Death In Paradise - Seizoen 12

Death in Paradise introduceert in seizoen twaalf een aantal doorlopende verhaallijnen en dat doet de serie erg goed.

Death in Paradise is een serie die razendsnel van acteurs lijkt te wisselen. Elk seizoen is er wel een verandering in de samenstelling van het politieteam van het fictieve Caraïbische eiland Saint-Marie te bespeuren. Dit was ook heel erg het geval in het elfde seizoen en dat was wennen. Er wordt dan naar mijn smaak iets te veel tijd gestoken in het kennismaken met de nieuwe personages. Voor een serie waarbij het de charme is dat je precies weet wat je kan verwachten, is die verandering soms lastig.

In het elfde seizoen moesten meerdere personages door die veranderingen een nieuwe draai zien te vinden in de serie. In seizoen twaalf is die transformatie eindelijk compleet en zitten alle acteurs comfortabel in hun nieuwe rol. Zodra dat moment daar is, merk je dat de acteurs – en daarmee hun personages – veel beter te werk gaan en precies weten wat ze aan elkaar hebben. En op die manier komen veranderingen op het gebied van personageontwikkeling dit seizoen ook veel beter tot hun recht.

De moordzaken zijn niet bijzonder, maar wel leuk om naar te kijken

Nog steeds onderzoeken Detective Inspector Neville Parker (Ralf Little, The Royle Family) en zijn team elke week een moord op het tropische eiland. Ditmaal krijgen ze onder meer te maken met een vergiftigde café-eigenaar, een sterrenkundige die van een klif is gevallen en een doodgestoken gast op een bruiloft. De moordmysteries zijn leuk, maar niet heel hoogstaand of ingewikkeld. Vaak zijn de moorden gepleegd vanwege geld, wraak of liefde.

Wat we dit keer echter veel meer dan in andere seizoenen te zien krijgen, zijn doorlopende verhaallijnen over de persoonlijke levens van de hoofdpersonen en dat werkt erg goed. Zo vindt Neville dit seizoen de liefde en ontdekt commissaris Patterson (Don Warrington, New Street Law) dat hij een buitenechtelijke dochter heeft. Nieuwkomer Darlene (Ginny Holder, Holby City) krijgt razendsnel meer aanzien in het politiekorps en haar directe collega Marlon (Tahj Miles, Small Axe) wordt daar onzeker over. Het is erg fijn dat we deze ontwikkeling nu zo sterk zien. Hier worden de personages geloofwaardiger van. Ook weten sommige verhaallijnen elkaar op precies de juiste momenten te kruisen waardoor ze elkaar alleen maar versterken.

In seizoen twaalf tilt de ontwikkeling van de hoofdpersonages de serie naar een hoger niveau

Dit komt bijvoorbeeld goed naar voren wanneer er een vergelijking wordt gemaakt tussen de onzekerheden die zowel Marlon als Patterson over verschillende zaken hebben. Het hoogtepunt hierbij is echter een moord die gepleegd wordt en verband houdt met de ontwikkeling die één van de hoofdpersonen op dat moment doormaakt. Op dat moment laat vooral Ralf Little zien wat zijn personage Neville allemaal in zijn mars heeft en ook zien we dat hij door de seizoenen heen een mooie groei heeft doorgemaakt.

Nog steeds is Death in Paradise vooral een luchtige detective waarbij het vooral gaat om leuke acteurs en mooie locaties in plaats van complexe moordmysteries. Maar doordat de makers dit seizoen heel erg geïnvesteerd hebben in de emotionele groei van de personages, stijgt het niveau heel erg. De BBC heeft inmiddels al een dertiende en een veertiende seizoen aangekondigd en daar ben ik erg blij mee.