Trollhunters - Seizoen 1

Eerder dit jaar schreef ik een recensie over de allereerste aflevering van de nieuwe Dreamworks serie Trollhunters. Ik was toen redelijk positief maar nog niet helemaal overtuigd van de kwaliteit. Inmiddels zijn we een paar maanden verder en heb ik het hele seizoen van Trollhunters gezien, tijd om de balans op te maken dus! Zoals ik in mijn vorige recensie al vertelde is dit verhaal gebaseerd op het gelijknamige boek van Guillermo del Toro en volgen we hierin nieuwbakken trollenjager Jim Lake (wijlen Anton Yelchin, bekend van de Star Trek films). Gedurende dit 26 afleveringen tellende eerste seizoen leren we Jim en zijn vrienden beter kennen en beleven zij vele avonturen, waarvan sommige levensgevaarlijk zijn.

Hierdoor zal ook in het tweede seizoen Anton Yelchin gewoon voor een groot deel te horen zijn als hoofdpersoon Jim, wat hij overigens geweldig doet.

Nadat Jim er achter komt te zijn uitgekozen als trollenjager gaat er letterlijk en figuurlijk een wereld voor hem open. Trollenmarkt is de plek waar alle goede trollen samen komen en waar Jim de kneepjes van het vak zal leren. Jim moet de goede trollen beschermen tegen de kwade en begint al gauw met zijn trainingen hier in. Hij doet dit samen met zijn beste vriend Toby (Charlie Saxton, Hung) en trol-vrienden Aaarrrgghh (Fred Tatasciore, stem van de Hulk in verschillende Avengers animatieseries en games) en Blinky (Kelsey Grammer, Frasier). Met de zoon van de vorige trollenjager genaamd Draal (Matthew Waterson) heeft Jim een haat/liefde verhouding maar gaandeweg leren de twee elkaar steeds meer te waarderen. Jims high school crush Claire Nuñez (Lexi Medrano) maakt de situatie waarin hij zich bevindt er ondertussen niet makkelijker op als zij op een gegeven moment ook wordt meegezogen in al het trollen-drama. Docent Walt Strickler (Jonathan Hyde, The Strain) en Jim’s moeder Barbara Lake (Amy Landecker, Transparent) groeien ondertussen meer naar elkaar toe. Dit tot groot ongenoegen van Jim als hij er achter komt wat Strickler met hen van plan is.

Medio 2016 kwam hoofdrolspeler Anton Yelchin op 27-jarige leeftijd om het leven tijdens een bizar ongeluk met zijn auto. Hij had toen net al het inspreekwerk voor seizoen één van deze serie afgerond. De eerste afleveringen van Trollhunters werden opgedragen aan Yelchin, maar na de aankondiging van een tweede seizoen ontstond al gauw de vraag wat dit zou betekenen voor de rest van de serie. In een recent interview met schrijver en maker Del Toro maakte deze echter bekend dat ook in het tweede seizoen Yelchin nog grotendeels te horen zal zijn. Zo’n vier jaar geleden is al begonnen met het creëren van Trollhunters en met het oog op de toekomst hebben de stemacteurs meer opgenomen dan in dit eerste seizoen alleen te horen was. Hierdoor zal ook in het tweede seizoen Anton Yelchin gewoon voor een groot deel te horen zijn als hoofdpersoon Jim, wat hij overigens geweldig doet.



Al gauw wordt duidelijk dat niemand te vertrouwen is in en rondom Arcadia, de woonplaats van Jim en zijn vrienden. Jim zijn vijanden Bular (Ron Perlman, Sons of Anarchy) en Anger Rot (Ike Amadi) zullen niet rusten tot hij dood is. Wel wil ik snel nog even een compliment geven aan de makers van deze karakters, want persoonlijk vond ik dat deze slechteriken echt angstaanjagend goed waren gecreëerd en ingesproken (echt nachtmerrie kwaliteit). Dit eerste seizoen is opgedeeld in twee delen en laat niet alleen een groei van Jim en zijn vrienden zien, maar ook van het verhaal dat verteld wordt. Het begin is een beetje slapjes maar de tweede helft van seizoen één is daarentegen alles wat het eerste deel had moeten zijn. De humor waar ik zo lang op wachtte komt hierin eindelijk goed aan de orde. Mede door het karakter NotEnrique, welke erg leuk wordt ingesproken door Jimmie Wood. Maar ook de andere karakters uit de serie lijken er echt een schepje bovenop te doen. De acties van Jim tijdens de seizoenfinale laten niet alleen zien hoe dapper en sterk hij met de tijd is geworden, ze geven ook een kijkje in wat ons te wachten staat in seizoen twee.

Trollhunters verraste mij door de omslag in kwaliteit halverwege seizoen één en ging van oké naar zeer goed in een paar afleveringen tijd.

Ik moet mijn mening ten opzichte van mijn vorige recensie dan ook iets bijstellen. Trollhunters verraste mij door de omslag in kwaliteit halverwege seizoen één en ging van oké naar zeer goed in een paar afleveringen tijd. Ook bij de kenners is dit niet onopgemerkt gebleven want Trollhunters ontving maar liefst zes Daytime Emmy Awards dit jaar, ook zijn er plannen voor het maken van een speciale stripboekenserie door schrijvers Richard Hamilton (bekend van onder andere How To Train Your Dragon) en Marc Guggenheim (bekend van onder andere Arrow). Enkele kritische punten uit mijn eerdere recensie blijven echter overeind. Zo blijf ik erbij dat deze serie niet echt geschikt is voor jonge kijkers maar zich ook onvoldoende focust op een ouder publiek. Het hangt ergens in het midden wat voor onnodige onduidelijkheid zorgt en de serie dan ook niet altijd ten goede komt. Waarschijnlijk zal het tweede seizoen, wat uit dertien afleveringen zal bestaan, eind dit jaar op Netflix te zien zijn en als het aan del Torro ligt zal dit zeker niet het laatste seizoen worden. Hij heeft plannen voor maar liefst 52 afleveringen in totaal dus dat belooft wat. Na het zien van dit eerste seizoen zeg ik: kom maar op!