Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Wayward Pines - Eerste aflevering
Twee weken lang staarde Matt Dillon mij elke ochtend aan als ik weer op de tram stond te wachten. In haast elk bushokje in Nederland hing namelijk een poster om de nieuwe mystery serie Wayward Pines aan te kondigen. Benieuwd geworden door de mysterieuze en onheilspellende sfeer die de poster uitstraalde, besloot ik de serie eens op te zoeken op internet. De vergelijkingen met cultseries waren niet te missen; mensen vergeleken de serie met Twin Peaks, The Twilight Zone en zelfs Lost. Stuk voor stuk kwalitatief goede series met intrigerende verhaallijnen en grote schoenen voor een nieuwe serie om te vullen. Maakt Wayward Pines de verwachtingen waar? Met de eerste aflevering zit de serie in ieder geval al op het goede pad. De pilot is onheilspellend, duister en intrigerend en zuigt je meteen de vreemde wereld van Wayward Pines in.
Wayward Pines is gebaseerd op de boeken van Blake Crouch en gaat over geheim agent Ethan Burke (Matt Dillon, Crash), die naar Wayward Pines is gestuurd om twee vermiste collega’s op te sporen. Hij komt echter in een auto-ongeluk terecht en nadat hij in het stadje wakker is geworden, is het onmogelijk om contact te maken met de buitenwereld en, wat al snel blijkt, om te vertrekken. Daarom gaat hij maar in het stadje zelf op onderzoek uit. Hij merkt al snel dat Wayward Pines en haar inwoners niet zo normaal zijn als ze op het eerste gezicht lijken te zijn.
Ethan Burke is een slim bedacht personage en Matt Dillon zet hem overtuigend neer. Hij heeft een wantrouwende en ietwat nukkige blik waarmee hij de niet-zo-behulpzame en aan-de-oppervlak-aardige-maar-zijn-ze-wel-te-vertrouwen inwoners van Wayward Pines benadert. Er zijn veel close-ups van Ethan en de camera is vaak zo gepositioneerd dat het lijkt alsof je over zijn schouder meekijkt. Hierdoor ervaar je de gebeurtenissen samen met Ethan en deel je zijn wantrouwen over alles wat er in zich het stadje afspeelt. Tegelijkertijd kun je hem als kijker echter ook niet 100% vertrouwen; aan het begin wordt namelijk verteld dat Ethan in het verleden last heeft gehad van hallucinaties. Dit geeft de serie een extra laag en maakt het verhaal nog intrigerender.
Ook de bijrollen zijn overtuigend neergezet en geven kleur aan de serie. Juliette Lewis (Secrets and Lies) speelt Beverly, een barvrouw die Ethan helpt en zelf ook haar bedenkingen over Wayward Pines heeft. Er is iets mysterieus aan de manier waarop ze zomaar verschijnt en dan weer verdwijnt, al is het al snel duidelijk dat ze aan Ethans kant staat. Van Dr. Jenkins (Toby Jones, Captain America: The Winter Soldier) is dit echter niet zo makkelijk te zeggen. Toby Jones zet hem overtuigend neer als bezorgde dokter tegenover Ethan, maar als hij tegen Ethans baas vertelt dat alles in werking is gezet en dat het allemaal goed komt, is zijn glimlach toch niet erg geruststellend. Twee personages waarvan meteen duidelijk is dat ze niet te vertrouwen zijn, zijn zuster Pam (Melissa Leo, Treme) en de Sheriff, Arnold Pope (Terrence Howard, Empire). Zuster Pam is alles behalve zachtaardig met haar patiënten en de manier waarop de Sheriff zijn ijsje eet, geeft je ronduit rillingen.
Niet alleen voor de camera wordt er goed werk geleverd, ook achter de camera is dit het geval. Het filmwerk is goed doordacht en de vele shots van de hoofdstraat die rechtstreeks uit beveiligingscamera’s lijken te komen roepen een unheimlich gevoel bij de kijker op. Ook de vlakke kleuren waarin de hele serie gefilmd is, dragen bij aan het gevoel dat er iets ernstig mis is in Wayward Pines. Met de cinematografie is een onheilspellende sfeer gecreëerd die het verhaal goed ondersteund.
De echte ster van deze serie is echter Wayward Pines zelf. Het stadje heeft wel iets weg van Stepford uit The Stepford wives; aan de oppervlakte lijkt het de ideale woonplaats terwijl er ondertussen sinistere dingen gaande zijn. De verborgen aard van Wayward Pines belooft echter nog onheilspellender te zijn dan die van Stepford. Na de eerste aflevering blijf je zitten met de vraag: wat is er in hemelsnaam aan de hand met dit stadje? Hoewel de eerste aflevering veel plotelementen gebruikt die we al eerder gezien hebben (neem bijvoorbeeld The Prisoner, waarin ook een man ontwaakt in een stadje waar je niet weg kunt), is alles zo goed uitgewerkt dat Wayward Pines absoluut niet als een minderwaardig aftreksel aanvoelt. De serie heeft bekende elementen tot zijn eigen gemaakt en is hierdoor een goed doordacht mysterie waarvan ik maar al te benieuwd ben naar de ontknoping.
Volg Wayward PinesWayward Pines is gebaseerd op de boeken van Blake Crouch en gaat over geheim agent Ethan Burke (Matt Dillon, Crash), die naar Wayward Pines is gestuurd om twee vermiste collega’s op te sporen. Hij komt echter in een auto-ongeluk terecht en nadat hij in het stadje wakker is geworden, is het onmogelijk om contact te maken met de buitenwereld en, wat al snel blijkt, om te vertrekken. Daarom gaat hij maar in het stadje zelf op onderzoek uit. Hij merkt al snel dat Wayward Pines en haar inwoners niet zo normaal zijn als ze op het eerste gezicht lijken te zijn.
Ethan Burke is een slim bedacht personage en Matt Dillon zet hem overtuigend neer. Hij heeft een wantrouwende en ietwat nukkige blik waarmee hij de niet-zo-behulpzame en aan-de-oppervlak-aardige-maar-zijn-ze-wel-te-vertrouwen inwoners van Wayward Pines benadert. Er zijn veel close-ups van Ethan en de camera is vaak zo gepositioneerd dat het lijkt alsof je over zijn schouder meekijkt. Hierdoor ervaar je de gebeurtenissen samen met Ethan en deel je zijn wantrouwen over alles wat er in zich het stadje afspeelt. Tegelijkertijd kun je hem als kijker echter ook niet 100% vertrouwen; aan het begin wordt namelijk verteld dat Ethan in het verleden last heeft gehad van hallucinaties. Dit geeft de serie een extra laag en maakt het verhaal nog intrigerender.
Ook de bijrollen zijn overtuigend neergezet en geven kleur aan de serie. Juliette Lewis (Secrets and Lies) speelt Beverly, een barvrouw die Ethan helpt en zelf ook haar bedenkingen over Wayward Pines heeft. Er is iets mysterieus aan de manier waarop ze zomaar verschijnt en dan weer verdwijnt, al is het al snel duidelijk dat ze aan Ethans kant staat. Van Dr. Jenkins (Toby Jones, Captain America: The Winter Soldier) is dit echter niet zo makkelijk te zeggen. Toby Jones zet hem overtuigend neer als bezorgde dokter tegenover Ethan, maar als hij tegen Ethans baas vertelt dat alles in werking is gezet en dat het allemaal goed komt, is zijn glimlach toch niet erg geruststellend. Twee personages waarvan meteen duidelijk is dat ze niet te vertrouwen zijn, zijn zuster Pam (Melissa Leo, Treme) en de Sheriff, Arnold Pope (Terrence Howard, Empire). Zuster Pam is alles behalve zachtaardig met haar patiënten en de manier waarop de Sheriff zijn ijsje eet, geeft je ronduit rillingen.
Niet alleen voor de camera wordt er goed werk geleverd, ook achter de camera is dit het geval. Het filmwerk is goed doordacht en de vele shots van de hoofdstraat die rechtstreeks uit beveiligingscamera’s lijken te komen roepen een unheimlich gevoel bij de kijker op. Ook de vlakke kleuren waarin de hele serie gefilmd is, dragen bij aan het gevoel dat er iets ernstig mis is in Wayward Pines. Met de cinematografie is een onheilspellende sfeer gecreëerd die het verhaal goed ondersteund.
De echte ster van deze serie is echter Wayward Pines zelf. Het stadje heeft wel iets weg van Stepford uit The Stepford wives; aan de oppervlakte lijkt het de ideale woonplaats terwijl er ondertussen sinistere dingen gaande zijn. De verborgen aard van Wayward Pines belooft echter nog onheilspellender te zijn dan die van Stepford. Na de eerste aflevering blijf je zitten met de vraag: wat is er in hemelsnaam aan de hand met dit stadje? Hoewel de eerste aflevering veel plotelementen gebruikt die we al eerder gezien hebben (neem bijvoorbeeld The Prisoner, waarin ook een man ontwaakt in een stadje waar je niet weg kunt), is alles zo goed uitgewerkt dat Wayward Pines absoluut niet als een minderwaardig aftreksel aanvoelt. De serie heeft bekende elementen tot zijn eigen gemaakt en is hierdoor een goed doordacht mysterie waarvan ik maar al te benieuwd ben naar de ontknoping.
Reacties (5)