Onze twee vrienden uit Long Way Home gaan weer op pad. Ditmaal kiezen ze voor een minder avontuurlijk route, maar ze maken onderweg nog genoeg mee.Ewan McGregor (A Gentleman in Moscow) en Charley Boorman (Charley Boorman's Extreme Frontiers) zijn naast bekende acteurs ook al heel lang dikke vrienden. Ze delen een passie: motorrijden. Daarmee verklap ik niets, want ze hebben al drie andere series gemaakt waarin ze wekenlang samen onderweg zijn. Zo gingen ze rond de wereld via Azie en Noord-Amerika (Long Way Round), via Afrika (Long Way Down), en van Vuurland naar Alaska (Long Way Up).
In Long Way Home blijven ze dichter bij huis. Deze keer is het een tocht door het Noorden van Europa. De rit begint bij Ewan’s huis in Schotland. Via een omweg gaan ze naar Charley’s huis in Engeland. Een heel behoorlijke omweg, want onderweg doen ze heel Scandinavië aan om via de Baltische Staten, Oekraïne en de Alpen op hun eindbestemming te arriveren.
In Long Way Home blijven ze dichter bij huis.
Elke serie heeft een bepaalde uitdaging. Deze keer is dat niet het landschap, de mensen of het testen van de nieuwste elektrische motoren. Deze rit draait om de leeftijd van de motoren. Ewan rijdt uiteraard op een stokoude Moto Guzzi. Hij is een groot fan en ambassadeur van dat merk, dus die keuze lag voor de hand.
Charley kiest een BMW R75/5 als stalen ros. De Moto Guzzi Eldorado heeft 1974 als bouwjaar, de BMW rolde in 1972 uit de fabriek. Op pad gaan met bejaarde motorfietsen draagt een risico met zich mee, maar belooft ook een avontuur.
Dat is tenminste wat het team ons wil doen geloven. Een ervaren motorrijder weet echter dat dit reuze meevalt. Aan de ene kant zijn dit allebei ontzettend betrouwbare motoren, met simpele, maar doeltreffende techniek. Aan de andere kant is hulp in Europa nooit ver weg. Oh ja, ze worden ook nog op de voet gevolgd door de regisseur, de producer en een supportteam in twee auto’s.
Ook lijkt het alsof Charley en Ewan met z’n tweetjes op pad zijn. Maar vaste cameraman Claudio von Planta rijdt op een moderne KTM 790 Adventure met ze mee om alles vast te leggen. Samen met alle moderne technologie moet het wel heel erg mis gaan voor de mannen echt in de problemen komen.
Hoe realistisch is Long Way Home dan eigenlijk? Nou, het is zo realistisch als mogelijk is. Bedenk wel dat dit twee bekende mensen zijn die je niet zomaar in de wereld kunt loslaten. Ze zijn herkenbaar, rijk en geliefd. Zelfs in Europa moeten ze voorzichtig zijn in hun reisdoelen. Dus natuurlijk is er—buiten beeld—een supportteam dat hen elke meter in de gaten houdt.
Nee, Long Way Home is niet heel spannend. Het is ook veel minder avontuurlijk dan de eerste serie waarbij ze met veel te zware motorfietsen de “Road of Bones” moesten trotseren. Emotie, angst, en vermoeidheid in hun ogen. Het besef dat ze misschien wel een veel te groot avontuur waren aangegaan. De twijfel of ze het wel zouden halen. Dát is avontuur.
Long Way Home is geen hardcore avontuur, maar een soms hartverwarmend, vermakelijk reisverslag van twee vrienden. Op YouTube kun je er honderden van bekijken. Mensen die met hun motor, of een ander voertuig, op pad gaan. Een rondje Comomeer in Italië, de West Coast 500 route in Schotland, een tocht naar de Noordkaap. Dat soort dingen. Leuk en nuttig, zeker als je zelf die kant op wilt.
Long Way Home is geen hardcore avontuur, maar een soms hartverwarmend, vermakelijk reisverslag van twee vrienden.
De reden om Ewan en Charley te volgen is hun broederlijke liefde. De band die ze over tientallen jaren hebben opgebouwd. En ook de herkenbaarheid van hun motorliefde, zeker voor mensen die dezelfde liefde delen. Een bromance op wielen van twee mannen die proberen, ondanks alles, een normaal leven te leiden.
Over de auteur, Conan Miller
Conan geeft het toe; hij is verslaafd. Verslaafd aan boeken, motorrijden, koken en het kijken naar films en tv-series. Hij verdient zijn geld met schrijven en vertalen. Na een bachelor Vertaler Engels is hij zich gaan verdiepen in geneeskunde als specialisme. Verder sport hij al zolang hij zich kan herinneren en is hij sinds zijn achtste bezig met verschillende vechtkunsten. Als hij tijd over heeft reist hij graag op twee wielen door Europa, samen met de liefde van zijn leven. Hij leeft zijn leven volgens het adagium “Mens sana in corpore sano”, ofwel: een gezonde geest in een gezond lichaam. Dat is hard werken, maar de beloning is er ook naar.
Ik ken hun eerdere trips nog niet, maar die wil ik later zeker eens kijken. Long Way Home is misschien geen groot avontuur, maar het is wel leuk om te zien hoe twee vrienden samen onderweg zijn. De sfeer en beelden maken het voor mij de moeite waard, en ik ben zeker benieuwd naar die andere avonturen.
