7
Liesbeth de Raaf geeft "The Dovekeepers - Eerste aflevering" een 7.
Geschreven door Liesbeth de Raaf op 2 juni 2015.
Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
The Dovekeepers - Eerste aflevering
Met lage verwachtingen ging ik de serie The Dovekeepers kijken. Het historische verhaal over een eeuwenoude oorlog van de Romeinen en de Joden. Eentje die slecht afliep voor de Joden, namelijk met een massa zelfmoorden om de eer aan zichzelf te houden. Het verhaal wordt verteld door twee overlevende Joodse vrouwen, Shirah (Cote de Pablo, NCIS) en Yael (Rachel Brosnahan, The Black List). Zij moeten verplicht hun verhaal doen tegenover Josephus (Sam Neill, Alcatraz) een Joodse geschiedschrijver die door Shirah herkend wordt als overloper naar de Romeinen. Josephus staat er eerst nogal ongelovig in, met weinig respect voor de dames.
Het verhaal van het beleg van Masada kende ik nog niet, daarom interesseer ik me ook voor historische drama's, zo leer ik stiekem toch weer wat geschiedenis. Het valt me vaak op hoe hard de mensen vroeger tegen elkaar waren. Er werden straffen uitgedeeld voor misdaden die tegenwoordig niet eens meer zo worden gezien, terwijl er dingen geaccepteerd werden die nu niet meer door de beugel kunnen. Uiteindelijk gaat alles om de zoektocht naar de ultieme vrijheid. Daar hebben ze alles voor over, zelfs hun leven. Liefde speelt ook een grote rol, al wordt de liefde hier altijd betaald met een prijs. Hier maken de dames zich niet al te druk over. Ergens vind ik ze hier ietwat onredelijk in, alsof ze geen last hebben van hun geweten.
De dames Shirah en Yael zijn verbonden in elkaars leven, waardoor hun verhalen mooi in elkaar overlopen. Allebei krijgen ze te maken met verliezen, onmogelijke liefdes en de onrust die voortdurend vluchten met zich meebrengt. Zelfs wanneer ze zich even veilig wanen, blijft er altijd gevaar op de loer liggen. Het grootste gevaar ligt natuurlijk in de leider van de Romeinen, Flavius (Sam Hazeldine,The Raven). Die ligt altijd op de loer om hun vrijheid af te pakken en ze tot slaven te maken. Dit wordt als erger dan de dood gezien en is dus onacceptabel.
Yael krijgt te maken met een paar aparte verschijningen, die voor mij een paar verrassende en totaal onverwachte schrikmomenten bleken te zijn. Demonen, geesten en heksen zijn geen rare, onbekende woorden voor ze. Shirah helpt Yael hiermee, zij is bekend in de wereld van rituelen en toverdrankjes. Shirah is voor Yael de moeder die ze nooit heeft gehad. Deze band gaat erg ver, zelfs verder dan de band die Shirah met haar eigen dochter, Aziza (Kathryn Prescott, Finding Carter) heeft. Iets wat dan ook weer erg sneu overkomt en daarom heb ik te doen met Aziza.
Opmerkelijk vind ik wel dat in The Dovekeepers, de vrouwen zich, ondanks alle bezwaren en restricties makkelijk laten verleiden door een man. Daarom bevallen de twee hoofdrolspeelsters ook een aantal keer, gehuwd of niet. Altijd met veel liefde voor het kind en de zwangerschap wordt natuurlijk vaak zo lang mogelijk verborgen. Dit is niet eens zo moeilijk met alle sjaals en doeken die ze dragen. De dochter van Shirah, Aziza moet zelfs een deel van haar jeugd als jongen door het leven om zich te beschermen. Het is heel ontroerend, wanneer ze weer als meisje door het leven moet. Gelukkig mag ze af en toe de plaats van haar broer Adir (Andre Agius, The Devil's Double) in het slagveld innemen.
Omdat het verhaal al bekend is, weet ik ongeveer wat ik kan verwachten van het tweede deel. Een gewelddadig einde met geen gelukkige afloop. Gelukkig boeit het verhaal me goed genoeg om ook het tweede deel een kans te geven. De acteurs en actrice's zijn goed uitgekozen en vooral de rol van Shirah vind ik goed gespeeld door Cote de Pablo. Haar naam kende ik nog niet maar haar gezicht kwam me wel meteen bekend voor. Het is wel een serie waarbij er vragen door mijn hoofd blijven spoken, waarvan ik niet het idee heb dat deel twee die nog zullen beantwoorden. Dit hoort dan maar gewoon bij de serie, neem ik aan. Niet alles wordt even netjes afgerond, misschien juist om de echtheid te benadrukken of omdat er te weinig tijd was. In ieder geval heb ik me vermaakt en was het gelukkig niet een al te lange zit.
Het verhaal van het beleg van Masada kende ik nog niet, daarom interesseer ik me ook voor historische drama's, zo leer ik stiekem toch weer wat geschiedenis. Het valt me vaak op hoe hard de mensen vroeger tegen elkaar waren. Er werden straffen uitgedeeld voor misdaden die tegenwoordig niet eens meer zo worden gezien, terwijl er dingen geaccepteerd werden die nu niet meer door de beugel kunnen. Uiteindelijk gaat alles om de zoektocht naar de ultieme vrijheid. Daar hebben ze alles voor over, zelfs hun leven. Liefde speelt ook een grote rol, al wordt de liefde hier altijd betaald met een prijs. Hier maken de dames zich niet al te druk over. Ergens vind ik ze hier ietwat onredelijk in, alsof ze geen last hebben van hun geweten.
De dames Shirah en Yael zijn verbonden in elkaars leven, waardoor hun verhalen mooi in elkaar overlopen. Allebei krijgen ze te maken met verliezen, onmogelijke liefdes en de onrust die voortdurend vluchten met zich meebrengt. Zelfs wanneer ze zich even veilig wanen, blijft er altijd gevaar op de loer liggen. Het grootste gevaar ligt natuurlijk in de leider van de Romeinen, Flavius (Sam Hazeldine,The Raven). Die ligt altijd op de loer om hun vrijheid af te pakken en ze tot slaven te maken. Dit wordt als erger dan de dood gezien en is dus onacceptabel.
Yael krijgt te maken met een paar aparte verschijningen, die voor mij een paar verrassende en totaal onverwachte schrikmomenten bleken te zijn. Demonen, geesten en heksen zijn geen rare, onbekende woorden voor ze. Shirah helpt Yael hiermee, zij is bekend in de wereld van rituelen en toverdrankjes. Shirah is voor Yael de moeder die ze nooit heeft gehad. Deze band gaat erg ver, zelfs verder dan de band die Shirah met haar eigen dochter, Aziza (Kathryn Prescott, Finding Carter) heeft. Iets wat dan ook weer erg sneu overkomt en daarom heb ik te doen met Aziza.
Opmerkelijk vind ik wel dat in The Dovekeepers, de vrouwen zich, ondanks alle bezwaren en restricties makkelijk laten verleiden door een man. Daarom bevallen de twee hoofdrolspeelsters ook een aantal keer, gehuwd of niet. Altijd met veel liefde voor het kind en de zwangerschap wordt natuurlijk vaak zo lang mogelijk verborgen. Dit is niet eens zo moeilijk met alle sjaals en doeken die ze dragen. De dochter van Shirah, Aziza moet zelfs een deel van haar jeugd als jongen door het leven om zich te beschermen. Het is heel ontroerend, wanneer ze weer als meisje door het leven moet. Gelukkig mag ze af en toe de plaats van haar broer Adir (Andre Agius, The Devil's Double) in het slagveld innemen.
Omdat het verhaal al bekend is, weet ik ongeveer wat ik kan verwachten van het tweede deel. Een gewelddadig einde met geen gelukkige afloop. Gelukkig boeit het verhaal me goed genoeg om ook het tweede deel een kans te geven. De acteurs en actrice's zijn goed uitgekozen en vooral de rol van Shirah vind ik goed gespeeld door Cote de Pablo. Haar naam kende ik nog niet maar haar gezicht kwam me wel meteen bekend voor. Het is wel een serie waarbij er vragen door mijn hoofd blijven spoken, waarvan ik niet het idee heb dat deel twee die nog zullen beantwoorden. Dit hoort dan maar gewoon bij de serie, neem ik aan. Niet alles wordt even netjes afgerond, misschien juist om de echtheid te benadrukken of omdat er te weinig tijd was. In ieder geval heb ik me vermaakt en was het gelukkig niet een al te lange zit.
Over de auteur, Liesbeth de Raaf
De keuze om een recensent bij MijnSerie te worden, was snel gemaakt voor Liesbeth. Ze heeft namelijk altijd van series kijken en schrijven gehouden. De voorkeuren van Liesbeth gaan voornamelijk uit naar horror en fantasie, maar ook andere categorieën gaat ze niet uit de weg.
Meer recensies van Liesbeth de Raaf
Reacties (0)