dat is heel prettig, ook wanneer het gaat om het neerzetten van geloofwaardige karakters. De alledaagse sleur en de frisse tegenzin waarmee Hodges aan het werk gaat helpt om zijn frustratie over de mislukte jacht op de moordenaar beter in beeld te brengen. Aan de andere kant zien we nog meer hoe de Mercedes Killer (Harry Treadaway, Penny Dreadful) zich voordoet als de perfecte ijscoman en winkelbediende, maar stiekem kwaadaardige plannen maakt om het leven van Hodges zuur te maken.
Daar komt bij dat de casting echt geweldig is. Brendan Gleeson is geknipt voor de rol van de norse, oude politieman Hodges en speelt deze met zichtbaar plezier. Ook Treadaway doet het voortreffelijk. Zijn rol doet sterk denken aan die van Norman Bates in Bates Motel en hij weet heel goed wanneer hij zijn masker op en af moet zetten. Dit sterke acteerwerk draagt bij aan de nadrukkelijke spanning die gedurende de hele serie heerst.
Met de bijrollen is verder weinig mis en deze zijn gewoon goed. Gleeson heeft een fijne chemie met Mary-Louise Parker (Weeds), die de zus van een Mercedes-slachtoffer speelt en met wie Hodges een relatie krijgt. Verreweg het leukste personage is er één die niet in de boeken voorkomt, maar wel op treffende wijze in het verhaal past. Dat is de bemoeizuchtige buurvrouw van Hodges (Holland Taylor, Two And A Half Men). Het is een genot om te zien hoe ze haar neus in Hodges’ zaken probeert te steken, en zo het bloed onder zijn nagels vandaan haalt.
Al met al kan ik zeggen dat Audience Network met Mr. Mercedes een geslaagde poging heeft gedaan om een Stephen King-boek te verfilmen. King heeft nog twee vervolgromans op Mr. Mercedes geschreven, en inmiddels is de serie al vernieuwd met een tweede seizoen. Ik hoop ontzettend dat de serie erin slaagt om ook het volgende boek uit de reeks op zo’n treffende wijze naar het scherm te brengen.
Over de auter, Hessel Hoekstra
Hessel is bioloog en kan vol passie vertellen over planten, dieren en alles wat leeft. Waar hij ook veel over kan vertellen zijn series. Als recensent voor MijnSerie kan hij zijn liefde voor series uitstekend combineren met zijn passie voor schrijven. Hij houdt van series van alle genres uit alle landen, maar heeft een zwak voor Britse series. Zijn favoriete series zijn Doctor Who, His Dark Materials en Line of Duty. Zijn favoriete boom is de zomereik.
Bekijk profiel van Hessel Hoekstra
