Dept. Q is de Schotse remake van de Deense televisieserie Serie Q en een eigen versie om de boeken van Jussi Adler-Olsen te verfilm. Het is een Schot in de roos! Waar Serie Q vijf films van bijna twee uur bevat is Dept. Q een echte televisieserie met negen afleveringen. Het grote succes van de Schotse serie komt vooral door de dynamiek tussen de verschillende acteurs. De extra dimensie die Dept. Q aan het verhaal geeft is dat het gaat om een Engelsman, Carl Morck (Matthew Goode), die in Schotland de arrogante klootzak uithangt. Dat wordt niet beter wanneer hij bij een incident neergeschoten wordt en zijn partner James Hardy (Jamie Sives) daarbij verlamd raakt. Het gevolg is dat Carl nog knorriger en irritanter wordt. Zijn schuldgevoel richting zijn partner zorgt ervoor dat Carl elke dag bij James langsgaat. Daarnaast is er veel aandacht voor de privésituatie van Carl. Daarin moet hij zien te dealen met zijn puberende stiefzoon. Dat gaat ook niet bepaald van een leien dakje.
Grootste probleem voor zijn baas is dat Carl zijn intelligentie hem helpt om de meest lastige zaken op te lossen. Aan de andere kant wil niemand meer met hem samenwerken omdat iedereen een gruwelijke hekel aan hem heeft. Dat is niet alleen te danken aan zijn Engelsman zijn. Wanneer zich een kans voordoet om Carl ander werk binnen de afdeling te geven grijpt zijn baas dit met twee handen aan. In de hoop hem uit het zicht te krijgen komt Carl in de kelder te werken aan cold cases. In het begin heeft hij daar absoluut geen zin in. Dat verandert wanneer Akram (Alexej Manvelov), een Syriër die werk zoekt en Carl administratief mag ondersteunen, hem bij het zoeken naar de geschikte zaak gaat helpen.
Dit is een topper en een aanrader voor de jaarlijstjes.
Naast zijn baas krijgt Carl nog met twee andere vrouwen te maken. Zijn psychologe Rachel Irving (Kelly Macdonald) probeert hem in het gareel te krijgen. Carl heeft er duidelijk geen zin in en verzaakt regelmatig om op zijn afspraken te komen. Het zorgt ervoor dat de psychologe alternatieve methodes gebruikt om hem te bereiken. De ander is politieagente Rose Dickson (Leah Byrne). Rose heeft haar eigen trauma opgelopen. Ze is onzeker in haar werk maar is ook klaar met de administratieve taken die ze nu uitvoert. Haar onzekerheid laat zich niet horen in haar zeer scherpe tong. Rose heeft namelijk al snel haar antwoord klaar staan. Ze komt naïef over maar heeft meer in haar mars dan ze zelf vermoed. Daar kan zelfs Carl niet omheen.
Door een verhaal in negen afleveringen te gieten is er veel aandacht voor de personen achter de personages. Carl is en blijft een brompot maar kan ook ontdooien. Dat doet hij wel op zijn eigen manier. De onderlinge relatie tussen Carl, Akram, Rose en James levert scherpe dialogen en een hoop humor op. Carl die aangetrokken maar ook afgestoten wordt door psychologe Rachel Irving is, ondanks dat het niet altijd even realistisch is, ook een van de sterke verhalen in Dept. Q. Daarnaast is de dynamiek tussen Carl en zijn baas ook best bijzonder te noemen.
Dat het verhaal, gebaseerd op De Vrouw in de Kooi, erg sterk en spannend is helpt natuurlijk mee. De spanning die dit oplevert en de flashbacks die het verhaal van de ontvoering vertellen zijn een perfecte aanvulling op de dynamiek van alle gebeurtenissen rondom Carl. Er wordt dieper in de verschillende achtergronden gedoken om de verdwijning van Merritt Lingard (Chloe Pirrie) te verklaren. Het laat ook zien waarom haar broer zo is zoals hij is. Dat je op deze manier langzaamaan steeds meer komt te weten wat er met Merritt gebeurd is zorgt deze keer juist voor meer spanning en onverwachte plotwisselingen. Het is een meerwaarde dat men die flashbacks gebruikt om dieper in de zaak te duiken. Enige nadeel is dat het soms even opletten is in welke tijd het zich afspeelt.
Het is duidelijk dat de makers van het ook al imposante The Queen's Gambit achter Dept. Q zitten.
Dept. Q scoort zeer hoge punten. Het is een uitstekende keuze om het historische Edinburgh te kiezen als plek waar het allemaal plaatsvind. Dit aangevuld met de uitgestrekte omgeving die dezelfde duistere kenmerken kent als Scandinavië maken het beeld compleet. De geschoten beelden worden er vanzelf donkerder van. Zonder overigens aan scherpte te verliezen. Ondanks dat het verhaal uitgerekt is tot negen afleveringen zit de vaart er goed in. Dit komt vooral door ijzersterk acteerwerk, de onderlinge dynamiek en de spanning van het hoofdverhaal. Dit wordt versterkt door veel aandacht te besteden aan de achtergrond van de verschillende verhalen en personages. Het is duidelijk dat de makers van het ook al imposante The Queen's Gambit achter Dept. Q zitten. Dit is een topper en een aanrader voor de jaarlijstjes.
Over de auteur, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
