Ozark - Seizoen 3

Deze recensie gaat over het derde seizoen van Ozark. Er kunnen dus spoilers in voorkomen voor wie de eerste twee seizoenen niet heeft gezien. U bent gewaarschuwd!

We mogen blij zijn met dit derde seizoen, want de productie ervan kwam in 2019 ernstig in gevaar toen de gouverneur van de staat Georgia, waar de serie wordt gefilmd, een omstreden abortuswet wilde aannemen. Verschillende filmproductiebedrijven en vele acteurs dreigden de staat voortaan links te laten liggen. Jason Bateman, executive producer, acteur en regisseur van Ozark, was een van hen.

Het voortijdig einde werd afgewend, maar het gevaar is nog niet voorbij. Netflix vond de waardering voor de eerste twee seizoenen wat tegenvallen en wachtte met groen licht voor een vierde seizoen. Inmiddels begint duidelijk te worden dat dit derde seizoen stukken beter ontvangen wordt dan de eerste twee. De fans zijn dus hoopvol, want het verhaal is nog niet afgerond en verdiend zeker nog een daverend einde.

De spanning die in de eerste twee seizoenen is opgebouwd, is in het derde seizoen alleen maar gegroeid.

De spanning die in de eerste twee seizoenen is opgebouwd, is in het derde seizoen alleen maar gegroeid. Alle gezinsleden ondervinden steeds meer de druk van het werken voor een meedogenloos kartel. De misplaatste romantische opwinding die de kinderen misschien in het begin nog voelden sloeg al snel om naar het besef dat vanaf nu de marge tussen falen en succes extreem klein is.

In de laatste aflevering van seizoen twee hebben Marty en Wendy de beslissing genomen om te investeren in een drijvend casino – heel normaal in die contreien. Dit lijkt een fantastische stap om het witwassen in een hogere versnelling te gooien. Als er ergens veel geld in omgaat, dan is het wel een casino.

Helaas blijkt al snel dat de FBI ook niet achterlijk is en juist dit soort ondernemingen met haviksogen in de gaten houdt. Hoewel zij vorig seizoen Marty niet hebben kunnen pakken voor de dood van een collega, wil dat niet zeggen dat zij hem als onschuldige ondernemer zijn gaan zien. Marty moet, samen met het onverwachte organisatietalent van Ruth Langmore, alle zeilen bijzetten om niet betrapt te worden.

Hun Mexicaanse werkgever Navarro zit ondertussen middenin een dodelijke strijd met zijn Amerikaanse concurrenten. Hij heeft moeite met de eigenwijze Marty en laat de keiharde Helen Pierce (fantastisch gespeeld door Janet McTeer) kinderjuf spelen om hem in toom te houden. Ze heeft al haar granieten zelfbeheersing nodig om Navarro tevreden te houden.

Wendy is het zat om voortdurend tweede viool te spelen. Zij probeert met een slim plan van Navarro af te kunnen komen maar ondervindt al snel dat haar zelfstandigheid de problemen mogelijk juist verergeren. En dan komt haar broer Ben ook nog onverwacht aanwaaien. Zijn aanwezigheid blijkt een tikkende tijdbom die op het slechtst mogelijke moment dreigt te ontploffen. Wendy’s huwelijk en psychische gezondheid worden tot een breekpunt gebracht.

Dit is slechts een aantal van de problemen waar Wendy en Marty mee moeten zien af te rekenen. Verder zijn ze ook nog niet van Darlene af en gaat Ruth er zichtbaar onder gebukt dat haar neef Wyatt alle contact met haar weigert.

Ozark is vooral boeiend door het realisme. De criminelen zijn grotendeels normale mensen met gewone en ongewone problemen. Ze zijn geen echte misdadigers, maar eenmaal verbonden aan de verkeerde mensen is hun leven niet meer van henzelf. De rest is vooral zelfbehoud.

De wet zit hen bij alle activiteiten voortdurend op de hielen en ook de concurrentie maakt hen het leven zuur. Tel daar een werkgever bij op met weinig geduld en keiharde methoden om falen af te straffen en je vraagt je af waarom iemand in hemelsnaam een dergelijke carrière zou willen nastreven.

Het spel van Julia Garner is een Oscar waardig, net als dat van Tom Pelphrey

De acteurs zijn dit seizoen beter op dreef dan ooit tevoren. Hoewel Marty’s gebrek aan emotie het lastig maakt om hem sympathiek te vinden, is zijn brein toch vaak het beste opgewassen tegen de complexiteit van dit gevaarlijke leven. Jason Bateman weet zijn irritante perfectionisme uitstekend weer te geven. Ook Laura Linney zit erg goed in haar rol van sterke vrouw die steeds opnieuw diep in haar innerlijke kracht moet graven.

Toch vind ik dat de hoogste eer naar Tom Pelphrey (als de goed bedoelende maar onevenwichtige Ben Davis) en Julia Garner (als slimme en felle kat Ruth Langmore) moet, die er ver bovenuit springen. Het spel van Julia is een Oscar waardig, net als dat van Tom (wat lijkt die gozer toch op Keanu Reeves!).

Hoewel het wat traag op gang leek te komen, vond ik dit seizoen het sterkste van de drie en een 9 waard. Of er een vierde seizoen gaat komen moeten we afwachten, ik zit er in ieder geval klaar voor.