Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
The Killing - Seizoen 1
The Killing is een Amerikaanse politie/dramaserie van AMC. De serie is een remake van de Deense serie Forbrydelsen van de producer Veena Sud. Het hele eerste seizoen draait om maar liefst één vraag; Who killed Rosie Larsen? Na maar liefst dertien afleveringen van The Killing is het nog steeds veilig om te zeggen dat je absoluut geen idee hebt wie Rosie Larsen heeft vermoord. Nu heb ik altijd al moeite met dingen die eindigen, maar ik had nooit gedacht dat ik nog meer moeite zou hebben met een serie die juist helemaal niet eindigt. Nadat ik eindelijk voor mezelf alle puntjes op de i had gezet, kon er nagenoeg weer opnieuw begonnen worden met mijn zoektocht naar de dader!
The Killing speelt zich af in Seattle, State of Washington. Waar de meeste moordzaken bij een rechercheursserie heel ongeloofwaardig binnen één aflevering worden opgelost, maakt de grootste domper van seizoen één, geen afsluiting, de serie echter alleen maar geloofwaardiger. The Killing duikt gedetailleerd in de moordzaak van Rosie Larsen en laat zien hoe geduldig je als rechercheur eigenlijk zou moeten zijn. De serie beslaat het verhaal van de moord op Rosie Larsen door middel van drie verhaallijnen.
De eerste verhaallijn is die van het rechercheurs duo Sarah Linden (Mireille Enos, Big Love) en Stephen Holder (Joel Kinnaman). Sarah Linden is de gepassioneerde en net iets te toegewijde kant van het duo, waar haar partner een rechtstreekse overplaatsing is van het drugsteam. De tweede verhaallijn is die van de ouders van Rosie, Mitch en Stan Larsen (Michelle Forbes, True Blood, en Brent Sexton, Life) die het verlies van de dood van hun dochter en zusje proberen te verwerken. Als derde verhaallijn is er de politieke campagne van Darren Richmond (Billy Campbell, Shark), in eerste instantie lijkt deze link er alleen te zijn omdat Rosie in één van de campagne auto’s werd gevonden. De derde verhaallijn blijkt echter uiteindelijk het cement dat de serie draaiende houdt.
De drie lijnen worden beetje bij beetje en stuk voor stuk in beeld gebracht. Hierdoor krijg je als kijker zelf ook de kans krijgt om voorspellingen binnen het moordonderzoek te doen. Alleen de informatie en het bewijs dat de politie vindt, is bekend en hierdoor blijf je zelf ook in het donker tasten. Alle verhaallijnen worden heel geloofwaardig gebracht en verliezen geen enkele keer de realiteit uit het oog. Daarnaast brengt The Killing hierdoor de emotionele, politieke en politionele kanten van het moordonderzoek heel goed in beeld. De serie blijft heel goed te volgen en ontwikkeling dienen zich gedoceerd aan, waardoor het verhaal zich soms wel heel traag ontwikkelt. Daarnaast duikt de serie heel diep en persoonlijk in het verleden van het recherche duo en het gezin Larsen, terwijl de politieke lijn heel mysterieus en oppervlakkig blijft. Een betere balans van persoonlijke achtergrondinformatie is daarom een kant waaraan gewerkt kan worden.
Deze twee kleine minpuntjes doen eigenlijk helemaal niet ter zake als je kijkt naar de serie in zijn geheel. Elke aflevering waarborgde een belangrijk en essentieel detail van de rode draad en sloot zich op dezelfde spannende, plot draaiende manier af. Elke laatste minuut van een aflevering gaf namelijk een blik op alle drie de verhaallijnen onder leiding van steeds hetzelfde slopende muziekje. Al bij het horen van de eerste noten wist je; nu goed opletten, er komt weer een wending in alles wat ik zojuist heb uitgestippeld via deze aflevering (en dacht je; nee hè, is deze aflevering nu al afgelopen?). The Killing kun je zien als een perfecte in detail uitgevoerde verfilming van een authentieke literaire thriller. En eerlijk is eerlijk, daar zijn er nog lang niet genoeg van.
Volg The KillingThe Killing speelt zich af in Seattle, State of Washington. Waar de meeste moordzaken bij een rechercheursserie heel ongeloofwaardig binnen één aflevering worden opgelost, maakt de grootste domper van seizoen één, geen afsluiting, de serie echter alleen maar geloofwaardiger. The Killing duikt gedetailleerd in de moordzaak van Rosie Larsen en laat zien hoe geduldig je als rechercheur eigenlijk zou moeten zijn. De serie beslaat het verhaal van de moord op Rosie Larsen door middel van drie verhaallijnen.
De eerste verhaallijn is die van het rechercheurs duo Sarah Linden (Mireille Enos, Big Love) en Stephen Holder (Joel Kinnaman). Sarah Linden is de gepassioneerde en net iets te toegewijde kant van het duo, waar haar partner een rechtstreekse overplaatsing is van het drugsteam. De tweede verhaallijn is die van de ouders van Rosie, Mitch en Stan Larsen (Michelle Forbes, True Blood, en Brent Sexton, Life) die het verlies van de dood van hun dochter en zusje proberen te verwerken. Als derde verhaallijn is er de politieke campagne van Darren Richmond (Billy Campbell, Shark), in eerste instantie lijkt deze link er alleen te zijn omdat Rosie in één van de campagne auto’s werd gevonden. De derde verhaallijn blijkt echter uiteindelijk het cement dat de serie draaiende houdt.
De drie lijnen worden beetje bij beetje en stuk voor stuk in beeld gebracht. Hierdoor krijg je als kijker zelf ook de kans krijgt om voorspellingen binnen het moordonderzoek te doen. Alleen de informatie en het bewijs dat de politie vindt, is bekend en hierdoor blijf je zelf ook in het donker tasten. Alle verhaallijnen worden heel geloofwaardig gebracht en verliezen geen enkele keer de realiteit uit het oog. Daarnaast brengt The Killing hierdoor de emotionele, politieke en politionele kanten van het moordonderzoek heel goed in beeld. De serie blijft heel goed te volgen en ontwikkeling dienen zich gedoceerd aan, waardoor het verhaal zich soms wel heel traag ontwikkelt. Daarnaast duikt de serie heel diep en persoonlijk in het verleden van het recherche duo en het gezin Larsen, terwijl de politieke lijn heel mysterieus en oppervlakkig blijft. Een betere balans van persoonlijke achtergrondinformatie is daarom een kant waaraan gewerkt kan worden.
Deze twee kleine minpuntjes doen eigenlijk helemaal niet ter zake als je kijkt naar de serie in zijn geheel. Elke aflevering waarborgde een belangrijk en essentieel detail van de rode draad en sloot zich op dezelfde spannende, plot draaiende manier af. Elke laatste minuut van een aflevering gaf namelijk een blik op alle drie de verhaallijnen onder leiding van steeds hetzelfde slopende muziekje. Al bij het horen van de eerste noten wist je; nu goed opletten, er komt weer een wending in alles wat ik zojuist heb uitgestippeld via deze aflevering (en dacht je; nee hè, is deze aflevering nu al afgelopen?). The Killing kun je zien als een perfecte in detail uitgevoerde verfilming van een authentieke literaire thriller. En eerlijk is eerlijk, daar zijn er nog lang niet genoeg van.
Reacties (0)