The Vampire Diaries - Seizoen 6 (Eerste deel)

De eerste helft van alweer het zesde seizoen van The Vampire Diaries bewijst dat de schrijvers zichzelf soms in benarde scenario's werken. De vermoeidheid van herhaling slaat nu toch echt wel in bij de kijker. Maar meer dan ooit laat deze reeks afleveringen zien dat wanneer een verhaallijn haar hoogtepunt bereikt, de serie scènes kan afleveren die tot op de botten doordringen. Er is werkelijk niets zoals The Vampire Diaries op televisie.

Meer dan vorig jaar voelt dit seizoen aan als een nieuw begin. De finale Home maakte dan ook korte metten met zo'n beetje de helft van de premisse van de serie. The Other Side werd opgeblazen, de helft van de personages stierf en Mystic Falls viel onder een spreuk die bovennatuurlijke wezens ervan weerhield om toe te treden. Het was een machtig einde, met Bonnie en Damon die elkaars hand vasthielden terwijl de wereld om hen heen werd omringd door fel licht. Als je ook maar een half brein hebt dan weet je dat de twee vaste castleden nergens naar toe gaan. Raden waar ze zijn is dan ook de lol tijdens de seizoenspremière I'll Remember. Deze onvoorspelbaarheid is maar goed ook want vele andere verhalen zijn best herkenbaar. Elena is wederom aan het rouwen. Ze huilt niet zo zeer om haar vriendin Bonnie, die inmiddels zo vaak is gestorven dat het vergelijkbaar is met het verliezen van je sleutelbos, nee, het is vriendje Damon zonder wie Elena niets is. Feminisme wees vervloekt, want deze hoofdrolspeelster is niets zonder haar man. Voor een serie die min of meer draait om de dood heeft het altijd een wispelturig rouwproces geportretteerd. Net als in seizoen vier kiest Elena er niet voor om te rouwen zoals normale mensen. Ze wil dat de recentelijk tot leven gebrachte Alaric haar geheugen uitwist. Als dat bekend voorkomt dan zijn Tyler die probeert zijn weerwolfvloek niet te activeren, Jeremy die op losse schroeven staat, Stefan die afwezig is en Caroline die het allemaal bij elkaar probeert te houden geen welkome weerspiegeling van seizoen een.

Het is belangrijk om te noteren dat The Vampire Diaries meer verhalen produceert dan welke serie dan ook. Er zijn talloze voorbeelden in deze reeks afleveringen waar een verhaallijn makkelijk meerdere afleveringen kon beslaan en in plaats daarvan wordt opgelost in één scène. Hoewel de helft van de personages onsterfelijk is, heeft The Vampire Diaries geen tijd voor onnodige verhalen. Dit tempo is de reden dat de serie nog steeds onvoorspelbaar is. Het is tevens de reden dat in sommige gevallen, de serie zichzelf moet herhalen. Het maakt niet uit hoe vaak een personage zogenaamd sterft voor altijd om een paar afleveringen later tot leven te komen. Wat wel telt is dat na zes seizoenen dynamische personages als Stefan nog steeds dezelfde keuzes maken als toen we ze leerde kennen. Dat gezegd te hebben, is ook seizoen zes rap met de confrontatie van haar zwaktes. Alle voorgenoemde verhaallijnen ontwikkelen zich snel. Daarnaast zijn nieuwe, sterke personages als Enzo (Michael Malarky, Mr. Sloane), Liv (Penelope Mitchell, Hemlock Grove) en Jo (Jodi Lyn O’Keefe, The Exes) een verrijking van de cast. Zelfs de nieuwe slechterik is een van de beste personages die de serie ooit heeft geproduceerd.

Wat maakt The Vampire Diaries nu, tegenover alle herhaling, zo goed? Het zijn de zeldzame geloofwaardige momenten die verspreid over het hele seizoen zitten. Tussen de vloeken, onlogische magie wetten, vage medische verklaringen en ronduit absurde twists is de serie uitmuntend in het verkopen van de menselijke ervaring. Het is een gestoorde wereld waar de meest ongeloofwaardige dingen gebeuren in The Vampire Diaries. Maar weinig andere series laten je huilen van wanhoop of blijdschap, je op het puntje van je stoel zitten van frustratie of spanning, je mond openvallen van angst of schok zo regelmatig als deze serie. Daarnaast munt The Vampire Diaries uit in het benutten van haar personages. De Stefan en Caroline vriendschap is een goed voorbeeld van hoe fris en belangrijk seizoensoude banden aan kunnen voelen. Het gemis van Bonnie en Damon laat zien hoe zelfs na al die seizoenen oude personages een nieuwe start kunnen maken. Zo goed en slecht als de serie kan zijn, het laat je nooit onberoerd. Elke twijfel en kritiek die geuit wordt, doet de serie vergeten met wederom een wending die niemand aan ziet komen. The Vampire Diaries is niet altijd even goed, maar als het goed is, dan is het televisie op z'n best.