Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
NCIS: New Orleans - Eerste aflevering
Ik moet eerst maar bekennen dat ik erg gesteld ben op Scott Bakula als acteur. Zijn hoofdrol in Quantum Leap was erg sterk en ook zijn bijdrage aan de Star Trek serie Enterprise was prima. Dus toen Scott Bakula werd geïntroduceerd als nieuwe hoofdrolspeler van NCIS: New Orleans was ik meteen enthousiast. Aan het einde van het elfde seizoen van NCIS werd deze nieuwe spin-off en zijn belangrijkste spelers geïntroduceerd in de tweedelige aflevering Crescent City. Toen werd ook duidelijk dat Mark Harmon uitvoerend producent zou worden van deze nieuwe serie.
De serie speelt zich af in de staat Louisiana en draait om Dwayne ‘King’ Pride. Hij is een goede vriend van Jethro Gibbs (Mark Harmon, NCIS) en geboren en getogen in New Orleans. Speciaal agent Christopher LaSalle (Lucas Black, American Gothic) uit Alabama en Meredith Brody (Zoe McLellan, JAG) zijn de speciaal agenten van het team. De andere twee belangrijkste zijn de specialisten in het laboratorium dokter Loretta Wade (C.C.H. Pounder, Warehouse 13) en haar assistent Sebastian Lund (nieuwkomer Rob Kerkovich). De korte beschrijving klinkt als een exacte kopie van NCIS, maar dan in een andere staat. Aan de ene kant is dat ook zo. De sfeer lijkt op die van het origineel en ook het stilstaand beeld aan het einde van elk deel van de aflevering is geënt op die van het origineel. Toch is er genoeg ruimte voor eigen inkleuring, het tempo is wat ingetogener en er is veel aandacht voor de achtergrondmuziek in deze eerste aflevering. Die achtergrondmuziek is natuurlijk Bluesmuziek.
De eerste aflevering ‘Musician Heal Thyself’ start met de vondst van een menselijk been tussen een vangst vissen. Het slachtoffer blijkt een jonge marineman te zijn, waar Dwayne Pride nog mentor van geweest is. Deze jongeman ontsnapte aan de klauwen van het bendeleven door in de marine te gaan dienen. Op de achtergrond speelt dat agent Meredith Brody een huis zoekt in New Orleans, een mooi aanknopingspunt om verschillende delen van de stad te belichten. Het verhaal is niet echt origineel, maar bevat genoeg spanning om de kijker vast te houden. Omdat de zaak een persoonlijk karakter heeft voor Dwayne Pride, bleef ik geboeid kijken. Er zijn gastrollen van James McDaniel (Orange is the New Black), Steven Weber (Dallas) en er is een gastrolletje van David McCallum die via videoverbinding als collega Ducky Mallard advies geeft aan dokter Loretta Wade. In volgende afleveringen staan verdere gastrollen gepland van de overige spelers uit de originele serie NCIS.
NCIS: New Orleans hapt net zo lekker weg als het origineel. De locaties zijn aantrekkelijk en ik vind het team een mooie mengeling van personages. Net als de moederserie is de eerste aflevering van NCIS: New Orleans nergens baanbrekend of vernieuwend. Toch is met name de interactie tussen de twee belangrijkste spelers Dwayne Pride en dokter Loretta Wade interessant en denk ik dat de serie haar eigen sfeer meer kan gaan ontwikkelen. Niet door alle elementen van het zuiden van Amerika er dik bovenop te leggen, maar door de locaties zelf te gebruiken. De eerste aflevering vond ik vermakelijk genoeg om de serie een kans te geven. In Amerika wordt de serie op dinsdags meteen na NCIS uitgezonden en de kijkcijfers van de eerste twee afleveringen zijn goed genoeg om hoog te eindigen in de kijkcijfer top tien.
De serie speelt zich af in de staat Louisiana en draait om Dwayne ‘King’ Pride. Hij is een goede vriend van Jethro Gibbs (Mark Harmon, NCIS) en geboren en getogen in New Orleans. Speciaal agent Christopher LaSalle (Lucas Black, American Gothic) uit Alabama en Meredith Brody (Zoe McLellan, JAG) zijn de speciaal agenten van het team. De andere twee belangrijkste zijn de specialisten in het laboratorium dokter Loretta Wade (C.C.H. Pounder, Warehouse 13) en haar assistent Sebastian Lund (nieuwkomer Rob Kerkovich). De korte beschrijving klinkt als een exacte kopie van NCIS, maar dan in een andere staat. Aan de ene kant is dat ook zo. De sfeer lijkt op die van het origineel en ook het stilstaand beeld aan het einde van elk deel van de aflevering is geënt op die van het origineel. Toch is er genoeg ruimte voor eigen inkleuring, het tempo is wat ingetogener en er is veel aandacht voor de achtergrondmuziek in deze eerste aflevering. Die achtergrondmuziek is natuurlijk Bluesmuziek.
De eerste aflevering ‘Musician Heal Thyself’ start met de vondst van een menselijk been tussen een vangst vissen. Het slachtoffer blijkt een jonge marineman te zijn, waar Dwayne Pride nog mentor van geweest is. Deze jongeman ontsnapte aan de klauwen van het bendeleven door in de marine te gaan dienen. Op de achtergrond speelt dat agent Meredith Brody een huis zoekt in New Orleans, een mooi aanknopingspunt om verschillende delen van de stad te belichten. Het verhaal is niet echt origineel, maar bevat genoeg spanning om de kijker vast te houden. Omdat de zaak een persoonlijk karakter heeft voor Dwayne Pride, bleef ik geboeid kijken. Er zijn gastrollen van James McDaniel (Orange is the New Black), Steven Weber (Dallas) en er is een gastrolletje van David McCallum die via videoverbinding als collega Ducky Mallard advies geeft aan dokter Loretta Wade. In volgende afleveringen staan verdere gastrollen gepland van de overige spelers uit de originele serie NCIS.
NCIS: New Orleans hapt net zo lekker weg als het origineel. De locaties zijn aantrekkelijk en ik vind het team een mooie mengeling van personages. Net als de moederserie is de eerste aflevering van NCIS: New Orleans nergens baanbrekend of vernieuwend. Toch is met name de interactie tussen de twee belangrijkste spelers Dwayne Pride en dokter Loretta Wade interessant en denk ik dat de serie haar eigen sfeer meer kan gaan ontwikkelen. Niet door alle elementen van het zuiden van Amerika er dik bovenop te leggen, maar door de locaties zelf te gebruiken. De eerste aflevering vond ik vermakelijk genoeg om de serie een kans te geven. In Amerika wordt de serie op dinsdags meteen na NCIS uitgezonden en de kijkcijfers van de eerste twee afleveringen zijn goed genoeg om hoog te eindigen in de kijkcijfer top tien.
Over de auteur, Helgoned
Een veertiger verslingerd aan goede televisieseries. Liefhebber van zowel klassieke als moderne series, van The Persuaders! en The Saint tot The Walking Dead, Person of Interest en The Americans. Voorheen schrijver voor het Britse cult TV magazine 'The Morning After' en sinds 2013 actief voor MijnSerie.
Meer recensies van Helgoned
Reacties (0)