Back to Life - Seizoen 1 en 2

Comedy is niet echt mijn favoriete genre. Maar voor een Britse serie van zes afleveringen maak ik graag een uitzondering. De serie was best leuk, waardoor ik seizoen twee erachteraan heb gebinged.

Back to Life is een BBC-serie uit 2019 die nu te zien is op Disney+. Het speelt zich af in een kustplaatsje in Kent. Daisy Haggard (Breeders) speelt de hoofdrol en ze heeft tevens het script geschreven.

Haggard speelt Miri Matteson, een vrouw van in de dertig die na een gevangenisstraf van 18 jaar terugkeert naar haar ouderlijk huis. Gezien de straf kun je vermoeden wat er gebeurd is. De inwoners van geboorteplaats zijn niet blij met haar terugkeer en zijn uiterst vijandig, wat zich uit in uitwerpselen die per post worden verzonden, beledigende graffiti op de tuinmuur van haar ouders en afgewezen sollicitaties.



Het eerste seizoen draait vooral om het mysterie rond wat er precies gebeurde op de avond dat Miri haar misdaad pleegde. Dit wordt nog ingewikkelder gemaakt door een vreemde Scandinavische man die blijkbaar de zaak opnieuw onderzoekt. Hij lijkt ervan overtuigd dat er nog een waarheid aan het licht moet komen. Hij komt ook achter de affaire van Miri’s moeder met een oude bekende van Miri.

Ook Miri's vriendschap met Billy, de buurman die voor zijn geesteszieke vrouw zorgt, komt voorbij. We zien ex-vriendin Mandy, een van de mensen die bij Miri was op de avond dat de misdaad werd gepleegd. Oh, en dan is er nog Miri's eigengereide reclasseringsambtenaar Janice, die alle zorgen van haar cliënt wegneemt terwijl ze zich een weg baant door de verstrekte verfrissingen. Echt een hilarisch karakter.

Met een lach en een traan

Het tweede seizoen van Back to Life gaat geruisloos verder. Daarna is het ook wel duidelijk dat het bij twee seizoenen blijft.
De ziel van het verhaal zit vooral in de pogingen van Miri om een leven op te bouwen dat al de helft van de tijd op pauze heeft gestaan. Ze is een optimist, niet op een gekmakende of ongelooflijke manier, maar gewoon zoals gewone mensen kunnen zijn.

Het script zit prima in elkaar. Het laat delicate relaties zien en switcht behendig tussen verdriet en vrolijkheid. Het is een wereld waarin het kopen van een ijsje een gebaar kan zijn dat je tot tranen toe ontroert.

Kortom: een prima serie, die maar door van weinig van jullie gezien is. Ik vond het leuk om deze twee seizoenen te bingen en het liet me ook wel nadenken. Mensen verdienen een tweede kans!