Wittekerke

Moesj bindt in het ziekenhuis de strijd aan tegen de bacteriën en dat doet ze zeer grondig. Met als motto ‘observeren, constateren en remediëren’ stelt ze richtlijnen op om de hygiëne te verbeteren. Haar aanpak schiet bij de artsen echter in het verkeerde keelgat. Jokke is totaal berooid teruggekeerd naar Wittekerke. Leen geeft hem onderdak en eten, helpt hem aan een job en gaat met hem uit, maar toch blijft ze volhouden dat het nooit meer iets kan worden tussen hen. Moesj heeft er een probleem mee dat Arne de laatste tijd constant wordt opgeëist door Lotte en het zint haar helemaal niet dat hij een trui van zijn werkgeefster heeft gekregen.