8.5
Sebastiaan Khouw geeft Genius - Eerste aflevering een 8.5.
13 december 2017, 08:05 door Sebastiaan Khouw
Genius - Eerste aflevering
De eerste aflevering van Genius is geniaal! Net zoals velen ben ik op deze serie gekomen door de vele bijzondere televisiespotjes; die veel goeds beloofden.
De allereerste aflevering van het allereerste seizoen van Genius, die in premiere ging op 25 april 2017 in de Verenigde Staten, begint uitmuntend sterk. De cinematografie van de aanslag op Walther Rathenau, die het startpunt van de problemen voor Einstein (Geoffrey Rush, Lowdown) op oudere leeftijd moeten aangeven, is zeer goed in elkaar gezet. Zo is er onder andere een shot waarbij we de auto van de moordenaars door de achterruit zien van de auto waar de nietsvermoedende Walther Rathenau in zit. Ook over het kleurgebruik in deze scène is goed nagedacht. De auto van de moordenaars is zwart, een symbool voor de dood. De auto van Walther Rathenau is rood, het symbool voor het bloeden dat Rathenau zal doen, nadat hij vermoord is. Dit alles gebeurt al in een paar minuten en maakt de veelbelovende voorspellingen waar. Plus, het wordt alleen maar beter vanaf hier. De eerste aflevering gaat in het ‘heden’ over de gevolgen voor Einstein door de opkomst van Hitler en in het ‘verleden’ over hoe de jonge Einstein op de Technische Universiteit van Zurich terecht komt.
Einstein staat in deze serie centraal. De serie Genius heeft het voor elkaar gekregen om van Einstein het meest interessante personage te maken. We worden als kijker direct al op een unieke manier met hem geïntroduceerd. Het is heel anders de meeste zouden verwachten. In plaats van dat we hem onderzoek zien doen, zien we hem als casanova vrouwen verslinden. Dit zet ook direct zijn status als personage neer. Einstein is niet alleen geniaal in zijn werk, maar ook geniaal met vrouwen. In zijn ogen dan.
De serie Genius kaart veel diepgaande vragen aan. Een van die kwesties gaat over de verhoudingen tussen het verleden, heden en de toekomst. Een uiterst interessante vraag die Einstein zelf beantwoord: volgens hem zijn tijdsvormen een illusie, in Genius is dat ook van toepassing. De serie is namelijk zo gemonteerd dat Einstein meerdere illusies van het verleden en heden ziet. Zo is een lichtstraal, die Einstein als een illusie voorstelt, het begin van zijn reis naar zijn jongere jaren in het verleden.
Bij ons eerste contact met de jonge Einstein (Johnny Flynn, Lovesick) is er sprake van veel natuurlijke belichting, wat het contact van de jonge Einstein met zijn vraag ‘wat licht is’ moet symboliseren. Meesterlijk is hier over nagedacht. De jonge Einstein wil professor worden en de mysteries van het heelal oplossen. Dit komt ook over als een sympathiek doel, waarbij je de jonge Einstein toejuicht zijn dromen waar te maken.
Qua chemie tussen de cast is Genius ook zeer sterk. Het contrast tussen de jonge Einstein en zijn vader is zeer sterk, wat ook wordt weergegeven in de manier hoe ze zich kleden en hoe ze communiceren. Dit contrast maakt de verhouding tussen deze twee personages de beste verhouding van de eerste aflevering. Ook de chemie tussen Geoffrey Rush’s Einstein en Elsa (Emily Watson, The Secret Life of Marilyn Monroe) is zeer geloofwaardig. De angstige Elsa tegenover de koppige Einstein zorgt voor zeer vermakelijke interacties om waar te nemen. Elsa wilt namelijk Duitsland verlaten, uit angst voor de opkomst van Hitler en zijn aanhangers, terwijl Einstein denkt dat dit onnodig is en dat Hitler weer zal verdwijnen. Als laatste is er de relatie tussen Marie Winteler (Shannon Tarbet, Rellik) en Flynn’s Einstein, die ook zeker sterk is. Als Flynn’s Einstein bij de familie van Marie Winteler terechtkomt, voelt het voor de kijker alsof hij eindelijk bij zijn familie terecht is gekomen. Dit is iets waarop in de latere afleveringen waarschijnlijk gaat worden gespeeld.
Qua edit en cinematografie is Genius het sterkst. Neem als voorbeeld de edit van de scène waar Flynn’s Einstein op de school blijft waar hij liever niet wil op zitten. Er is zo gemonteerd dat we zien dat de jonge Einstein hiervan baalt, terwijl we ook beeldend te zien krijgen dat Einstein op die school bokst met een andere scholier en verslagen wordt. Door de montage komt het over alsof het voor de jonge Einstein voelt alsof hij in elkaar geslagen wordt door de school. Door deze manier van monteren, kijk ik vooral naar uit in de volgende afleveringen.
De allereerste aflevering van het allereerste seizoen van Genius, die in premiere ging op 25 april 2017 in de Verenigde Staten, begint uitmuntend sterk. De cinematografie van de aanslag op Walther Rathenau, die het startpunt van de problemen voor Einstein (Geoffrey Rush, Lowdown) op oudere leeftijd moeten aangeven, is zeer goed in elkaar gezet. Zo is er onder andere een shot waarbij we de auto van de moordenaars door de achterruit zien van de auto waar de nietsvermoedende Walther Rathenau in zit. Ook over het kleurgebruik in deze scène is goed nagedacht. De auto van de moordenaars is zwart, een symbool voor de dood. De auto van Walther Rathenau is rood, het symbool voor het bloeden dat Rathenau zal doen, nadat hij vermoord is. Dit alles gebeurt al in een paar minuten en maakt de veelbelovende voorspellingen waar. Plus, het wordt alleen maar beter vanaf hier. De eerste aflevering gaat in het ‘heden’ over de gevolgen voor Einstein door de opkomst van Hitler en in het ‘verleden’ over hoe de jonge Einstein op de Technische Universiteit van Zurich terecht komt.
Einstein staat in deze serie centraal. De serie Genius heeft het voor elkaar gekregen om van Einstein het meest interessante personage te maken. We worden als kijker direct al op een unieke manier met hem geïntroduceerd. Het is heel anders de meeste zouden verwachten. In plaats van dat we hem onderzoek zien doen, zien we hem als casanova vrouwen verslinden. Dit zet ook direct zijn status als personage neer. Einstein is niet alleen geniaal in zijn werk, maar ook geniaal met vrouwen. In zijn ogen dan.
Time is an illusion.
De serie Genius kaart veel diepgaande vragen aan. Een van die kwesties gaat over de verhoudingen tussen het verleden, heden en de toekomst. Een uiterst interessante vraag die Einstein zelf beantwoord: volgens hem zijn tijdsvormen een illusie, in Genius is dat ook van toepassing. De serie is namelijk zo gemonteerd dat Einstein meerdere illusies van het verleden en heden ziet. Zo is een lichtstraal, die Einstein als een illusie voorstelt, het begin van zijn reis naar zijn jongere jaren in het verleden.
© Disney+
Bij ons eerste contact met de jonge Einstein (Johnny Flynn, Lovesick) is er sprake van veel natuurlijke belichting, wat het contact van de jonge Einstein met zijn vraag ‘wat licht is’ moet symboliseren. Meesterlijk is hier over nagedacht. De jonge Einstein wil professor worden en de mysteries van het heelal oplossen. Dit komt ook over als een sympathiek doel, waarbij je de jonge Einstein toejuicht zijn dromen waar te maken.
Op gebied van editing en cinematografie is Genius het sterkst.
Qua chemie tussen de cast is Genius ook zeer sterk. Het contrast tussen de jonge Einstein en zijn vader is zeer sterk, wat ook wordt weergegeven in de manier hoe ze zich kleden en hoe ze communiceren. Dit contrast maakt de verhouding tussen deze twee personages de beste verhouding van de eerste aflevering. Ook de chemie tussen Geoffrey Rush’s Einstein en Elsa (Emily Watson, The Secret Life of Marilyn Monroe) is zeer geloofwaardig. De angstige Elsa tegenover de koppige Einstein zorgt voor zeer vermakelijke interacties om waar te nemen. Elsa wilt namelijk Duitsland verlaten, uit angst voor de opkomst van Hitler en zijn aanhangers, terwijl Einstein denkt dat dit onnodig is en dat Hitler weer zal verdwijnen. Als laatste is er de relatie tussen Marie Winteler (Shannon Tarbet, Rellik) en Flynn’s Einstein, die ook zeker sterk is. Als Flynn’s Einstein bij de familie van Marie Winteler terechtkomt, voelt het voor de kijker alsof hij eindelijk bij zijn familie terecht is gekomen. Dit is iets waarop in de latere afleveringen waarschijnlijk gaat worden gespeeld.
Qua edit en cinematografie is Genius het sterkst. Neem als voorbeeld de edit van de scène waar Flynn’s Einstein op de school blijft waar hij liever niet wil op zitten. Er is zo gemonteerd dat we zien dat de jonge Einstein hiervan baalt, terwijl we ook beeldend te zien krijgen dat Einstein op die school bokst met een andere scholier en verslagen wordt. Door de montage komt het over alsof het voor de jonge Einstein voelt alsof hij in elkaar geslagen wordt door de school. Door deze manier van monteren, kijk ik vooral naar uit in de volgende afleveringen.
Over de auteur, Sebastiaan Khouw
Sebastiaan (1996) is dol op alles wat met film, media en storytelling te maken heeft. Zo houdt hij ervan om zelf verhalen te schrijven, tekenen en te filmen. Maar ook het analyseren, onderzoeken en recenseren van verhalen vindt hij erg leuk. Sebastiaan hoopt volgend jaar bij de Dutch Filmers Academy aangenomen te worden, om zo zich op het gebied van storytelling, film en televisie verder te ontwikkelen.
Bekijk profiel van Sebastiaan Khouw
