Olive Kitteridge - Seizoen 1 (DVD)

Helemaal buiten mijn normale genres om, koos ik voor Olive Kitteridge. Dit lijkt op een typische drama, iets waar ik me normaal gesproken niet mee inlaat. Toch was er iets met deze miniserie waardoor ik het een kans wilde geven. Nou ken ik de actrice Frances McDormand (Burn After Reading) van wat kleine rolletjes, met enorme overtuiging speelt zij de rol van Olive Kitteridge, een oudere, geharde vrouw met een cynisch gevoel voor humor. Ik herkende ook de naam Bil Murray (Ghostbusters). Aangezien ik hem alleen van komische rollen ken, was ik benieuwd hoe hij in een serieuze rol zou overkomen. De rol Jack Kennison die hij speelt lijkt erg klein maar blijkt uiteindelijk toch een belangrijke toevoeging te zijn.

In plaats van een slepende inleiding wordt je meteen in het verhaal opgenomen. Olive Kitteridge heeft het allemaal, een baan als schoollerares waarin ze haar strengheid kwijt kan, een liefhebbende man, Henry Kitteridge (Richard Jenkins, Six Feet Under), een zoon, (Devin Druid, Louie) een eigen huis en genoeg welvaart voor een mooi leven, toch blijkt dit niet een standaard gegeven om gelukkig te zijn. De wijze boodschap van deze miniserie, geluk zit in de kleine dingen en kan je onverwachts overvallen. Zo serieus als Olive kan zijn, zo verwarmend is ook haar lach. Ik vind het mooi hoe ze haar lelijk hebben gemaakt in de serie en dat juist haar innerlijke schoonheid dit weer overwint, bewijst maar weer dat schoonheid van binnen komt.

Het verhaal speelt zich af in Crosby, Maine, een klein dorpje aan de kust. Olive' s man Henry beheert de plaatselijke apotheek. Hij krijgt hulp van een nieuwe werkneemster, Denise (Zoe Kazan, In Your Eyes) en Jerry McCarthy (Jesse Plemons, Breaking Bad) werkte er al als koerier. Zelf werkt Olive dus als lerares op het enigste schooltje in het dorp, waar iedereen elkaar kent. Olive heeft dan ook iedereen wel in haar klas gehad, zo beoordeelt ze mensen op de cijfers die ze bij haar haalde. We zien de kinderen in deze miniserie ook opgroeien. Dat wil zeggen dat de tieners in deel twee ineens volwassen zijn. Dit vind ik best even wennen maar in een serie van vier afleveringen kan je dat ook wel verwachten natuurlijk.

De serie betrekt vijfentwintig jaar van het leven van Olive, waarbij haar opgegroeide zoon Christopher (John Gallagher Jr. The newsroom) naar zijn eigen mening, nogal geleden heeft onder het harde, koude gedrag van zijn moeder. Zijn vader, Henry, is een goede, aardige man die niks fout lijkt te kunnen doen, hiertegen steekt het gedrag van Olive, dan ook erg af. Zo praat ze zelf ook over haar man, dat hij zo aardig is en dan een monster zoals haar trouwt. Ik had verwacht dat ik haar niet zou mogen maar in de serie ga ik toch om haar geven. Ondanks al haar buien zoals haar zoon deze beschrijft zie je dat Olive Kitteridge het allemaal eigenlijk wel goed bedoelt. Haar manier waarop ze het soms brengt is gewoon niet zo handig, daarbij heeft ze ook nog eens weinig geduld en kan haar humeur snel omslaan.

Ondanks dat ze nogal hard kan overkomen, geeft Olive toch veel om haar dorp bewoners. Zo is er de jongen Kevin (John T. Mullen) die een voorbeeldige leerling is voor Olive maar door een met depressies worstelende moeder wordt opgevoed. Het is nooit echt gediagnosticeerd, maar omdat de volwassen geworden Kevin ((Cory Michael Smith, Gotham) psychologie is gaan studeren doet hij zelf een gooi. Olive doet wat ze kan om hem hierin te helpen, ook al is het voor Olive nogal zwart-wit: iemand heeft een depressie of niets. Alle andere psychische beelden vindt ze overbodig, deze instelling vind ik wel verfrissend in een tijd dat we voor alles een stempel moeten hebben. Kevin heeft ze altijd gemogen en opvallend genoeg zag Kevin Olive niet als die strenge lerares waar iedereen het over heeft, dit heeft er natuurlijk ook mee te maken dat Kevin altijd goede cijfers haalde.