8.5
Mandy Gelling-Potharst geeft "The Last Ship – Seizoen 1" een 8.5.
Geschreven door Mandy Gelling-Potharst op 3 september 2014.
Leuk?
2
0
Bekijk stemmen
The Last Ship – Seizoen 1
Na de eerste aflevering was ik eigenlijk al verkocht; The Last Ship was voor mij meteen een aantrekkelijke, vlotte actieserie. Ook de rest van de negen afleveringen hebben mij niet teleurgesteld. De actie is goed, de acteurs zijn stoere marine helden of levensreddende dokteren, het verhaal niet te diepgaand en de dialogen niet te hoogdravend, al met al dus een uitstekende zomerserie. Michael Bay heeft andermaal laten zien waar hij goed in is; leuke onderhoudende actieseries en films maken.
The Last Ship is wat het is, verwacht geen zedenpreken of moraalridders, het is actie met een vleugje fantasie en sciencefiction. De beelden zijn prachtig en de actiescènes zijn prima. De acteurs spelen met een gemak wat alleen maar bijdraagt aan het kijkplezier. De muziek is uitstekend en de speciale effecten zijn aardig. Het verhaal, vooral de laatste paar afleveringen, laat hier en daar wat steekjes vallen. Maar eerlijk gezegd boeit dat niet. Je kijkt niet naar The Last Ship om intellectueel uitgedaagd te worden, je kijkt ernaar om vermaakt te worden, en daar zijn ze meer dan uitstekend in geslaagd.
Het verhaal speelt zich merendeel af op de torpedojager van de Amerikaanse marine de ‘Nathan James’. Kapitein Tom Chandler (Eric Dane, Grey’s Anatomy) zwaait op het schip de scepter. Hij krijgt te maken met Dr. Rachel Scott (Rhona White, Boston Legal) die onderzoek moet doen naar vogels op de Noordpool. Uiteraard begrijp je direct als kijker dat dit niet het ware verhaal is. Al snel wordt de bemanning geconfronteerd met het feit dat er in de rest van de wereld een pandemie gaande is. Deze pandemie zal miljoenen mensen het leven kosten.
Nu is het aan Dr. Scott, Kapitein Chandler en de bemanning van de ‘Nathan James’ de taak om een vaccinatie en een geneesmiddel te vinden. In de tien afleveringen leren we de bemanning kennen. Niet al te diepgaand maar net genoeg om met ze mee te kunnen leven op hun avonturen in internationale wateren. Uiteraard, je komt er niet omheen, ook hier zijn de Russen weer een geduchte tegenstander. Het hele eerste seizoen van The Last Ship voelt aan als een andere kijk op Star Trek. Niet in de ruimte dit keer maar op de oceanen. De ‘Nathan James’ is hier de vervanger voor de ‘Enterprise’.
TNT heeft dan ook geheel terecht de serie beloond met een tweede seizoen. Het eerste seizoen eindigt met een behoorlijke cliffhanger en ik ben nu al benieuwd hoe ze het volgende seizoen gaan invullen. Aan ideeën geen gebrek zo blijkt wel in de laatste aflevering van dit seizoen. Van mij mag deze prima zomerserie nog lang doorgaan. Ik kon wel een nieuwe soort Star Trek gebruiken.
8.5 punten omdat ik nu eenmaal een zwak heb voor helden of ze nu op een boot of ruimteschip zitten.
The Last Ship is wat het is, verwacht geen zedenpreken of moraalridders, het is actie met een vleugje fantasie en sciencefiction. De beelden zijn prachtig en de actiescènes zijn prima. De acteurs spelen met een gemak wat alleen maar bijdraagt aan het kijkplezier. De muziek is uitstekend en de speciale effecten zijn aardig. Het verhaal, vooral de laatste paar afleveringen, laat hier en daar wat steekjes vallen. Maar eerlijk gezegd boeit dat niet. Je kijkt niet naar The Last Ship om intellectueel uitgedaagd te worden, je kijkt ernaar om vermaakt te worden, en daar zijn ze meer dan uitstekend in geslaagd.
Het verhaal speelt zich merendeel af op de torpedojager van de Amerikaanse marine de ‘Nathan James’. Kapitein Tom Chandler (Eric Dane, Grey’s Anatomy) zwaait op het schip de scepter. Hij krijgt te maken met Dr. Rachel Scott (Rhona White, Boston Legal) die onderzoek moet doen naar vogels op de Noordpool. Uiteraard begrijp je direct als kijker dat dit niet het ware verhaal is. Al snel wordt de bemanning geconfronteerd met het feit dat er in de rest van de wereld een pandemie gaande is. Deze pandemie zal miljoenen mensen het leven kosten.
Nu is het aan Dr. Scott, Kapitein Chandler en de bemanning van de ‘Nathan James’ de taak om een vaccinatie en een geneesmiddel te vinden. In de tien afleveringen leren we de bemanning kennen. Niet al te diepgaand maar net genoeg om met ze mee te kunnen leven op hun avonturen in internationale wateren. Uiteraard, je komt er niet omheen, ook hier zijn de Russen weer een geduchte tegenstander. Het hele eerste seizoen van The Last Ship voelt aan als een andere kijk op Star Trek. Niet in de ruimte dit keer maar op de oceanen. De ‘Nathan James’ is hier de vervanger voor de ‘Enterprise’.
TNT heeft dan ook geheel terecht de serie beloond met een tweede seizoen. Het eerste seizoen eindigt met een behoorlijke cliffhanger en ik ben nu al benieuwd hoe ze het volgende seizoen gaan invullen. Aan ideeën geen gebrek zo blijkt wel in de laatste aflevering van dit seizoen. Van mij mag deze prima zomerserie nog lang doorgaan. Ik kon wel een nieuwe soort Star Trek gebruiken.
8.5 punten omdat ik nu eenmaal een zwak heb voor helden of ze nu op een boot of ruimteschip zitten.
Over de auteur, Mandy Gelling-Potharst
Mandy (1966) schrijft vanaf 2013 recensies, nieuwsberichten en columns. Inmiddels is het schrijven en meedenken voor MijnSerie een grote hobby geworden waar ze voorlopig nog niet mee wil stoppen. Ook maakte ze tussen 2016 en 2018 elke week een radiocolumn op Roulette FM voor het programma Ochtend Oostrom met Peter Oostrom. Vanaf januari 2019 gingen de twee weer samenwerken door éénmaal per maand een MijnSerie Podcast te maken. En sinds september 2018 is ze content manager. Vanaf 1 maart 2020 is ze hoofdredacteur van MijnSerie. Het genre series waar ze naar kijkt is nu ook zo uitgebreid dat ze niet kan zeggen welk genre, naast horror/thriller en alles over Sherlock Holmes, ze nu het beste vindt. Alle genres hebben wel iets wat haar aanspreekt. Ze staat altijd open voor goede tips over series die ze nog niet op haar kijk- of wensenlijstje heeft staan
Meer recensies van Mandy Gelling-Potharst
Reacties (9)