De Strijd

Vrolijk vermaak en je steekt er wat van op, de sandwichformule van de VARA, het troetelkind van de rode familie. “Het is één van die surrogaten van deze dagen die lawaai, onrust en rumoerigheid van het moderne leven vergroten”. Socialistisch voorman Henri Polak is bang voor het nieuwe massamedium radio. Hij vreest dat er geen boek meer gelezen wordt. Dezelfde argwaan die later ook de televisie en internet zal treffen. Polak vergist zich. De socialistische beweging is alleen maar gegroeid door het gebruik van de eigen media. De krant Het Volk, de Arbeiderspers en de parel aan de kroon, een eigen omroep: de ‘ Vereeniging van Arbeiders Radio Amateurs’. Uniek in de wereld. Geen staatsomroep, maar een eigen geluid. Troelstra gewoon op de radio. Maar ook cabaret , hoorspel en muziek. Al snel heel populair. Met altijd discussie over wat wel en niet mag en hoe het verder moet. Is de VARA er alleen voor de arbeider of voor heel Nederland? Dienstbaar aan de PvdA, of ook aan CPN en PSP? Alleen een stem voor de vakbonden of ook voor de werkgevers? Wel of geen smartlappen? Neutraal of tegen de Vietnamoorlog? Geen woning, geen kroning? Kijkcijfers of kwaliteit? Met de VPRO of met BNN? Verschillig en Uitgesproken. De omroep van de familie Doorsnee, Wim Kan, Zo is het…, Achter het Nieuws, De Matinee op de Vrije Zaterdag, Koos Postema, In de Rooie Haan, Willem Ruis, Sonja Barend…..