Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
True Detective - Eerste aflevering
Het is geen understatement om te zeggen dat True Detective hoge ogen gaat gooien in het komende awardseizoen. Het is het type serie waar critici mee weg lopen en die wordt gewaardeerd door de industrie. Als je daar twee Oscargenomineerde acteurs, Matthew McConnaughey en Woody Harrelson, aan toevoegt (McConnaughey zal hoogstwaarschijnlijk het beeldje voor beste acteur ook daadwerkelijk ontvangen dit jaar) heb je in feite een topproductie. En daarbij helpt het ook dat de serie is geschreven en geregisseerd door een persoon, respectievelijk Nic Pizzolato (bedenker/schrijver) en Cari Fukunaga (regisseur).
De serie gaat over twee rechercheurs in Louisiana die de jacht hebben geopend op een seriemoordenaar. De serie hanteert verschillende tijdlijnen, die liefst zeventien jaar in beslag nemen. McConnaughey (Mud, The Wolf of Wallstreet) speelt Rustin Cohle en Harrelson (Rampart) speelt Martin Hart. De twee zijn totaal verschillend en de karaktertegenstellingen worden meteen duidelijk. True Detective is dan ook zowel een karakterstudie van de twee mannen en een zoektocht naar een seriemoordenaar die de gemeenschap jarenlang in zijn greep hield.
De liefhebbers van kwaliteitstelevisie kunnen eigenlijk niet verkeerd met True Detective. Topacteurs van naam zoals McConnaughey en Harrelson verlenen niet zomaar hun medewerking aan een televisieproject, maar door de visie en het script van Pizzolato gingen de twee overstag. Gelukkig vervagen de grenzen tussen televisie en film steeds meer, want steeds meer topacteurs komen naar het kleine scherm. Leuk weetje is dan ook dat McConnaughey eigenlijk werd gevraagd voor de rol van Martin Hart, maar meer zag in de rol van Rustin Cohle. Vervolgens suggereerde hij zelf dat Harrelson de rol van Hart aangeboden zou krijgen. Het resultaat mag er zijn, want beide mannen leveren uitmuntend acteerwerk af en vooral McConnaughey zal vele nominaties tegemoet gaan zien.
Wat vooral ook opvalt is de sfeervolle setting en de grauwe sluier die over de serie hangt. Je merkt meteen dat beide rechercheurs zijn getekend door het leven en dat dit onderzoek veel teweeg heeft gebracht, zowel persoonlijk als werkgerelateerd. Ook zit er een duidelijke filosofische en psychologische component in True Detective. Het is ook een serie waar kijkers over kunnen filosoferen en een serie die ook vragen oproept. Wat is goed, wat is kwaad en hoe blijf je geestelijk gezond wanneer je wordt geconfronteerd met zulke macabere en verwerpelijke gevallen als die de rechercheurs voor hun bord krijgen? En net als in series als Broadchurch, Rectify en Les Revenants, speelt ook de gemeenschap en het gezinsleven een grote rol. Beter gezegd hoe het plot de levens en het leven in de gemeenschap vormt. Zoals bij veel kwaliteitseries wordt de kijker gevraagd om een oordeel te vellen en de puzzels op de juiste plek te plaatsen.
Verder blinkt de pilot uit in mooie shots van Fukunaga die treffend neerzet in wat voor wereld de beide rechercheurs manoeuvreren. Beelden van verlaten en afgelegen landschappen zijn hier niet uitzonderlijk en dat zijn precies omgevingen waar een moordenaar dus huis kan houden. Waar ik wel vragen bij heb is of het mysterie een bevredigende conclusie krijgt. Vaak blijkt dat de weg ernaar toe uiteindelijk bevredigender was dan het uiteindelijke antwoord waar wij kijkers op gewacht hebben. Die vrees kun je ook over deze serie uitspreken, maar de pilot impliceert wel dat er genoeg boeiende gebeurtenissen zullen plaatsvinden tot de uiteindelijke conclusie. En daarbij helpt het natuurlijk dat niet de minste acteurs de serie capabel dragen. De enige ondankbare rol tot nu toe lijkt weggelegd voor de vrouw van Martin Hart (Michelle Monaghan, Gone Baby Gone), aangezien personages die dienen als het geweten van een protagonist vaak betweterig, belerend of irritant kunnen overkomen voor het publiek.
Wat True Detective dus goed doet is het nieuwsgierig maken naar meer en een fundament leggen waar de serie mee vooruit kan. Doordat de serie niet chronologisch wordt verteld wordt de kijker wel getriggerd om te participeren in het verhaal en zich ook een 'true detective' te wanen. Al met al dus een treffende introductie aan een serie, die waarschijnlijk nu al een van de beste series van dit jaar zal worden.
Volg True DetectiveDe serie gaat over twee rechercheurs in Louisiana die de jacht hebben geopend op een seriemoordenaar. De serie hanteert verschillende tijdlijnen, die liefst zeventien jaar in beslag nemen. McConnaughey (Mud, The Wolf of Wallstreet) speelt Rustin Cohle en Harrelson (Rampart) speelt Martin Hart. De twee zijn totaal verschillend en de karaktertegenstellingen worden meteen duidelijk. True Detective is dan ook zowel een karakterstudie van de twee mannen en een zoektocht naar een seriemoordenaar die de gemeenschap jarenlang in zijn greep hield.
De liefhebbers van kwaliteitstelevisie kunnen eigenlijk niet verkeerd met True Detective. Topacteurs van naam zoals McConnaughey en Harrelson verlenen niet zomaar hun medewerking aan een televisieproject, maar door de visie en het script van Pizzolato gingen de twee overstag. Gelukkig vervagen de grenzen tussen televisie en film steeds meer, want steeds meer topacteurs komen naar het kleine scherm. Leuk weetje is dan ook dat McConnaughey eigenlijk werd gevraagd voor de rol van Martin Hart, maar meer zag in de rol van Rustin Cohle. Vervolgens suggereerde hij zelf dat Harrelson de rol van Hart aangeboden zou krijgen. Het resultaat mag er zijn, want beide mannen leveren uitmuntend acteerwerk af en vooral McConnaughey zal vele nominaties tegemoet gaan zien.
Wat vooral ook opvalt is de sfeervolle setting en de grauwe sluier die over de serie hangt. Je merkt meteen dat beide rechercheurs zijn getekend door het leven en dat dit onderzoek veel teweeg heeft gebracht, zowel persoonlijk als werkgerelateerd. Ook zit er een duidelijke filosofische en psychologische component in True Detective. Het is ook een serie waar kijkers over kunnen filosoferen en een serie die ook vragen oproept. Wat is goed, wat is kwaad en hoe blijf je geestelijk gezond wanneer je wordt geconfronteerd met zulke macabere en verwerpelijke gevallen als die de rechercheurs voor hun bord krijgen? En net als in series als Broadchurch, Rectify en Les Revenants, speelt ook de gemeenschap en het gezinsleven een grote rol. Beter gezegd hoe het plot de levens en het leven in de gemeenschap vormt. Zoals bij veel kwaliteitseries wordt de kijker gevraagd om een oordeel te vellen en de puzzels op de juiste plek te plaatsen.
Verder blinkt de pilot uit in mooie shots van Fukunaga die treffend neerzet in wat voor wereld de beide rechercheurs manoeuvreren. Beelden van verlaten en afgelegen landschappen zijn hier niet uitzonderlijk en dat zijn precies omgevingen waar een moordenaar dus huis kan houden. Waar ik wel vragen bij heb is of het mysterie een bevredigende conclusie krijgt. Vaak blijkt dat de weg ernaar toe uiteindelijk bevredigender was dan het uiteindelijke antwoord waar wij kijkers op gewacht hebben. Die vrees kun je ook over deze serie uitspreken, maar de pilot impliceert wel dat er genoeg boeiende gebeurtenissen zullen plaatsvinden tot de uiteindelijke conclusie. En daarbij helpt het natuurlijk dat niet de minste acteurs de serie capabel dragen. De enige ondankbare rol tot nu toe lijkt weggelegd voor de vrouw van Martin Hart (Michelle Monaghan, Gone Baby Gone), aangezien personages die dienen als het geweten van een protagonist vaak betweterig, belerend of irritant kunnen overkomen voor het publiek.
Wat True Detective dus goed doet is het nieuwsgierig maken naar meer en een fundament leggen waar de serie mee vooruit kan. Doordat de serie niet chronologisch wordt verteld wordt de kijker wel getriggerd om te participeren in het verhaal en zich ook een 'true detective' te wanen. Al met al dus een treffende introductie aan een serie, die waarschijnlijk nu al een van de beste series van dit jaar zal worden.
Reacties (2)