Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
Agatha Christie's Poirot - Seizoen 10 -12 (DVD)
Laat je erin onderdompelen en gooi enkele principes tijdelijk aan de kant.
Een boek van Agatha Christie heb ik nooit gelezen. Wel heb ik er veel boeken van haar hand geluisterd en heel veel verfilmingen op dvd gezien. Je kan er zo lekker bij werken. (Ik ben illustrator van beroep) Als je iets mist ben je het verhaal niet kwijt. Het gaat heerlijk traag. Soms lijken het wel kleine theaterstukken.
Agatha Christie’s creatie Miss Marple stal mijn stal hart. Een vrouw die ik graag als oma zou willen hebben. Slim, lief en rechtvaardig en een tikkeltje eigenwijs. Met Christie’s personage Poirot (David Suchet) heb ik echter een haat-liefdeverhouding. Poirot stelt zichzelf voor: “Ik ben Hercule Poirot, de beroemdste detective ter wereld.”
Ik vind mensen die in de derde persoon over zichzelf praten, wat Poirot vaak doet, toch moeilijk. Maar hij lost wel bijna moeiteloos elke moord op. Dat siert hem enorm natuurlijk, net als zijn perfecte snor.
Madame Oliver is een welkome personage. Het geeft wat afwisseling in het toch wat stijve milieu en tijdperk die wij in de serie Poirot te zien krijgen. Ze is een soort jongere, wilde versie van Miss Marple vind ik.
Elke aflevering is een klein juweeltje. Het zijn soms zulke bizarre situaties dat je je niet zou kunnen voorstellen dat je ze zelf ooit mee zou maken. De moordzaken voelen als een avondje Cluedo. Elke aflevering is een vraagstuk. Naarmate de aflevering vordert komen er steeds meer aanwijzingen. Aan het einde van elke aflevering verzamelt Poirot alle verdachten van de zaak bij elkaar. En gaat hij iedere verdachte bij langs. Zo volgt langzaam de ontknoping.
Het is stijfjes, niet woke en zeer beperkt in special effects. Deze serie is niet 2021 en ook niet flitsend op het witte doek. Poirot is een serie die om het verhaal en de sfeer draait. Laat je erin onderdompelen en gooi enkele principes tijdelijk aan de kant.
Ga mee naar de tijd waarin een eigenaardige detective met een perfecte snor vrouwen wil redden, theedrinkt zonder melk en ook moorden oplost.
Een boek van Agatha Christie heb ik nooit gelezen. Wel heb ik er veel boeken van haar hand geluisterd en heel veel verfilmingen op dvd gezien. Je kan er zo lekker bij werken. (Ik ben illustrator van beroep) Als je iets mist ben je het verhaal niet kwijt. Het gaat heerlijk traag. Soms lijken het wel kleine theaterstukken.
Agatha Christie’s creatie Miss Marple stal mijn stal hart. Een vrouw die ik graag als oma zou willen hebben. Slim, lief en rechtvaardig en een tikkeltje eigenwijs. Met Christie’s personage Poirot (David Suchet) heb ik echter een haat-liefdeverhouding. Poirot stelt zichzelf voor: “Ik ben Hercule Poirot, de beroemdste detective ter wereld.”
Ik vind mensen die in de derde persoon over zichzelf praten, wat Poirot vaak doet, toch moeilijk. Maar hij lost wel bijna moeiteloos elke moord op. Dat siert hem enorm natuurlijk, net als zijn perfecte snor.
Gelukkig komt misdaadschrijver Madame Oliver (Zoë Wanamaker), vaak ten tonele. Madame Olivier is, vindt ze zelf, precies wat Poirot nodig heeft. “Vrouwelijke intuïtie, dat heeft u nodig. Als een vrouw Scotland Yard leidde…”Vrouwelijke intuïtie, dat heeft u nodig
Madame Oliver is een welkome personage. Het geeft wat afwisseling in het toch wat stijve milieu en tijdperk die wij in de serie Poirot te zien krijgen. Ze is een soort jongere, wilde versie van Miss Marple vind ik.
Elke aflevering is een klein juweeltje. Het zijn soms zulke bizarre situaties dat je je niet zou kunnen voorstellen dat je ze zelf ooit mee zou maken. De moordzaken voelen als een avondje Cluedo. Elke aflevering is een vraagstuk. Naarmate de aflevering vordert komen er steeds meer aanwijzingen. Aan het einde van elke aflevering verzamelt Poirot alle verdachten van de zaak bij elkaar. En gaat hij iedere verdachte bij langs. Zo volgt langzaam de ontknoping.
Poirot lijkt hard te werken. Hij is overal op het juiste moment, dat is natuurlijk voor het verhaal zeer belangrijk. Verder lijkt er niemand te werken overigens. Ook Madame Oliver niet. Iedereen heeft tijd om een Engels kopje thee te drinken in de serie. Poirot drinkt zijn thee, on-Engels, zonder melk.Iedereen heeft tijd om een Engels kopje thee te drinken in de serie.
Het is stijfjes, niet woke en zeer beperkt in special effects. Deze serie is niet 2021 en ook niet flitsend op het witte doek. Poirot is een serie die om het verhaal en de sfeer draait. Laat je erin onderdompelen en gooi enkele principes tijdelijk aan de kant.
Ga mee naar de tijd waarin een eigenaardige detective met een perfecte snor vrouwen wil redden, theedrinkt zonder melk en ook moorden oplost.
Over de auteur, EvaKijkt
Series kijken is één van Eva's lievelingsbezigheden. Soms tekent zij tijdens het kijken, want ze is illustrator van beroep. Het komt wel eens voor dat zij een stukje terugspoelt om even te kijken wat er nou precies gebeurde.
Meer recensies van EvaKijkt
Reacties (0)