Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
How I Met Your Mother - Seizoen 5
Seizoen 4 van How I Met Your Mother was voor mij enigszins teleurstellend. Goede afleveringen werden afgewisseld met ronduit slechte, en de grotere verhaallijnen raakten kant noch wal. Seizoen 5 is een verbetering, al heb ik “het grote geheel” op dit moment een beetje opgegeven. Voordat Ted (Josh Radnor) onthult wie de moeder is van zijn kinderen, hebben we zoals het er nu naar uitziet tot seizoen 9 de tijd. Er moet dan natuurlijk wel wat gerekt worden, maar hier gebruiken ze zo nu en dan aparte verhaallijnen om dat te bewerkstelligen.
De schrijvers zijn aan het eind van seizoen 4 en definitief aan het begin van dit seizoen de Barney/Robin-route ingeslagen. Wat mij betreft een misser, maar één waar we al aan konden wennen in seizoen 3 en 4. De fout is niet dat Ted en Robin (Cobie Smulders) bij elkaar horen te komen (al was dit toch de hoop voor veel fans), maar zit ‘m in het feit dat Barney (Neil Patrick Harris) minder ruimte krijgt om Barney te zijn. De Barney uit met name seizoen 1 en 2 was hilarisch. Harris blijft briljant in de rol en er zijn genoeg grappige momenten. Toch voelt het alsof het oorspronkelijke karakter een beetje is losgelaten; hij staat niet helemaal meer buiten de wereld van de andere karakters. Juist dat maakte de zogeheten Barney-episodes speciaal.
Overigens lijkt het alsof de schrijvers zich dat realiseren. Net als in het vorige seizoen neemt het verhaal enkele drastische wendingen, alsof de kritiek halverwege het seizoen aankwam en er direct naar gehandeld is. Toegegeven, het helpt de serie in latere afleveringen wel. Barney hoort de raarste capriolen uit te halen om de vrouwen in zijn bed te krijgen; een relatie voor Barney is niet echt iets waar we op zitten te wachten. Dat komt ook omdat weinig kijkers zich (emotioneel) identificeren met excentriekelingen.
De afleveringen in seizoen 5 zijn gemiddeld gezien wel weer van hogere (lees: grappigere) kwaliteit dan in seizoen 4. Er zijn zelfs afleveringen met Lily (Alyson Hannigan) en Marshall (Jason Segel) in de hoofdrol die echt grappig zijn. De karakters op zich blijf ik vervelend vinden en de acteurs worden er niet leuker op. Toch moest ik vaker om ze lachen. Met name de aflevering met een dubbelganger van Lily als stripper heeft z’n momenten. Ook de introductie van Lily’s vader Mickey (Chris Elliott) is een positieve toevoeging aan de serie. Het karakter is ook vervelend, maar op een ‘plaatsvervangende schaamte’-manier waar Elliott zijn handelsmerk van heeft gemaakt (denk aan There’s Something About Mary). Vervelend, maar humoristisch.
Het is te hopen dat seizoen 6 deze lijn qua humor door kan zetten. Ook de kritische kijker kan op die manier de verhaalontwikkelingen negeren. Dat een komedieserie ook voor een komend zesde seizoen nog veel kijkers enthousiast weet te krijgen is eigenlijk best prijzenswaardig.
Volg How I Met Your MotherDe schrijvers zijn aan het eind van seizoen 4 en definitief aan het begin van dit seizoen de Barney/Robin-route ingeslagen. Wat mij betreft een misser, maar één waar we al aan konden wennen in seizoen 3 en 4. De fout is niet dat Ted en Robin (Cobie Smulders) bij elkaar horen te komen (al was dit toch de hoop voor veel fans), maar zit ‘m in het feit dat Barney (Neil Patrick Harris) minder ruimte krijgt om Barney te zijn. De Barney uit met name seizoen 1 en 2 was hilarisch. Harris blijft briljant in de rol en er zijn genoeg grappige momenten. Toch voelt het alsof het oorspronkelijke karakter een beetje is losgelaten; hij staat niet helemaal meer buiten de wereld van de andere karakters. Juist dat maakte de zogeheten Barney-episodes speciaal.
Overigens lijkt het alsof de schrijvers zich dat realiseren. Net als in het vorige seizoen neemt het verhaal enkele drastische wendingen, alsof de kritiek halverwege het seizoen aankwam en er direct naar gehandeld is. Toegegeven, het helpt de serie in latere afleveringen wel. Barney hoort de raarste capriolen uit te halen om de vrouwen in zijn bed te krijgen; een relatie voor Barney is niet echt iets waar we op zitten te wachten. Dat komt ook omdat weinig kijkers zich (emotioneel) identificeren met excentriekelingen.
De afleveringen in seizoen 5 zijn gemiddeld gezien wel weer van hogere (lees: grappigere) kwaliteit dan in seizoen 4. Er zijn zelfs afleveringen met Lily (Alyson Hannigan) en Marshall (Jason Segel) in de hoofdrol die echt grappig zijn. De karakters op zich blijf ik vervelend vinden en de acteurs worden er niet leuker op. Toch moest ik vaker om ze lachen. Met name de aflevering met een dubbelganger van Lily als stripper heeft z’n momenten. Ook de introductie van Lily’s vader Mickey (Chris Elliott) is een positieve toevoeging aan de serie. Het karakter is ook vervelend, maar op een ‘plaatsvervangende schaamte’-manier waar Elliott zijn handelsmerk van heeft gemaakt (denk aan There’s Something About Mary). Vervelend, maar humoristisch.
Het is te hopen dat seizoen 6 deze lijn qua humor door kan zetten. Ook de kritische kijker kan op die manier de verhaalontwikkelingen negeren. Dat een komedieserie ook voor een komend zesde seizoen nog veel kijkers enthousiast weet te krijgen is eigenlijk best prijzenswaardig.
Reacties (0)