Veep - Seizoen 3

De aantrekkingskracht van Veep, de humoristische serie over vicepresident Selina Meyer, lag oorspronkelijk bij hoofdrolspeelster Julia Louis-Dreyfus. Zij is vooral bekend van het tijdloze Seinfeld (1990 – 1998), maar voor de wat jongere generatie mogelijk ook bekend als Christine Campbell van de niet onverdienstelijke, eveneens humoristische, TV-serie The New Adventures Of Old Christine (2006 – 2010, uitgezonden in Nederland op Fox). HBO-serie Veep heeft, ook bij critici, haar strepen de afgelopen seizoenen wel verdiend maar de vraag is: waarom?

Seizoen 3 leunt, net als eerdere seizoenen, op scherpe dialogen en deels geslaagde grappen. De vaart zit er vanaf minuut één in. Helaas gaat dat wel ten koste van de diepgang en de uitwerking van de karakters. Veep brengt de meest onwaarschijnlijke figuren bij elkaar. Zoals vaak in humoristische series worden de karaktereigenschappen karikaturaal uitvergroot. Het probleem is eigenlijk dat de serie de normaal aandoende tegenhanger mist. Het personage waar de kijker zich mee kan identificeren. Degene die wel leuk is en waarom gelachen kan worden, maar die toch normaal genoeg over komt om jezelf mee te associëren. In Veep seizoen 3 zou dat dochter Catherine Meyer kunnen zijn, maar haar rol is veel te klein om dat waar te maken.


Veep zit dus vol met typetjes, zoals Amy Brookheimer (Anna Chlumsky, Hannibal), de carrière vrouw met autistische trekjes, hulpje/ tasdrager Gary Walsh (Tony Hale, Arrested Development) en Dan Egan (Reid Scott, The Big C) die er, net als Amy, alles voor over heeft om de campagne van Selina te mogen leiden. De meest opvallende rol is misschien wel voor Christopher Meloni (Law & Order: Special Victims Unit) als masseur en sportfanaat die tevens ingehuurd is om Selina te plezieren. Het is gezien de oppervlakkige uitwerking van de karakters vreemd om te beseffen dat het verhaal in seizoen 3 vooral draait om relaties. De relatie tussen Selina en haar staf, maar ook onderling en voor communicatie adviseur Mike McClintock (Matt Walsh, Outsourced) ook privé. Hij gaat namelijk trouwen en wil een kind. Dat brengt allerlei spanningen met zich mee.

Het verhaal van dit seizoen draait daarnaast om de nominatie van Selina om tot president gekozen te worden. De politieke tegenstanders krijgen het zwaar, maar ook Selina zelf ontkomt niet aan flinke krassen op haar blazoen. De grootste tegenslag lijkt te komen uit haar eigen kamp wanneer Amy, over de rug van Selina met list en bedrog, Dan uit de functie van campagneleider weet te stoten. Helaas weet Selina, samen met haar campagneteam, de uiteindelijke doodsteek voor haar campagne heel goed zelf te realiseren. Op dat moment, wanneer er geen enkele hoop meer lijkt te zijn op het toekomstige presidentschap, gebeurt er iets waardoor de situatie er ineens heel anders voor staat.


Seizoen 3 is voor fans van de eerste twee seizoenen een prima vervolg. Voor critici van de serie blijft de kritiek overeind. Het is een typetjes-show die soms wel leuk is, maar over het algemeen teveel leunt op snelheid en flauwe grappen. De eerste afleveringen bevestigen dat beeld. De laatste afleveringen maken de flauwe start van dit seizoen enigszins goed. Het geeft de beoordeling in ieder geval een half punt meer. De aflevering met het debat met de andere kandidaten is een hoogtepunt, maar ook in de afleveringen daarna zitten, tot dan toe zeldzame, hoogtepunten. De poging om tot het volk te horen, de (des)interesse van Selina in vluchtelingen en arbeiders en de invloed van de masseur op Selina's uitspraken maken pijnlijk duidelijk waar het veel hedendaagse politici aan ontbreekt.