Too Close - Miniserie

Too Close is een psychologisch drama dat sterk begint maar een enigszins voorspelbaar einde kent.

In slechts drie aflevering laat deze miniserie de kans liggen om echt de diepte in te gaan. Het uitgangspunt is sterk, maar naarmate de serie vordert wordt het onvoldoende uitgewerkt om tot de echte toppers te horen. In de laatste aflevering wordt het einde te snel en makkelijk afgeraffeld. De sterk opgebouwde kwetsbare relatie tussen dader en psycholoog wordt daarmee om zeep geholpen. Het einde voelt dan ook onbevredigend.

Hoewel Emily Watson bij uitstek de actrice is die iemand kan spelen met een traumatisch verleden, steelt Denise Gough de show.

Een vrouw rijdt met twee kleine kinderen op de achterbank van haar auto van een brug af. Een psychologe moet beoordelen of zij zich echt niets meer kan herinneren van deze daad. De dader is Connie Mortensen (Denise Gough, Guerrilla). Connie is een slimme en geslepen vrouw die duidelijk labiel is. Emma Robertson (Emily Watson, Chernobyl) is de psycholoog die het onderzoek moet doen. Zij heeft een traumatisch verleden dat door Connie weer opgerakeld wordt. De relatie tussen beide hoofdrolspelers staat centraal. Naarmate het verhaal vordert wordt duidelijk waarom Connie tot haar daad is gekomen en waarom Emma zo betrokken is bij Connie.



Hoewel Emily Watson bij uitstek de actrice is die iemand kan spelen met een traumatisch verleden, steelt Denise Gough de show. Haar interpretatie van een psychologisch labiel persoon is een uiterst realistische weergave. Haar vertwijfeling, de angst, de woede en de manipulatie die ze gebruikt zijn duidelijk zichtbaar. Dan verbleekt zelfs de uitstekende prestatie van Emily een beetje. Emily heeft het toch tot kunst verheven om een zoekend en labiel personage te vertolken. Dat laat ze zien met haar gezicht en in haar houding. Deze keer wordt ze zelfs in die sterke kant overtroefd door Denise. Denise alleen zou bijna de reden zijn geweest om deze miniserie een half punt meer te geven.

Op het einde komt de miniserie niet verder dan een krasje op de ziel en wordt het niet de psychologische rollercoaster die het had kunnen zijn.

Helaas laat het einde de beide actrices in de steek. Er wordt gekozen voor een iets te makkelijk en voorspelbaar einde. De onderlinge dynamiek van de vrouwen wordt eigenlijk teniet gedaan door deze simpele oplossing. Bovendien zorgt deze gekozen oplossing ervoor dat het vragen oplevert over waarom Connie ook in gevangenschap haar rol als gevaarlijke en manipulerende vrouw volhoudt. Het is jammer dat Too Close daarmee haar eigen titel tekort doet. In het begin zorgde de onderlinge relatie tussen de twee vrouwen voor spannende psychologische spelletjes. Op het einde komt de miniserie niet verder dan een krasje op de ziel en wordt het niet de psychologische rollercoaster die het had kunnen zijn.