Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
Arrow - Seizoen 2 (Eerste deel)
Arrow is dit seizoen enorm gegroeid ten opzichte van het eerste seizoen. Waar het eerste deel van het eerste seizoen nog duidelijk zoekende was naar haar identiteit en de meeste schakels nog stroef waren, lijkt Arrow in het tweede seizoen een andere versnelling te hebben gevonden. De serie heeft zich ontwikkeld van een goede genreshow naar een van de betere shows op televisie. En dat is een prestatie van formaat.
Op het eerste seizoen was namelijk zeker het nodige aan te merken. Tegenstanders hadden kritiek over het acteerwerk, terecht. Ook was er kritiek op verschillende verhaallijnen, ook terecht. Dat was Arrow die veel minder een visie had op waar de serie naar toe wilde dan de huidige Arrow. De huidige Arrow is zelfverzekerd en heeft een veel beter idee welk verhaal het wil vertellen. En dat komt de serie enorm ten goede. Ten goede, omdat alle ingrediënten die de serie al goed serveerde zijn gebleven.
In deze eerste negen afleveringen van seizoen twee zien wij Oliver Queen (Stephen Amell, Hung) op een missie. Hij heeft zichzelf voorgenomen niet meer het leven te nemen van zijn tegenstanders, na een tragische gebeurtenis in de seizoensfinale van het eerste seizoen. Oliver is ook gaan denken aan het grote plaatje en realiseert zich nu dat hij de aangewezen persoon is om een verschil te maken in Starling City. Die verantwoordelijkheid voelt hij en hij beseft dat hij daar niet voor weg kan lopen. Weglopen kan hij ook niet voor nieuwe rivalen die duivelse plannen hebben met Starling City en die zijn geliefden bedreigen. Ook speelt de rechtzaak van zijn moeder, Moira Queen (Susanna Thompson, NCIS), en is hij een soort mentor van Roy Harper (Colton Haynes, The Gates) geworden. Wij krijgen ook meer informatie over wat er is gebeurd met Shado (Celina Jade, The Man with the Iron Fists) en Slade Wilson (Manu Bennet, Spartacus) en zien wij de terugkeer van oude bekenden en rivalen van Oliver/The Vigilante.
Veel van de lof die Arrow nu ontvangt kun je toeschrijven aan de chemie tussen Oliver, Diggle (David Ramsey, Blue Bloods) en Felicity (Emily Bett Rickards, Soldiers of the Apocalypse). De drie zijn meer gegroeid in hun rol en vooral Stephen Amell is veel sterker als Oliver Queen. Was er voorheen nog veel kritiek op de acteur (toegegeven, het is niet de beste acteur) in het eerste seizoen, in het tweede draagt Amell de rol met verve. Het fysiek is gebleven, maar nu is Amell ook competent genoeg om de verschillende kanten van Oliver/Arrow goed te weergeven. En Diggle en Felicity zijn nog onmisbaarder geworden naast Olivers zijde. Ik ben er niet geheel van overtuigd of de serie wel moet aansturen op een relatie tussen Oliver en Felicity, maar de drie acteurs complementeren elkaar goed. De enige die een beetje verloren raakt in het ensemble is Laurel Lance (Katie Cassidy, Harper's Island). De schrijvers hebben nog steeds niet echt een idee wat ze met het karakter aan moeten. En het helpt ook niet dat Cassidy waarschijnlijk de minste acteur van het stel is.
Daarbij begint Arrow ook zijn eerste stappen in de wereld van superkrachten te zetten. En dat is nieuw voor het universum van deze serie. Er is een nieuw superserum die tegenstanders van onze boogschutter willen hanteren om een leger van bovenmenselijke soldaten te maken. Wie de desbetreffende afleveringen, waar dit plot werd geïntroduceerd, heeft gezien weet dat Oliver en consorten daar nog een hele grote kluif aan zullen hebben. En natuurlijk zullen de laatste twee afleveringen van dit eerste deel natuurlijk bekend staan als de introductie van Barry Allen, vertolkt door Grant Gustin (Glee). Gustin is perfect gecast en heeft hetzelfde postuur als de jonge Flash in de comics. The Flash wordt een gouden greep voor The CW, daar is iedereen het al over eens.
Nee, Arrow heeft zich legitiem ontwikkeld tot een van de betere series op televisie. De serie focust zich niet alleen op de hoofdrolspelers, maar ook de overige cast heeft interessante verhaallijnen gekregen en ook daar vindt karakterontwikkeling plaats. Ook die karakters zijn interessant genoeg om voor te supporteren. Ook zijn de scènes op het eiland sterker geworden en boeiender, zeker nu de link met het heden steeds meer duidelijk wordt. En ondanks dat de serie van de zender The CW is, heeft de serie in dit seizoen alle negatieve aspecten die worden toegeschreven aan The CW vermeden. In Arrow kunnen aantrekkelijke mensen de serie wél dragen en zien wij wél karakters waarin wij geïnvesteerd zijn. Ook is de hevige nadruk op intriges en romances gelukkig grotendeels afwezig. En die goede actiesequenties en gevechtschoreografieën zijn nog steeds permanent aanwezig. Arrow blijft verbazingwekkend sterk presteren op een veel kleiner budget dan, bijvoorbeeld, die andere serie met een rijke mythologie, Agents of S.H.I.E.L.D. En ook daar is iedereen het wel over eens; Arrow is oneindig veel beter dan Agents of S.H.I.E.L.D en zet die serie eigenlijk ten schande.
In januari gaat de serie weer verder en ik kijk er naar uit! Arrow zal onze schermen nog zeker een aantal jaar verblijden en als de showrunners en makers dit niveau vasthouden, dan kan het alleen maar beter worden. Arrow en The Flash worden series waarmee The CW de komende jaren hoge ogen gaat gooien. En daar mogen wij allemaal heel blij mee zijn
Volg ArrowOp het eerste seizoen was namelijk zeker het nodige aan te merken. Tegenstanders hadden kritiek over het acteerwerk, terecht. Ook was er kritiek op verschillende verhaallijnen, ook terecht. Dat was Arrow die veel minder een visie had op waar de serie naar toe wilde dan de huidige Arrow. De huidige Arrow is zelfverzekerd en heeft een veel beter idee welk verhaal het wil vertellen. En dat komt de serie enorm ten goede. Ten goede, omdat alle ingrediënten die de serie al goed serveerde zijn gebleven.
In deze eerste negen afleveringen van seizoen twee zien wij Oliver Queen (Stephen Amell, Hung) op een missie. Hij heeft zichzelf voorgenomen niet meer het leven te nemen van zijn tegenstanders, na een tragische gebeurtenis in de seizoensfinale van het eerste seizoen. Oliver is ook gaan denken aan het grote plaatje en realiseert zich nu dat hij de aangewezen persoon is om een verschil te maken in Starling City. Die verantwoordelijkheid voelt hij en hij beseft dat hij daar niet voor weg kan lopen. Weglopen kan hij ook niet voor nieuwe rivalen die duivelse plannen hebben met Starling City en die zijn geliefden bedreigen. Ook speelt de rechtzaak van zijn moeder, Moira Queen (Susanna Thompson, NCIS), en is hij een soort mentor van Roy Harper (Colton Haynes, The Gates) geworden. Wij krijgen ook meer informatie over wat er is gebeurd met Shado (Celina Jade, The Man with the Iron Fists) en Slade Wilson (Manu Bennet, Spartacus) en zien wij de terugkeer van oude bekenden en rivalen van Oliver/The Vigilante.
Veel van de lof die Arrow nu ontvangt kun je toeschrijven aan de chemie tussen Oliver, Diggle (David Ramsey, Blue Bloods) en Felicity (Emily Bett Rickards, Soldiers of the Apocalypse). De drie zijn meer gegroeid in hun rol en vooral Stephen Amell is veel sterker als Oliver Queen. Was er voorheen nog veel kritiek op de acteur (toegegeven, het is niet de beste acteur) in het eerste seizoen, in het tweede draagt Amell de rol met verve. Het fysiek is gebleven, maar nu is Amell ook competent genoeg om de verschillende kanten van Oliver/Arrow goed te weergeven. En Diggle en Felicity zijn nog onmisbaarder geworden naast Olivers zijde. Ik ben er niet geheel van overtuigd of de serie wel moet aansturen op een relatie tussen Oliver en Felicity, maar de drie acteurs complementeren elkaar goed. De enige die een beetje verloren raakt in het ensemble is Laurel Lance (Katie Cassidy, Harper's Island). De schrijvers hebben nog steeds niet echt een idee wat ze met het karakter aan moeten. En het helpt ook niet dat Cassidy waarschijnlijk de minste acteur van het stel is.
Daarbij begint Arrow ook zijn eerste stappen in de wereld van superkrachten te zetten. En dat is nieuw voor het universum van deze serie. Er is een nieuw superserum die tegenstanders van onze boogschutter willen hanteren om een leger van bovenmenselijke soldaten te maken. Wie de desbetreffende afleveringen, waar dit plot werd geïntroduceerd, heeft gezien weet dat Oliver en consorten daar nog een hele grote kluif aan zullen hebben. En natuurlijk zullen de laatste twee afleveringen van dit eerste deel natuurlijk bekend staan als de introductie van Barry Allen, vertolkt door Grant Gustin (Glee). Gustin is perfect gecast en heeft hetzelfde postuur als de jonge Flash in de comics. The Flash wordt een gouden greep voor The CW, daar is iedereen het al over eens.
Nee, Arrow heeft zich legitiem ontwikkeld tot een van de betere series op televisie. De serie focust zich niet alleen op de hoofdrolspelers, maar ook de overige cast heeft interessante verhaallijnen gekregen en ook daar vindt karakterontwikkeling plaats. Ook die karakters zijn interessant genoeg om voor te supporteren. Ook zijn de scènes op het eiland sterker geworden en boeiender, zeker nu de link met het heden steeds meer duidelijk wordt. En ondanks dat de serie van de zender The CW is, heeft de serie in dit seizoen alle negatieve aspecten die worden toegeschreven aan The CW vermeden. In Arrow kunnen aantrekkelijke mensen de serie wél dragen en zien wij wél karakters waarin wij geïnvesteerd zijn. Ook is de hevige nadruk op intriges en romances gelukkig grotendeels afwezig. En die goede actiesequenties en gevechtschoreografieën zijn nog steeds permanent aanwezig. Arrow blijft verbazingwekkend sterk presteren op een veel kleiner budget dan, bijvoorbeeld, die andere serie met een rijke mythologie, Agents of S.H.I.E.L.D. En ook daar is iedereen het wel over eens; Arrow is oneindig veel beter dan Agents of S.H.I.E.L.D en zet die serie eigenlijk ten schande.
In januari gaat de serie weer verder en ik kijk er naar uit! Arrow zal onze schermen nog zeker een aantal jaar verblijden en als de showrunners en makers dit niveau vasthouden, dan kan het alleen maar beter worden. Arrow en The Flash worden series waarmee The CW de komende jaren hoge ogen gaat gooien. En daar mogen wij allemaal heel blij mee zijn
Reacties (1)