The 100 - Seizoen 3

"What is the root problem, A.L.I.E.?" "Too many people."

Zevennegentig jaar na een nucleaire ramp worden honderd jonge delinquenten vanuit de ruimte teruggestuurd naar de Aarde om te kijken of deze bewoonbaar is. Daar blijkt dat, naast het feit dát de Aarde bewoonbaar is, ze niet de enige zijn.
In seizoen 1 ging het vooral om overleven en anticiperen op aarde, waar seizoen 2 juist het anticiperen op andere volken als hoofdlijn had. Seizoen 3 vindt een nieuw, verfrissend, probleem: A.L.l.E. (Erica Cerra, Eureka).

Zo meer over A.L.I.E., maar eerst even wat algemene dingen over The 100. Het wereldbeeld dat The 100 neerzet is al vanaf de pilot ijzersterk, en daar wordt niet vanaf geweken. De schrijvers van deze serie zijn ongelofelijk secuur in het creëren van hun wereld. Wat ik daarnaast erg goed vind is de interactie met het verleden. De karakters vergeten nooit een beslissing die hij of zij gemaakt heeft in eerdere seizoenen. En dat is vaak wel een probleem bij andere series, waar een karakter soms eerdere seizoenen compleet lijkt te vergeten.

De serie wordt, zoals in de eerdere seizoenen ook het geval was, getrokken door Eliza Taylor (Neighbours) die de natuurlijke leider Clarke Griffin speelt. In dit seizoen presteert zij dan ook weer constant. Ik kende Eliza Taylor voor The 100 niet, maar zij is wel een actrice die je ook buiten een serie om gaat volgen.


Ook de meeste andere acteurs weten een goede prestatie neer te zetten. De enige acteur die dit seizoen wat minder presteert is Bob Morley (Sea Patrol). Hij speelt Bellamy Blake, de mannelijke en minder betrouwbare variant van Clarke. Enerzijds doordat zijn verhaallijn dit seizoen te veel uit het niets kwam én anderzijds door zijn acteerprestaties was Morley de zwakste schakel aan dit seizoen.

Wie absoluut het noemen waard is, is Erica Cerra die A.L.I.E. speelt. A.L.I.E. is een kunstmatige intelligentie die gebouwd is met maar één doel: de mensheid verbeteren. Dat klinkt hoopvol, maar als een computer een probleem oplost, kijkt het niet naar de slachtoffers die tijdens dat proces vallen. En daar zit het gevaar van A.L.I.E. dan ook. Erica Cerra speelt een angstaanjagende hologram die steeds meer invloed op de karakters van The 100 krijgt. Met deze prestatie staat ze zeker hoog in de top qua vrouwelijke, geniale ‘villains’.

Het enige minpuntje aan dat verhaal is dat het aan het begin nogal los staat van de rest van alle verhalen. Maar geloof mij, als ik zeg dat alles weer op een geweldige manier bij elkaar komt!

Ook dit seizoen delven weer ongelofelijk veel karakters het onderspit. De ene dood is wat onnodiger dan de andere. The 100 deinst er nooit voor terug om geliefde karakters zonder pardon uit de serie te schrijven. Dit zorgt aan de ene kant voor een gezonde dosis spanning omtrent je favoriete karakters, maar aan de andere kant worden personages ook vermoord om slechts te dienen als vordering van het plot.

Waar dit seizoen daadwerkelijk afwijkt van zijn twee voorgangers is de cliffhanger. The 100 heeft nooit bekend gestaan om zijn hoopvolle scenario's. De afgelopen twee jaar sloot de serie zijn seizoenen dan ook af met alleen duisternis en grimmigheid. Dit seizoen wordt, tot verbazing, afgesloten met een sprankje hoop. Het is niet veel, maar het voelt, nu al, als een aangename verandering!

The 100 weet wederom een uitstekend seizoen neer te zetten waarin heden én verleden meer diepgang krijgen. Het camerawerk, de muziek, de acteerprestaties en de hele wereld die The 100 je voorschotelt zijn van een hoge kwaliteit. Mocht je nog opzoek zijn naar een goede serie, durf ik The 100 met droge ogen aan te raden.

Een 8.5!