Je hebt het vast wel eens meegemaakt: je gaat een avondje uit, drinkt wat teveel en de volgende ochtend weet je niet meer wat er gisteren gebeurd is. Het overkomt ook de jonge schrijfster Arabella (Michaela Coel, Black Earth Rising). Wanneer ze overal pijn voelt en er flitsen van de vorige avond terugkomen, beseft ze dat iemand haar die avond verkracht heeft. Terwijl ze probeert te achterhalen wat er precies gebeurd is, moet ze ook haar leven weer oppakken. En dit is een langzaam en moeilijk proces waarin pijnlijke herinneringen opnieuw komen bovendrijven.
Michaela Coel balanceert kundig op het randje van komisch en dramatisch
En ondanks alle pijn is I May Destroy You ook op momenten vrij luchtig. Het laat zien dat het leven gewoon doorgaat, zelfs als je zoiets traumatisch hebt meegemaakt. Het is prettig dat er ook af en toe wat humor en tempo in zit, want anders was deze ellende niet vol te houden. Dit is iets waar ik persoonlijk bij een serie als The Handmaid’s Tale nog wel eens problemen mee heb, hoe goed ik de serie ook vind. Het is zo uitzichtloos. Hier geeft de serie de kijker en de hoofdpersonen af en toe een uitlaatklepje.
Hoofdrolspeelster Michaela Coel, die de serie eveneens schreef en gebaseerd heeft op een eigen ervaring, heeft laten zien dat ze heel goed in komische rollen is (zoals in Chewing Gum), maar dat ze zwaar dramatische rollen (zoals in Black Earth Rising) ook uitstekend kan dragen. En hier doet ze het eigenlijk allebei. Het lijntje tussen grappig en pijnlijk is flinterdun, maar met uiterste precisie weet ze daarop te balanceren.
Ook de verhaallijnen die Arabella’s beste vriendin Terry (Weruche Opia, Just A Couple) en beste vriend Kwame (Paapa Esseidu, Gangs of London) voorgeschoteld krijgen zijn sterk. Terry probeert als actrice aan de bak te komen. Ze heeft duidelijk de juiste papieren en het talent, maar moet tegen tal van vooroordelen strijden. Kwame denkt dat zijn hele leven om seks draait, maar wat hij eigenlijk nodig heeft is een stabiele relatie. De enige die dat nog niet doorheeft, is hijzelf. De verhaallijnen die Coel voor Arabella, Terry en Kwame heeft geschreven zijn afzonderlijk sterk, maar weten elkaar op de juiste punten te raken waardoor ze extra veel gewicht krijgen.
I May Destroy You illustreert perfect hoe intersectionaliteit werkt
En dit valt perfect samen in de term intersectionaliteit. Dit woord kom je veel tegen in feministische en antiracistische bewegingen. Dit stelt dat je ervaringen samenhangen met je gender, etniciteit, seksualiteit, klasse en meer en dat deze absoluut niet los van elkaar gezien kunnen worden. Arabella ervaart inderdaad problemen omdat ze een vrouw is, maar ook omdat ze zwart is. Hetzelfde geldt voor Kwame, die door de zwarte gemeenschap wordt uitgekotst omdat hij homoseksueel is en geen plek bij andere homoseksuelen kan vinden omdat hij zwart is.
De BBC/HBO-serie I May Destroy You is heel rauw. De ervaringen met seksueel geweld kunnen hard aankomen, maar deze serie is ook luchtig en vlot genoeg om nog enigszins behapbaar te zijn. Het vertelt het verhaal van drie jonge mensen die op meerdere fronten tegelijk tegen allerlei vooroordelen en barrières moeten vechten. En tijden als deze laten zien hoe belangrijk de strijd is die deze drie jongen mensen leveren.
Over de auter, Hessel Hoekstra
Hessel is bioloog en kan vol passie vertellen over planten, dieren en alles wat leeft. Waar hij ook veel over kan vertellen zijn series. Als recensent voor MijnSerie kan hij zijn liefde voor series uitstekend combineren met zijn passie voor schrijven. Hij houdt van series van alle genres uit alle landen, maar heeft een zwak voor Britse series. Zijn favoriete series zijn Doctor Who, His Dark Materials en Line of Duty. Zijn favoriete boom is de zomereik.
