Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
How I Met Your Mother - Seizoen 6
Ergens halverwege seizoen 5 begon How I Met Your Mother langzaam weer de oude te worden. Seizoen 4 was veruit het minste deel, en die weg leek te worden voortgezet. Gelukkig beseften de schrijvers dit op tijd. Dit seizoen ziet de karakters eindelijk als echt volwassenen. Qua verhaal is het misschien allemaal niet erg nieuw, maar humortechnisch biedt het mogelijkheden. Meerdere afleveringen spelen in op het volwassen worden-principe, vooral benadrukt door de persoon die daar het meest van baalt, Barney (Neil Patrick Harris).
Het is niet erg nieuw omdat mensen van een jaar of 30 uit de Amerikaanse middenklasse vaker voorkomen in komedieseries. Lily (Alyson Hannigan) en Marshall (Jason Segel) besluiten bijvoorbeeld om een kind te nemen. En Ted (Josh Radnor) krijgt een groot architectenproject. Ook Robin (Cobie Smulders) is bezig met haar toekomst, al is dat vooralsnog niet samen met Ted óf Barney. Om de spanning in relationele sferen terug te brengen én om Barney – oftewel Harris – te laten excelleren, hebben de schrijvers slim besloten om die onderlinge relaties tijdelijk los te laten.
Voor Ted bedenken ze wederom een nieuwe love interest, Zoey (Jennifer Morrison, House). De complicaties: zij is tegen het nieuwe gebouw dat Ted ontwerpt en daarnaast getrouwd met The Captain (Kyle MacLachlan, Desperate Housewives). Beide problemen zorgen voor veel humor, met name de situaties rondom The Captain, een karakter dat later in de serie terug zal komen (in ieder geval in seizoen 8). MacLachlan steelt in dit seizoen, uiteraard samen met Harris, de show met slechts drie verschijningen.
Ook op het familievlak zijn er ontwikkelingen die de serie wat volwassener laten aandoen. De serieuze gebeurtenissen hebben wel tot gevolg dat de komedieserie soms in een 'dramedie' verandert. Zolang er genoeg humor te vinden is, heb ik daar zelf geen problemen mee. Ik kan me wel voorstellen dat sommige kijkers niet al te lang willen stilstaan bij de mindere gebeurtenissen. Met name de dood van een familielid krijgt erg veel aandacht, verspreid over meerdere (overigens wel grappige) afleveringen. Het had misschien wat minder gekund.
In eerdere seizoenen had ik altijd kritiek op de karakters Lily en Marshall, op hun relatie en deels op de acteurs. Om in herhaling te vallen: dat is in seizoen 6 niet anders. Het is wel erg grappig dat dit seizoen een aflevering kent die min of meer ingaat op die kritiek. Het altijd alles samen doen-aspect in hun relatie wordt door Ted bekritiseerd als reactie op zijn eigen wat meer discussie gevulde relatie met Zoey. De serie komt tot een andere conclusie dan ik, maar het was fijn dat de schrijvers ergens lijken te weten dat het niet de meest boeiende karakters zijn. Ted beschrijft hun relatie zelfs als saai. Hartstikke mee eens.
Dit seizoen werd de titel soms vergeten; we leren weinig nieuws over de moeder van Teds kinderen. Maar de makers wisten inmiddels dat het complete plaatje pas aan het eind van seizoen 9 zichtbaar moet zijn. Het zij ze vergeven. Uiteindelijk spreek ik opnieuw mijn waardering uit. Zes seizoenen is voor een komedie niet zeldzaam, maar dat de grappen en situaties (meestal) nog steeds niet te voorspellen zijn is toch bewonderenswaardig.
Volg How I Met Your MotherHet is niet erg nieuw omdat mensen van een jaar of 30 uit de Amerikaanse middenklasse vaker voorkomen in komedieseries. Lily (Alyson Hannigan) en Marshall (Jason Segel) besluiten bijvoorbeeld om een kind te nemen. En Ted (Josh Radnor) krijgt een groot architectenproject. Ook Robin (Cobie Smulders) is bezig met haar toekomst, al is dat vooralsnog niet samen met Ted óf Barney. Om de spanning in relationele sferen terug te brengen én om Barney – oftewel Harris – te laten excelleren, hebben de schrijvers slim besloten om die onderlinge relaties tijdelijk los te laten.
Voor Ted bedenken ze wederom een nieuwe love interest, Zoey (Jennifer Morrison, House). De complicaties: zij is tegen het nieuwe gebouw dat Ted ontwerpt en daarnaast getrouwd met The Captain (Kyle MacLachlan, Desperate Housewives). Beide problemen zorgen voor veel humor, met name de situaties rondom The Captain, een karakter dat later in de serie terug zal komen (in ieder geval in seizoen 8). MacLachlan steelt in dit seizoen, uiteraard samen met Harris, de show met slechts drie verschijningen.
Ook op het familievlak zijn er ontwikkelingen die de serie wat volwassener laten aandoen. De serieuze gebeurtenissen hebben wel tot gevolg dat de komedieserie soms in een 'dramedie' verandert. Zolang er genoeg humor te vinden is, heb ik daar zelf geen problemen mee. Ik kan me wel voorstellen dat sommige kijkers niet al te lang willen stilstaan bij de mindere gebeurtenissen. Met name de dood van een familielid krijgt erg veel aandacht, verspreid over meerdere (overigens wel grappige) afleveringen. Het had misschien wat minder gekund.
In eerdere seizoenen had ik altijd kritiek op de karakters Lily en Marshall, op hun relatie en deels op de acteurs. Om in herhaling te vallen: dat is in seizoen 6 niet anders. Het is wel erg grappig dat dit seizoen een aflevering kent die min of meer ingaat op die kritiek. Het altijd alles samen doen-aspect in hun relatie wordt door Ted bekritiseerd als reactie op zijn eigen wat meer discussie gevulde relatie met Zoey. De serie komt tot een andere conclusie dan ik, maar het was fijn dat de schrijvers ergens lijken te weten dat het niet de meest boeiende karakters zijn. Ted beschrijft hun relatie zelfs als saai. Hartstikke mee eens.
Dit seizoen werd de titel soms vergeten; we leren weinig nieuws over de moeder van Teds kinderen. Maar de makers wisten inmiddels dat het complete plaatje pas aan het eind van seizoen 9 zichtbaar moet zijn. Het zij ze vergeven. Uiteindelijk spreek ik opnieuw mijn waardering uit. Zes seizoenen is voor een komedie niet zeldzaam, maar dat de grappen en situaties (meestal) nog steeds niet te voorspellen zijn is toch bewonderenswaardig.
Reacties (0)