Doctor Who (2024) - Seizoen 2

Disney geeft ons weer een sterk wisselend Doctor Who (2024) seizoen. Het is tijd voor een ander soort recensie van een ander soort serie. Met de enorm verschillende afleveringen, elk met verschillende verhaallijnen en kwaliteit, leek het me gepast om elke aflevering kort apart te bespreken. Het zijn er toch maar acht dit seizoen.

Een seizoen met verschillende verhaallijnen en wisselende kwaliteit

Voor degenen die helemaal spoilervrij willen blijven, volgt hier een kort overzicht: Het seizoen begint veel sterker dan het vorige, maar de kwaliteit van de afleveringen fluctueert. Aflevering drie steekt er met kop en schouders bovenuit. De politieke ondertonen hebben helaas wel weer de subtiliteit van een sloopkogel, wat de impact vermindert. De nieuwe compagnon begint erg sterk, maar zakt aan het einde in door slecht schrijfwerk. Showrunner Russell T. Davies (RTD) is nog steeds niet zo goed in het schrijven van eindes. Stop nu met lezen!

Voor degenen die de recensie per aflevering wel willen lezen, beloof ik dat ze geen plotspoilers bevatten, maar soms wel over de kwaliteit (niet de inhoud) van een afleveringseinde gaan.

Aflevering 1: Een chaotische maar leuke eerste aflevering die de nieuwe metgezel Belinda Chandra introduceert, gespeeld door Varada Sethu. Niet de beste of meest gepolijste verhaallijn en verre van origineel, maar wel vermakelijk. Een degelijk begin.



Aflevering 2: Als je van meta houdt, zul je deze aflevering leuk vinden. Eén van de betere afleveringen van Ncuti, en hij is anders dan wat je tot nu toe in Doctor Who hebt gezien. Ik heb er erg van genoten, hoewel deze aflevering stiekem ook wel last heeft van een wat gehaast afleveringseinde.

Aflevering 3: Als je 2005-Who hebt gezien en je wilt niet de hele Disney-Who kijken, kijk dan in ieder geval deze aflevering. Veruit de beste Disney-Who-aflevering, die die 2005-Who-sfeer erin weet te houden.

Aflevering 4: In deze aflevering keert een eerdere metgezel terug. Wederom een heel andere soort aflevering dan wat we tot nu toe in Doctor Who hebben gezien, en behoorlijk goed uitgevoerd. Helaas heeft deze aflevering wel weer de subtiliteit van een sloopkogel, wat de impact van de boodschap een beetje tenietdoet.

Aflevering 5: Het begin was geweldig en ik werd er helemaal in getrokken, maar ergens halverwege ontspoorde het geheel een beetje en werd het vooral verwarrend. Het lijkt er ook op dat RTD officieel alles van Chibnall (vorige showrunner, met een niet al te positieve reputatie binnen de fandom) als canon accepteert; of dat nu goed is of niet valt over te discussiëren. Over het algemeen heb ik genoten van de aflevering, maar het is een mindere dit seizoen. Jammer, gezien het geweldige begin.



Aflevering 6: Redelijk, niet zo goed als sommige andere afleveringen van dit seizoen, maar ook niet slecht. En opnieuw doordrenkt met een boodschap die qua subtiliteit doet denken aan een sloopkogel. Vergeet hier niet de post-creditscène te kijken!

Aflevering 7: Dan het eerste deel van de finale. Deze begint erg sterk en is intrigerend. De tweede helft draait echt wat te veel om uitleggen, uitleggen, uitleggen. Maar: de verschillende lijntjes opgezet over de afgelopen twee seizoenen beginnen hier echt samen te komen, en maken een aantal open eindes uit seizoen één en twee goed.

Hoewel RTD de beloftes zelden waarmaakt, blijven we toch weer uitkijken naar elke nieuwe belofte

Aflevering 8: Helaas valt de laatste aflevering weer tegen. Er gebeurt zoveel en er is zoveel in één aflevering gepropt, vooral in de eerste helft. Was dat nu nodig? We hadden het ook wel gered met de helft van de cameo's, en zonder de vechtscènes (lasers én dinos?!). De tweede helft is qua tempo veel beter, maar de gebeurtenissen zijn nog steeds een beetje… vreemd? Uiteindelijk is deze tweede aflevering toch vooral weer het bewijs dat RTD een goed verhaal kan beginnen, maar het zelden goed afmaakt.

De laatste vijf seconden van deze laatste aflevering beloven echter veel goeds voor een derde seizoen. Hoewel RTD, als we eerlijk zijn, de beloftes zelden waarmaakt, blijven we toch weer uitkijken naar elke nieuwe belofte. Ondanks de gebreken en tekortkomingen van dit seizoen was het een geslaagde rit, en kijk ik toch weer uit naar het volgende seizoen.