The Office - Complete serie

In de televisiewereld gelden veel ongeschreven regels. En soms moeten die gewoon keihard gebroken worden. Eén van die regels is dat je als Amerikaan nooit, maar dan ook nooit mag proberen om Britse serie een remake te geven. De resultaten kunnen tegenvallen. Er zitten een paar parels tussen, zoals Shameless en Being Human. Maar toch raken de meeste remakes in de vergetelheid (Gracepoint? Iemand? Of die versie van Life on Mars?). Toen NBC het eerste seizoen van hun versie van de Britse klassieker The Office uitzond, leek dit project dezelfde kant op te gaan. Toch wisten ze zich in de daarop volgende seizoenen goed te herpakken. The Office werd een televisiefenomeen dat het negen seizoenen volhield en de basis vormde voor een hoop andere kantoorkomedieseries.

In The Office volgen we de bonte verzameling kantoormedewerkers van het papierbedrijf Dunder-Mifflin in Scranton, Pennsylvania. Manager Michael Scott (Steve Carrell, Over The Top) probeert een goede baas te zijn, maar slaagt daar niet altijd in. De neurotische verkoopmedewerker Dwight (Rainn Wilson, Backstrom) wil graag indruk maken op Michael, maar die heeft alleen maar oog voor uitzendkracht Ryan (B.J. Novak, The Mindy Project). Tevens is Dwight constant slachtoffer van de grappen van zijn collega Jim (John Krasinski, Tom Clancy’s Jack Ryan), die smoorverliefd is op receptioniste Pam (Jenna Fischer, Splitting Up Together).

Het eerste seizoen begint wat stroperig, maar weet zich vanaf seizoen twee heel goed te herpakken

Het eerste seizoen is ontzettend stroperig. De verhaallijnen uit het eerste seizoen zijn vooral gebaseerd afleveringen uit het origineel, en dan merk je dat het gewoon niet werkt. De Amerikaanse kantoorcultuur is nou eenmaal anders dan de Britse en dat slaat niet aan. Tevens hebben we die grappen allemaal een keer gezien. Pas in seizoen twee weten ze zich goed te herpakken door met dezelfde karakters voor een hele eigen inslag te kiezen. De humor is wat directer en minder subtiel en dat doet de serie goed. Vooral tussen seizoen twee en seizoen vijf is de serie van zeer hoog niveau. De grappen zijn scherp, de verhaallijnen interessant en de cast is goed op elkaar ingespeeld.

Maar wat maakt The Office in haar beginjaren nou precies zo goed? Herkenbare humor en rake parodieën op typische kantoorsituaties zijn uiteraard hoofdingrediënten. Maar ook iets anders. De makers slagen er heel goed in om een eigen wereld te scheppen en die steeds verder uit te breiden. De vroege verhaallijnen richten zich vooral op Michael, Dwight, Jim, Pam en Ryan, maar langzaam maar zeker kregen secundaire personages ook gelegenheid om zichzelf te ontwikkelen en op de voorgrond te springen. Het helpt daarbij dat de meeste acteurs ook precies weten wat ze met hun personages aanmoeten. En omdat er zoveel afleveringen zijn, is die ruimte voor ontwikkeling er ook.

Helaas wordt vanaf het zesde seizoen duidelijk dat de serie over haar hoogtepunt heen is

Helaas lijkt de rek er in het zesde seizoen een beetje uit te zijn. De lopende verhaallijnen zijn min of meer afgerond, de personages worden meer parodieën op zichzelf en oude grappen worden gerecycled. Nadat één van de hoofdrolspelers in seizoen zeven vertrekt, is de serie gewoon niet meer hetzelfde en dat is jammer. Het maakt niet uit hoeveel vervangers je er tegenaan gooit, de makers konden die leegte gewoon niet opvullen. De laatste twee seizoenen voelen een beetje als een schaduw van zichzelf. Ondanks dat weten ze de serie wel op een passende manier af te sluiten.

The Office begon wat lastig, maar wist later al gauw een nieuwe weg in te slaan, waarin herkenbaarheid, humor en een ontzettend leuke cast hand in hand gingen. Helaas is dit een gevalletje stoppen na je hoogtepunt en de laatste paar seizoenen vallen tegen. Gelukkig weten de makers het geheel op een mooie manier te beëindigen en zo deze serie een iconische status te geven.