Leuk?
3
0
Bekijk stemmen
Vera - Seizoen 8
Niet het vele is goed, maar het goede is veel. Dat geldt voor veel dingen: voor schrijvers bijvoorbeeld – veel schrijvers leveren maar zelden constante kwaliteit – maar net zo goed voor het productieteam van een populaire misdaadserie. Silent Witness bijvoorbeeld telt inmiddels ruim twintig seizoenen en daarvan is de kwaliteit ronduit wisselend. Dat geldt echter niet voor de minstens zo populaire serie Vera. Toegegeven, ze telt momenteel nog maar acht seizoenen, maar die worden wel met vaste regelmaat geproduceerd: vanaf 2011 ieder jaar één, telkens vier verhalen in totaal. En de kwaliteit daarvan is tamelijk constant; in mijn ogen welteverstaan. Ik ben al jaren fan.
Voor de verhalen in het achtste seizoen tekenden onder meer twee bekende Vera-scenaristen: Paul Matthew Thompson en Martha Hillier. Beiden werden onlangs nog genomineerd voor de Edgar Allan Poe Award voor Beste aflevering van een televisieserie, namelijk The Blanket Mire, de vierde aflevering van Vera seizoen zeven. Waar het de keus van scenarioschrijvers betreft, zou je dus kunnen zeggen: nothing but the best.
Dat geldt ook voor de vier verhalen die samen het achtste seizoen vormen. Blood and Bone begint op een ronduit lugubere manier: in de verbrandingsoven van een slachterij worden de verkoolde resten van een man gevonden. Het blijken de resten van DC Harry Fenton te zijn, een politieman die op het punt stond met pensioen te gaan. Gezien de verdenking van fraude lijkt de eigenaar van de slachterij een serieuze verdachte, evenals die van een groot transportbedrijf waarmee hij zaken doet. Fenton was met deze zaak bezig (geweest). Alles lijkt er dus op te wijzen dat hij ‘te dichtbij’ gekomen is en uit de weg geruimd moest worden. Uiteindelijk blijkt echter dat de oplossing in een heel andere hoek gezocht moet worden, veel dichterbij Fentons privéleven dan aanvankelijk vermoed kon worden.
In Black Ice staat de vraag centraal: ‘Wie heeft Faye Wakeland aangereden – met dodelijk gevolg – en waarom?’ Over Faye doen uiteenlopende verhalen de ronde: ze zou een bedriegster zijn geweest, een onmogelijk mens, maar sommige mensen lopen met haar weg. Het lijkt wel alsof er verschillende Faye’s zijn. Zelf beweerde ze altijd dat haar vader en stiefmoeder haar als kind op een vreselijke manier hadden behandeld - haar stiefmoeder zou zelfs geprobeerd hebben haar te overrijden – terwijl de vrouw in kwestie haar stiefdochter juist als een bijzonder moeilijk kind afschildert.
Hoe dan ook, Vera en haar team krijgen lange tijd geen grip op deze zaak, waarin niets is wat het lijkt. Maar als een volleerd ‘detectiespecialist’ lukt het haar ten slotte toch de zaak op te lossen. Gewoon een kwestie van goed nadenken en gegevens combineren. Ook in de derde aflevering, Home, wordt een vrouw om aanvankelijk onbegrijpelijke redenen vermoord. Het gaat in dit geval om Alison Glenn, ogenschijnlijk een doodnormale vrouw uit de middenklasse zonder grote geheimen. En toch wordt ze op een ochtend dood op het gazon achter haar huis gevonden. Alison had altijd beweerd dat ze wees was, maar bij nader inzien blijkt ze nog een vader en een broer te hebben. Welke rol speelt dit verleden? Of heeft haar dood te maken met het beroep van haar man Michael (Vincent Regan, Scott & Bailey), die cipier is in de gevangenis waar een beruchte gevangene achter slot en grendel zit?
In Dark Water tot slot wordt Vera geconfronteerd met een tragisch mysterie, wanneer het lichaam van de tiener Ethan Dewley wordt gevonden in een stuwmeer. Vera en haar team ontdekken dat Ethan voor zijn dood drie dagen werd vermist. Voor antwoorden mengen zij zich in de lokale bevolking rond Ethan en merken al snel dat er maar weinig naar voren komen met antwoorden. Hoe verder zij graven naar antwoorden, hoe complexer de relatie tussen de vrienden en familie van Ethan blijkt te zijn.
Kenners weten wat ze van Vera kunnen verwachten: boeiende verhalen die nooit spannend worden maar je altijd voor de buis houden tot de allerlaatste aftiteling. Vanwege de unheimische sfeer in de oneindige uitgestrektheid van het landschap rond Newcastle met name, waar de zon nooit lijkt te schijnen en een regenbui nooit ver weg is. vanwege het boeiende personage dat al acht jaar lang met verve wordt gepersonifieerd door Brenda Blethyn. Tweeënzeventig is ze inmiddels, maar ze is still going steady. En haar sidekicks neem je er gewoon bij, al stellen die niet zo heel veel voor. Ik kijk weer al uit naar het negende seizoen, dat zeker komt.
Volg VeraVoor de verhalen in het achtste seizoen tekenden onder meer twee bekende Vera-scenaristen: Paul Matthew Thompson en Martha Hillier. Beiden werden onlangs nog genomineerd voor de Edgar Allan Poe Award voor Beste aflevering van een televisieserie, namelijk The Blanket Mire, de vierde aflevering van Vera seizoen zeven. Waar het de keus van scenarioschrijvers betreft, zou je dus kunnen zeggen: nothing but the best.
Dat geldt ook voor de vier verhalen die samen het achtste seizoen vormen. Blood and Bone begint op een ronduit lugubere manier: in de verbrandingsoven van een slachterij worden de verkoolde resten van een man gevonden. Het blijken de resten van DC Harry Fenton te zijn, een politieman die op het punt stond met pensioen te gaan. Gezien de verdenking van fraude lijkt de eigenaar van de slachterij een serieuze verdachte, evenals die van een groot transportbedrijf waarmee hij zaken doet. Fenton was met deze zaak bezig (geweest). Alles lijkt er dus op te wijzen dat hij ‘te dichtbij’ gekomen is en uit de weg geruimd moest worden. Uiteindelijk blijkt echter dat de oplossing in een heel andere hoek gezocht moet worden, veel dichterbij Fentons privéleven dan aanvankelijk vermoed kon worden.
In Black Ice staat de vraag centraal: ‘Wie heeft Faye Wakeland aangereden – met dodelijk gevolg – en waarom?’ Over Faye doen uiteenlopende verhalen de ronde: ze zou een bedriegster zijn geweest, een onmogelijk mens, maar sommige mensen lopen met haar weg. Het lijkt wel alsof er verschillende Faye’s zijn. Zelf beweerde ze altijd dat haar vader en stiefmoeder haar als kind op een vreselijke manier hadden behandeld - haar stiefmoeder zou zelfs geprobeerd hebben haar te overrijden – terwijl de vrouw in kwestie haar stiefdochter juist als een bijzonder moeilijk kind afschildert.
Hoe dan ook, Vera en haar team krijgen lange tijd geen grip op deze zaak, waarin niets is wat het lijkt. Maar als een volleerd ‘detectiespecialist’ lukt het haar ten slotte toch de zaak op te lossen. Gewoon een kwestie van goed nadenken en gegevens combineren. Ook in de derde aflevering, Home, wordt een vrouw om aanvankelijk onbegrijpelijke redenen vermoord. Het gaat in dit geval om Alison Glenn, ogenschijnlijk een doodnormale vrouw uit de middenklasse zonder grote geheimen. En toch wordt ze op een ochtend dood op het gazon achter haar huis gevonden. Alison had altijd beweerd dat ze wees was, maar bij nader inzien blijkt ze nog een vader en een broer te hebben. Welke rol speelt dit verleden? Of heeft haar dood te maken met het beroep van haar man Michael (Vincent Regan, Scott & Bailey), die cipier is in de gevangenis waar een beruchte gevangene achter slot en grendel zit?
In Dark Water tot slot wordt Vera geconfronteerd met een tragisch mysterie, wanneer het lichaam van de tiener Ethan Dewley wordt gevonden in een stuwmeer. Vera en haar team ontdekken dat Ethan voor zijn dood drie dagen werd vermist. Voor antwoorden mengen zij zich in de lokale bevolking rond Ethan en merken al snel dat er maar weinig naar voren komen met antwoorden. Hoe verder zij graven naar antwoorden, hoe complexer de relatie tussen de vrienden en familie van Ethan blijkt te zijn.
Kenners weten wat ze van Vera kunnen verwachten: boeiende verhalen die nooit spannend worden maar je altijd voor de buis houden tot de allerlaatste aftiteling. Vanwege de unheimische sfeer in de oneindige uitgestrektheid van het landschap rond Newcastle met name, waar de zon nooit lijkt te schijnen en een regenbui nooit ver weg is. vanwege het boeiende personage dat al acht jaar lang met verve wordt gepersonifieerd door Brenda Blethyn. Tweeënzeventig is ze inmiddels, maar ze is still going steady. En haar sidekicks neem je er gewoon bij, al stellen die niet zo heel veel voor. Ik kijk weer al uit naar het negende seizoen, dat zeker komt.
Reacties (2)