Az Hotel Adlon - Complete serie

Tsaar Nicolaas de tweede, Keizer Wilhelm de tweede, Franklin Roosevelt, Queen Elizabeth, Prinses Beatrix, Albert Einstein, Thomas Alva Edison, Charlie Chaplin, George Bush sr, Gorbatsjov, Marlene Dietrich, Thomas Mann, Greta Garbo, Tom Cruise, Dustin Hoffman, Sophia Loren, Richard Gere, Michael Jackson, de Dalai Lama, John D. Rockefeller, Henry Ford. Een imposant lijstje met namen van mensen die in al hun verscheidenheid een ding gemeen hebben. Ze hebben allemaal namelijk een of meer nachten gelogeerd in het Berlijnse luxe hotel Adlon.

Het hotel heeft, net als de stad Berlijn, een even fascinerende, als roemruchte geschiedenis. Er zijn dan ook al boeken, films en documentaires verschenen over het hotel en zijn ‘verhaal’.
Voor deze recensie heb ik de driedelige miniserie uit 2013 met de ietwat voorspelbare titel Hotel Adlon bekeken. In de Duitse versie wordt er dan ook nog, niet geheel onterecht, ‘eine Familiensaga’ aan toegevoegd. En dat is het ook. Een familiesaga. De geschiedenis van het Hotel en zijn bewoners, eigenaren en medewerkers, wordt verteld aan de hand van de lotgevallen van leden van een paar families, waarin de familie Adlon uiteraard het meest in de schijnwerpers wordt gezet.

En wat een fraai product heeft dat opgeleverd, lezers. Binnen de kortste keren word je meegenomen naar de wereld van glitter en glamour, maar ook die van innerlijk leed en onmogelijke keuzes. Het prachtige hotel wordt in deze serie de eer aangedaan die de visionaire grondleggers toekomt. Daarnaast worden de lotgevallen van een aantal personen uitgediept, waarbij we als kijker zien en voelen hoe de tand des tijds zich overal inzet en ons tot aan het heden brengt.
In dat heden staat een bejaarde vrouw met de naam Sonja Schadt (Rosemarie Fendel, Trotta) op het punt het hotel te betreden. Ze wordt welkom geheten door een jonge medewerkster met wie ze direct aan de praat raakt over haar ervaringen in en door het hotel door de jaren heen. Deze conversatie vormt een verbindingselement in het verhaal, zoals we dat ook kunnen zien in de bioscoophit Titanic. De jonge Sonja wordt met verve gestalte gegeven door Josefine Preuß (Rubinrot).
Sonja’s moeder had in een ver verleden een verboden verhouding met de zoon van de koetsier van haar vaders landgoed, Friedrich loewe ( Wotan Wilke Mohring, Valkyrien). Als dochter van een belangrijke medefinancier van de plannen voor het Hotel Adlon volgen we haar, haar dochter en deze Friedrich door de serie heen. Uiteraard komen ook de grondlegger van het hotel, Lorenz Adlon ( Burghart Klaußner, Goodbye Lenin) en diens zoon- en opvolger Louis Adlon ( Heino Ferch, Der Untergang) ruim aan bod.

Naast het dramatische gedeelte (gevoelige geesten zullen ongetwijfeld wat tranen voelen opkomen zo nu en dan), dat af en toe een wat soap-achtige indruk maakt, zonder overigens storend te zijn, laat de serie ook wat anders zien. De bewogen geschiedenis van een stad die vaak in het middelpunt van de wereldgeschiedenis heeft gestaan. Van de Eerste Wereldoorlog, de roaring twenties, de economische crisis, de opkomst van Hitler en de Tweede Wereldoorlog, de bezetting door de Russen, de komst van de DDR en het uiteindelijke vallen van de muur. Ook de ontwikkeling en de stand der techniek wordt meegenomen, gezien het feit dat het hotel doorgaans over het nieuwste van het nieuwste beschikte.

Het camerawerk is goed te noemen en de cinematografie uitstekend. Het acteerwerk is doorgaans ook zeer behoorlijk. Het ademt een beetje de sfeer van Downton Abbey en Mr. Selfridge, maar dan met een extraatje in de vorm van de historische context.

Het Hotel staat nu nog steeds op dezelfde plek, tegenover de Brandenburger Tor en heet nu Adlon Kempinski. Na het zien van deze miniserie zal hotel Adlon bij een bezoekje aan Berlijn zeker niet meer zo onopvallend voorbijgelopen worden als wellicht voorheen.

Hotel Adlon is een prachtige, op feiten gebaseerde mini serie die een groot kijkerspubliek verdient.