Leuk?
0
1
Bekijk stemmen
NCIS: Los Angeles - Seizoen 7
Als ik thuis kom ligt er een bruine enveloppe op mij te wachten, nadat ik hem openscheur en de inhoud zie, bedenk ik mij dat ik op mijnserie.nl inderdaad heb aangegeven de review voor serie 6 van NCIS Los Angeles wel te willen schrijven.
Als fan van de oorspronkelijke serie JAG en haar spin off NCIS (inmiddels aanbeland bij seizoen 15), begon ik met de start van NCIS Los Angeles in 2009 als vanzelf ook deze serie wekelijks te volgen. Op een gegeven moment ben ik daarmee gestopt, maar af en toe komt de serie nog voorbij (SBS6) als ik bij hoge uitzondering iets anders kijk als YouTube, Netflix of Uitzendinggemist. NCIS Los Angeles staat op zo’n moment altijd garant voor een uurtje ongecompliceerde televisie. Toen de enveloppe was uitgepakt en het cellofaan verwijderd, heb ik mij dan ook vol enthousiasme gestort op het zevende seizoen van NCIS Los Angeles.
Voor wie niet weet waar de serie over gaat, het volgende: NCIS: Los Angeles volgt het undercover team van de marine, Office of Special Projects. De hoofdpersonen behandelen als team alle zaken van nationale veiligheid die ook maar iets te maken hebben met mariniers. Naast het oplossen van de nodige criminele puzzels, spelen ook de onderlinge relaties tussen de hoofdpersonen een belangrijke rol. In Amerika is de serie inmiddels aan zijn negende seizoen begonnen.
In dit zevende seizoen komen alle vaste hoofdrolspelers weer langs. Van Callen en Sam tot Kensi, Marti, Eric, Nel en Hetty en Granger. Uiteraard moeten Los Angeles en de wereld gered worden, maar naast werk spelen ook weer de nodige persoonlijke verhaallijnen. Van soms hoogoplopende onderlinge relaties, verloren gewaande familieleden tot een wel heel persoonlijke kidnapping. Die laatste is ook de seizoensfinale waarbij één van de hoofdpersonen verzucht dat NCIS en zijn carrière hem gestolen kunnen worden en dat het draait om familie. Een thema, familie, dat ook de rest van dit seizoen regelmatig voorbij komt. Bij deze 24ste en laatste aflevering ging ook mijn NCIS-hart weer wat sneller kloppen. Het draait niet om regels, maar om de familie en die moet ten koste van alles beschermd worden.
In alle eerlijkheid: ik kwam lastig door dit zevende seizoen heen. Het lag niet zozeer aan de serie zelf want die biedt precies wat ik van tevoren had verwacht: ongecompliceerde televisie. Binge-watching is bij ons thuis geen onbekend fenomeen, maar ik kwam er niet voldoende in om eens lekker door te trekken. Belangrijkste redenen hiervoor zijn: NCIS Los Angeles slaagt er niet voldoende in mij in de verhaallijnen te verrassen. De karakters zijn (soms) leuk, maar ook relatief inwisselbaar. Leerpunt voor de volgende keer: niet mijn vinger opsteken als ze een recensent zoeken voor de komende series. Daar worden nog ik, nog de makers gelukkig van.
Volg NCIS: Los AngelesAls fan van de oorspronkelijke serie JAG en haar spin off NCIS (inmiddels aanbeland bij seizoen 15), begon ik met de start van NCIS Los Angeles in 2009 als vanzelf ook deze serie wekelijks te volgen.
Als fan van de oorspronkelijke serie JAG en haar spin off NCIS (inmiddels aanbeland bij seizoen 15), begon ik met de start van NCIS Los Angeles in 2009 als vanzelf ook deze serie wekelijks te volgen. Op een gegeven moment ben ik daarmee gestopt, maar af en toe komt de serie nog voorbij (SBS6) als ik bij hoge uitzondering iets anders kijk als YouTube, Netflix of Uitzendinggemist. NCIS Los Angeles staat op zo’n moment altijd garant voor een uurtje ongecompliceerde televisie. Toen de enveloppe was uitgepakt en het cellofaan verwijderd, heb ik mij dan ook vol enthousiasme gestort op het zevende seizoen van NCIS Los Angeles.
Voor wie niet weet waar de serie over gaat, het volgende: NCIS: Los Angeles volgt het undercover team van de marine, Office of Special Projects. De hoofdpersonen behandelen als team alle zaken van nationale veiligheid die ook maar iets te maken hebben met mariniers. Naast het oplossen van de nodige criminele puzzels, spelen ook de onderlinge relaties tussen de hoofdpersonen een belangrijke rol. In Amerika is de serie inmiddels aan zijn negende seizoen begonnen.
Uiteraard moeten Los Angeles en de wereld gered worden, maar naast werk spelen ook weer de nodige persoonlijke verhaallijnen.
In dit zevende seizoen komen alle vaste hoofdrolspelers weer langs. Van Callen en Sam tot Kensi, Marti, Eric, Nel en Hetty en Granger. Uiteraard moeten Los Angeles en de wereld gered worden, maar naast werk spelen ook weer de nodige persoonlijke verhaallijnen. Van soms hoogoplopende onderlinge relaties, verloren gewaande familieleden tot een wel heel persoonlijke kidnapping. Die laatste is ook de seizoensfinale waarbij één van de hoofdpersonen verzucht dat NCIS en zijn carrière hem gestolen kunnen worden en dat het draait om familie. Een thema, familie, dat ook de rest van dit seizoen regelmatig voorbij komt. Bij deze 24ste en laatste aflevering ging ook mijn NCIS-hart weer wat sneller kloppen. Het draait niet om regels, maar om de familie en die moet ten koste van alles beschermd worden.
In alle eerlijkheid: ik kwam lastig door dit zevende seizoen heen. Het lag niet zozeer aan de serie zelf want die biedt precies wat ik van tevoren had verwacht: ongecompliceerde televisie. Binge-watching is bij ons thuis geen onbekend fenomeen, maar ik kwam er niet voldoende in om eens lekker door te trekken. Belangrijkste redenen hiervoor zijn: NCIS Los Angeles slaagt er niet voldoende in mij in de verhaallijnen te verrassen. De karakters zijn (soms) leuk, maar ook relatief inwisselbaar. Leerpunt voor de volgende keer: niet mijn vinger opsteken als ze een recensent zoeken voor de komende series. Daar worden nog ik, nog de makers gelukkig van.
Reacties (0)