Leuk?
2
0
Bekijk stemmen
Veep - Seizoen 2 (DVD)
Van politieke series ben ik wel fan. En van (goede) humoristische series evenzeer. Veep combineert beiden en interesseerde me dus wel. Het echte politieke spel komt niet naar boven in de reeks, het is niet meer dan de setting. En het humorgehalte bereikt lang niet het niveau van de gemiddelde Britse humoristische serie. Maar toch is Veep de moeite waard om te kijken. Het is fantastisch hoe de reeks gênante, doch o zo menselijke situaties naar voren weet te brengen. En dit zonder in al te grote clichés te vervallen. Zelf heb je dan niet meteen de plannen om in het Witte Huis te gaan werken, toch is de serie erg herkenbaar en dat is leuk.
Ook de tweede reeks draait uiteraard rond de vice-president Selina Meyer van de USA, gespeeld door Julia Louis-Dreyfus (Seinfeld). Haar looks zijn me iets te perfect, maar Louis-Dreyfus speelt haar rol wel goed. Al wordt in mijn ogen de serie vooral gedragen door de nevenfiguren, wat meestal wel het geval is bij dat soort komische reeksen.
Jonah Ryan (Timothy Simons, Inherent Vice) blijft voor mij ook hier de topper. Misschien wel nog meer dan in de eerste reeks. Schitterend hoe iemand die door iedereen als etter wordt beschouwd, hier zelf geen flauw benul van heeft. Meer nog blijft hij de vrolijkheid zelve en is zich niet in het minst bewust van de sociale handicaps die hij heeft.
Mike McLintock (Matt Walsh, Hangover) blijft eveneens mijn favoriet. Net als Jonah heeft hij een aantal sociale handicaps, hetzij veel subtieler. Iedereen kent wel zulke figuren. Want, al worden de situaties meestal uitvergroot, het probleem waar die situaties telkens mee beginnen zijn uit het leven gegrepen en dus herkenbaar.
Het fijne aan het tweede seizoen is dat deze figuren er helemaal staan. Zoals dat gaat in eerste seizoenen, moesten ze daar nog een beetje groeien. Ondanks het feit dat het vaak draait om kleine dingen die mislopen en grote gevolgen hebben voor het imago van Selina, heb je absoluut nog geen uitgemolken gevoel in deze tweede reeks. Je krijgt ook twee extra afleveringen. Mooi meegenomen.
De setting blijft een fijn gegeven. Een blik in de kantoren rond ‘the oval office’ is natuurlijk intrigerend. Wat ik daarbij vooral fijn vind, is dat de humor gezocht wordt in dialogen, taalgebruik, de kleine dingen die wel eens mis kunnen lopen, enzovoort. Geen theatrale slapstick, geen al te grote karikaturen, geen slechte humor die we wel eens vaker tegen komen in de Amerikaanse humoristische films. Al tipt Veep lang niet aan het niveau van de gemiddelde Britse series, het is een fijne serie. Voor een Amerikaanse humoristische serie, is dit echt goed. Ideaal om een zware dag af te sluiten en te genieten van een half uurtje ontspanning zonder je te ergeren. Ik ben benieuwd of de volgende seizoenen van Veep nog even goed blijven.
Volg VeepOok de tweede reeks draait uiteraard rond de vice-president Selina Meyer van de USA, gespeeld door Julia Louis-Dreyfus (Seinfeld). Haar looks zijn me iets te perfect, maar Louis-Dreyfus speelt haar rol wel goed. Al wordt in mijn ogen de serie vooral gedragen door de nevenfiguren, wat meestal wel het geval is bij dat soort komische reeksen.
Jonah Ryan (Timothy Simons, Inherent Vice) blijft voor mij ook hier de topper. Misschien wel nog meer dan in de eerste reeks. Schitterend hoe iemand die door iedereen als etter wordt beschouwd, hier zelf geen flauw benul van heeft. Meer nog blijft hij de vrolijkheid zelve en is zich niet in het minst bewust van de sociale handicaps die hij heeft.
Mike McLintock (Matt Walsh, Hangover) blijft eveneens mijn favoriet. Net als Jonah heeft hij een aantal sociale handicaps, hetzij veel subtieler. Iedereen kent wel zulke figuren. Want, al worden de situaties meestal uitvergroot, het probleem waar die situaties telkens mee beginnen zijn uit het leven gegrepen en dus herkenbaar.
Het fijne aan het tweede seizoen is dat deze figuren er helemaal staan. Zoals dat gaat in eerste seizoenen, moesten ze daar nog een beetje groeien. Ondanks het feit dat het vaak draait om kleine dingen die mislopen en grote gevolgen hebben voor het imago van Selina, heb je absoluut nog geen uitgemolken gevoel in deze tweede reeks. Je krijgt ook twee extra afleveringen. Mooi meegenomen.
De setting blijft een fijn gegeven. Een blik in de kantoren rond ‘the oval office’ is natuurlijk intrigerend. Wat ik daarbij vooral fijn vind, is dat de humor gezocht wordt in dialogen, taalgebruik, de kleine dingen die wel eens mis kunnen lopen, enzovoort. Geen theatrale slapstick, geen al te grote karikaturen, geen slechte humor die we wel eens vaker tegen komen in de Amerikaanse humoristische films. Al tipt Veep lang niet aan het niveau van de gemiddelde Britse series, het is een fijne serie. Voor een Amerikaanse humoristische serie, is dit echt goed. Ideaal om een zware dag af te sluiten en te genieten van een half uurtje ontspanning zonder je te ergeren. Ik ben benieuwd of de volgende seizoenen van Veep nog even goed blijven.
Reacties (2)