The Batman - Complete serie (blu-ray)

The Batman animatieserie is niet mijn ding. Andere Batman-animaties, zoals 'The Killing Joke' zijn van een veel hoger niveau. Maar over smaak valt nu eenmaal niet te twisten.

Als je een fan bent van deze animatieserie, dan zul je dit geen leuke recensie vinden. Ik was namelijk niet onder de indruk van deze interpretatie van The Batman. Sinds mijn prilste jeugd ben ik al een fan van animatiefilms en -series, dus daar ligt het niet aan. Ik ben ook een fan van Batman, dus ik wilde deze serie echt een kans geven. Toch wilde deze serie mij maar niet echt boeien en aan een paar dingen ging ik mij zelfs ergeren.

Maar eerst even het verhaal. In deze serie is Batman nog een jongeman, niet al te lang na de moord op zijn ouders. Hij woont met Alfred in zijn villa met de Bat Cave daaronder. Zijn uitrusting is al volledig ontwikkeld voor zijn rol als wreker, maar hoe dat zo gekomen is wordt niet verteld. Zelf is hij nog niet de harde knokker, maar dat komt nog. Iedere aflevering knokt hij tegen een bekende vijand; de Joker, de Penguin, Bane, Catwoman, Mr. Freeze en nog veel meer. Het hele spul komt voorbij terwijl hij probeert zijn geheim te bewaren voor de lokale politie van Gotham.

De blu-ray bevat zes schijfjes met in totaal 65 afleveringen en wat extra’s. Elke aflevering duurt twintig minuten en is met Engelse, Franse en Spaanse stemmen te bekijken. Je kunt kiezen voor ondertiteling in het Engels (voor doven en slechthorenden), Frans, Spaans en Nederlands.

Deze geanimeerde versie van de avonturen van Batman stamt alweer uit 2004. Eerlijk gezegd is dat ook te merken. De animatie heeft een anime-sausje dat toen populair werd, maar dat mij in deze vorm niet erg aansprak. Begrijp me goed; ik heb niets tegen anime, maar ik vond de stijl niet passen bij mijn beeld van Gotham. Die op New York gebaseerde stad moet er altijd wat verlopen en smerig uitzien. Ik verwacht drukte op straat, criminelen in donkere, natte steegjes vol met vuilnis. Gotham moet een smerige stad zijn met laagjes corruptie en verloedering.

De stad in deze animatieserie is veel te clean en te gewoon. Het is een soort Almere meets Amsterdam-Zuidoost op een grijze zondag, maar dan helemáál uitgestorven. Je ziet vrijwel niemand op straat, ongeacht het tijdstip. Op de weg rijden hooguit wat rechthoekige blokjes die auto’s moeten voorstellen. Die zijn er trouwens alleen tijdens achtervolgingen.

Dat is een begrijpelijke keuze, want animatie is duur. Toch haalt dat de ziel uit de serie, vind ik. Je vraagt je af wat Batman probeert te beschermen. Er leeft immers geen mens in die stad, dus laat die criminelen maar hun gang gaan.

Mijn andere zeurpunt draait rond de scripts. De afgelopen decennia zijn scripts steeds beter ontwikkeld en meer complex geworden. De personages zijn menselijker geworden, met dieper gewortelde gevoelens en begrijpelijke fouten. Sociale misstanden en historische onrechtvaardigheden werden eindelijk goed in beeld gebracht. Ik voelde mij daardoor als kijker serieuzer genomen.

Daarvoor, vooral in de jaren zeventig en tachtig, waren de verhalen meestal volkomen tweedimensionaal. Aan de achtergrond van een held of crimineel werd niet zo veel tijd besteed. Wat maakt het de kijker uit hoe iemand zó geworden is? Alles draaide om schietpartijen, achtervolgingen, stoere kerels en dellerige vrouwen. Aan het einde won de ‘held’ het gevecht, het meisje en het fortuin: The End, doek. Lekker makkelijk.



Qua plotontwikkeling valt deze serie tussen die twee periodes in. De makers hebben met de serie een poging gedaan om de ontwikkeling van de jonge Batman naar de harde, cynische misdaadbestrijder in beeld te brengen. Althans, dat zeggen ze in “The Dark Dynasty Continues”, een van de extra’s. Zelf vond ik die ontwikkeling allemaal nogal kinderlijk en onderbelicht. Het zijn meer korte momenten van twijfel en strijd waaruit die ontwikkeling moet blijken. Dat had veel beter gekund, ook in een animatieserie.

Wat is er wèl goed aan deze serie? Nou, de voice-acting is professioneel gedaan en de muziek is vakkundig aan de actie aangepast. Het is helaas vaak een slecht teken wanneer dat laatste opvalt. Zelfs als het thema door niemand minder dan The Edge van U2 gemaakt en gespeeld is. Het wat spookachtige deuntje is een echte oorwurm en dat is een goed teken. Of komt dat omdat je het voor en na elke aflevering moet aanhoren?

Die tune werd na een tijdje best irritant, net als het feit dat je ook bij elke aflevering de begintitels voorgeschoteld krijgt. Op een Blu-ray is dat nergens voor nodig. Maar je kunt ze zelfs niet skippen, want dan mis je een deel van de aflevering. Weer een minpuntje.

Alles bij elkaar is het een serie die vooral leuk is voor een wat jonger publiek tijdens een verloren uurtje op een druilerige middag. Bakje popcorn en verstand op nul, dan is het goed te doen. Vooruit, ik geef het geheel een 6,5.