Landscapers levert heerlijk surrealistisch drama waarin Olivia Colman (The Crown) en David Thewlis (Fargo) excelleren. Als een televisieserie aangeeft dat het op waarheid berust is dan verwacht je niet wat Landscapers biedt. Het verhaal is namelijk goed te gebruiken voor een traditioneel Brits misdaaddrama. Wat echter gebracht wordt is een hypnotiserende en psychologische trip door de geest van de twee hoofdrolspelers. Vooral de geestelijke toestand van Susan wordt nauwgezet gevolgd. Haar liefde voor westerns en haar uitgebreide fantasie wordt expliciet in beeld gebracht. Voor je het weet zit je als kijker bijvoorbeeld in de set van de serie om uit te beelden wat er in het hoofd van Susan omgaat. Voor de een absurd, voor de ander fantastisch.
Wat gebracht wordt is een hypnotiserende en psychologische trip door de geest van de twee hoofdrolspelers.
Susan (Olivia Colman) en Christopher Evans (David Thewlis) hebben de ouders van Susan vermoord. Het als zachtaardig en naïef bekendstaande duo heeft de vlucht genomen naar Frankrijk. Wanneer Christopher na een decennium de lugubere daad bekend aan het thuisfront zijn de poppen aan het dansen. In Landscapers krijg je te zien welke gevolgen deze bekentenis heeft. De gebeurtenissen leiden uiteindelijk tot de veroordeling van Susan en Christopher. Beide blijven echter tot op de dag van vandaag protesteren tegen hun veroordeling.
Het mooie aan de televisieserie is dat het op het einde nog steeds de vraag is of beide nu wel of niet veroordeeld hadden moeten worden. Grootste vraag is namelijk of beide slim genoeg zijn om echt te beseffen wat ze gedaan hebben. Aan de andere kant lijkt het er soms op dat ze juist erg slim zijn. Dat ze hun argeloze, schlemielige en domme uitstraling juist tot in de puntjes uitbaten om iedereen voor de gek te houden. Het maakt dat ik deze bevreemdende serie van begin tot einde op het puntje van mijn stoel gevolgd heb.
Voor liefhebbers van absurditeit en surrealisme een absolute aanrader.
De serie is gebaseerd op gesprekken met Susan en Christopher, uitgebreid onderzoek en interviews met andere direct betrokkenen. Dit levert een donker en luguber verhaal op. Het wordt gebracht als een inktzwarte komedie. Door het sublieme spel van Olivia en David stijgt deze serie ver boven zichzelf uit. De absurditeit wordt afwijkend in beeld gebracht. Het tot leven wekken van de gedachten van Susan en Christopher zorgt ervoor dat je als kijker begrip krijgt voor hun situatie. Het is bevreemdend, maar geruststellend tegelijk. De ongrijpbare naïviteit van Susan en Christopher zorgt ervoor dat je steeds meer empathie krijgt met de twee verdachten.
Landscapers is een eigenzinnige televisieserie. Het is ongewoon en het vraagt gewenning om te waarderen wat je ziet. Persoonlijk vind ik de eigengereide manier van het in beeld brengen van dit verhaal verfrissend. Het sublieme acteerwerk, de luchtige en de duistere passages zorgen voor een ongewoon sterk en psychologisch verwarrende dramaserie. Zeker voor liefhebbers van absurditeit en surrealisme een absolute aanrader.
Over de auter, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
