Penny Dreadful - Seizoen 3

I am like no others.

Ik ben vier keer opnieuw begonnen aan deze recensie. Ik heb geen idee waar ik wil beginnen, eindigen, waar ik de woorden vandaan moet halen om enigszins het niveau van deze serie over te brengen. Maar… ik ga het toch maar proberen.

Penny Dreadful is een mix van verschillende, wereldberoemde, horrorverhalen met een net iets andere kijk op de bekende personages die in die verhalen rondlopen. De verbindende factor van al die karakters is Vanessa Ives, gespeeld door Eva Green (onder ander Camelot). Over haar zo meer.

Vanessa is het middelpunt van al het kwade op aarde. Penny Dreadful gaat over de strijd die zij levert om te voorkomen dat het eind der tijden aanbreekt. Waar seizoen één vooral focust op de twee ultieme gevaren die er voor Vanessa zijn in de wereld, Lucifer en Dracula, richt seizoen twee zich op de eerste van de twee. Seizoen drie, tenslotte, richt zich op de laatste. In dit seizoen draait het om Dracula.


Om een goed beeld te geven, het gaat hier niet over een vampier zoals we die kennen uit bijvoorbeeld The Vampire Diaries of True Blood. Het gaat hier om de wrede, duistere en angstaanjagende versie van het bloed-drinkende monster.

Voordat ik de loftrompet blaas, wil ik eerst nog een kritisch punt aanstippen. Het gaat hier om Dorian Gray (Reeve Carney). In de, verder naar perfectie strevende, wereld van Penny Dreadful valt zijn personage erg uit de toon. Hij draagt helemaal niets bij aan de serie en had, wat mij betreft, eigenlijk nooit geïntroduceerd hoeven worden.

There are things within us all, that can never be unleashed

Dan nu de zware taak om mijn extase over te brengen naar de lezers van de recensie.

Penny Dreadful kun je eigenlijk het beste zien als een verfilmd poëtisch gedicht van bijvoorbeeld Shakespeare. Elke karakter (met uitzondering van Dorian Gray) is met zoveel passie, creativiteit en intelligentie ontworpen voor deze serie. Elk beeld uit het Victoriaanse London, elke set, elke beweging die de camera maakt is esthetisch perfect. Visueel is dit een van de mooiste series die er ooit is gemaakt.

Het acteerwerk is van eenzelfde niveau. Bijna iedere acteur laat het beste acteerwerk uit zijn of haar carrière zien. Met als overkoepelend hoogtepunt Eva Green.

Ik vind Tatiana Maslany (Orphan Black), Robin Wright (House of Cards) en Clare Danes (Homeland) stuk voor stuk fantastische actrices, begrijp me niet verkeerd, maar hoe Eva Green hier speelt is onbeschrijfelijk. Ik kan het niet in woorden uitdrukken. Ook in seizoen drie is zij het wederom die een waanzinnige prestatie neerzet. Met als absoluut hoogtepunt aflevering vier, waarbij, naar mijn mening, de beste acteerprestatie in een serie ooit wordt neergezet.

[image-67031]
Penny Dreadful is een ondergeschoven pareltje die ik iedereen van harte aanbeveel om te kijken. Wees je ervan bewust, het is en blijft een horrorserie. De makers verloochenen hun roots echt niet. Maar sta je open om op allerlei manieren weggeblazen te worden? Begin dan vandaag nog!

Ik ben mij bewust van het feit dat ik in deze recensie nogal veel superlatieven gebruik, maar geloof me als ik niet weet hoe ik mijn gevoel bij deze serie én dit seizoen anders had moeten verwoorden.

Het is misschien gevaarlijk, maar ik geef dit seizoen een 10!