Pretty Little Liars - Seizoen 1

Na het zien van Gossip Girl wilde ik meer. Nu vind ik Pretty Little Liars daar aardig in de buurt komen. Alleen is Pretty Little Liars iets minder lief dan Gossip Girl. Het verhaal van een mysterie trok me ook aan. Gooi daarbij een aantal mooie meiden die in dezelfde buurt wonen en ik zit voor de tv. Deze meisjes zijn allemaal heel verschillend van elkaar en toch hebben ze veel gemeen. Een groot ding wat ze gemeen hebben is waar de serie mee begint. De verdwijning van hun gezamenlijke vriendin Alison. Het leuke van een serie over een mysterie is dat ik continu wil ontdekken wat het mysterie is maar anderzijds ook niet want dan houdt de serie op. Ik vind dat ze de mysterie goed weten vast te houden in dit seizoen. Ik blijf twisten over wat er nou toch echt is gebeurd met Alison.

Het verhaal gaat dus over in totaal vijf vriendinnen, waarvan Alison DiLaurentis (gespeeld door Sasha Pieterse) meteen in de eerste aflevering verdwijnt tijdens een logeerpartij. Alle vier de meisjes zijn samengebracht door Alison. Ze verschillen alle vier enorm van Alison alhoewel Hanna Marin (gespeeld door Ashley Benson )in eerste instantie een beetje op haar probeert te lijken. Toen zij Alison leerde kennen woog ze wat teveel en was ze onzeker. Alison heeft haar aangespoord om af te vallen en zelfverzekerder voor de dag te komen. Ook gaat ze haar haar soortgelijk als Alison dragen. Spencer Hastings (gespeeld door Troian Bellisario) is het meest serieus van de groep. Ze is goed met computers en besteed veel tijd aan haar studie voor goede cijfers om aan te kunnen sluiten bij de rest van haar prestigieuze familie. Aria Montgomery (gespeeld door Lucy Hale) leeft gebukt onder een geheim van haar vader waarbij Alison erop aandringt dat ze het moet vertellen. Aria gaat zelfs met haar familie een jaar naar Ijsland wanneer Alison verdwijnt. Haar moeder Ella Montgomery (gespeeld door Holly Marie Combs) probeert zo goed als mogelijk alles onder controle te houden, juist als ze merkt dat er iets met Aria aan de hand is. Emily Fields (gespeeld door Shay Mitchell) worstelt met haar geaardheid en is erg goed in zwemmen.

Alison is, of was, een erg mooi en populair meisje die iedereen om haar vinger wist te winden. Ze houd, of hield, van uitdagingen en aparte verstop plekjes. Een jaar later blijken ze allemaal uit elkaar gegroeid te zijn. Doordat ze alle vier ineens duistere sms'jes krijgen van ene A. komen ze weer terug bij elkaar. Ze raken telkens meer verdraait in het web die de zekere A voor hun opstelt. Ondertussen blijft de vraag heersen, wie A dan is. Op alle manieren proberen ze dit te onderzoeken waarbij ze het zoveel mogelijk geheim proberen te houden want dan zal A. hun erge dingen aandoen. De bedreigende sms'jes blijven komen en ontaarden zich in de gekste opdrachten die de vier moeten uitvoeren. A. heeft verschillende informatie over alle vier van hun om ze te kunnen chanteren. Het gebeurt zelfs dat A. mensen om hun heen aanvalt als die teveel te weten te komen. Ze weten het allemaal geheim te houden en vertellen zelfs niks aan hun ouders. Af en toe krijgen ze zelfs een opdracht van A. die ze niet aan de andere vier mogen vertellen.

In het begin dacht ik, dit is duidelijk. Alison is nog niet dood en achtervolgt ze allemaal, maar dan gebeurt er weer iets onverwachts waardoor de vier meiden en ik allemaal weer aan het twijfelen worden gebracht. Is het wel Alison, of is het iemand anders die gewoon veel van haar en de meiden weet? Soms heb ik zelfs gedacht dat het haar spook was. Ieder keer dat dat geluidje van een berichtje gaat, komt de spanning van wat komt er nu. Ik vind het spannend van begin tot eind van het seizoen. Ik kwam helemaal aan mijn trekken met het Gossip Girl gemis, maar dan nog wat beter. Waar Gossip Girl alleen over roddelen gaat, gaat het bij Pretty Little Liars een grote stap verder. Het is niet altijd even lief en word zelfs gewelddadig, maar dat maakt het des te spannender. Het enige frustrerende is dat ze er telkens zo dichtbij zijn maar nooit dichtbij genoeg. Van de volgende seizoenen verwacht ik een ontknoping die niet voor de hand liggend is.