Leuk?
0
1
Bekijk stemmen
The Society - Seizoen 1
Toen the Society op Netflix kwam, leek het mij gelijk al een heel leuke serie. De serie deed mij denken aan de boekenserie Gone. Ook hoorde ik veel over deze serie, dus ik besloot hem te gaan bekijken. Want wat zou er nou daadwerkelijk gebeuren als tieners het over het zeggen zouden hebben? En als zij als enige over waren en voor zichzelf maar ook voor elkaar moesten zorgen. Dat vroeg ik mij af.
Je hebt het vroeger vast wel eens gedaan: Je verstoppen onder de bank in de bus na een schoolreisje. In The Society gebeurt het tegenovergestelde. Als vijf bussen vol zestien plus scholieren terugkeren, is de hele stad uitgestorven. Waar is iedereen? Dat vragen de scholieren zich af maar niemand doet echt moeite om de ouderen te zoeken. Het uitstapje zou namelijk veel langer duren dan dat het duurde.
Als de scholieren terug komen hangt er een vreselijke lucht in hun stadje. Zijn alle inwoners misschien daarom weggehaald en wisten de buschauffeurs dat niet? Er worden telefoontjes gepleegd, maar niemand krijgt contact met thuis. De scholieren besluiten om feest te vieren en van hun vrijheid te genieten. De paniek slaat toe als blijkt dat niet nog niemand is teruggekeerd, niemand te bereiken is en dat ook het alarmnummer geen gehoor geeft.
The Society is een serie vol met mysterie en tieners in de hoofdrol, waar tegenwoordig veel series van zijn. Toch vond ik deze serie zeker niet op de andere series lijken. De serie toont een originaliteit. Vaak irriteer ik mij aan langdradigheid bij dit soort series, maar dat was bij deze serie totaal niet het geval.
Door de verschillende personages wordt er heel anders gereageerd op de verdwijning. De een wil zoveel mogelijk blowen, de ander besluit om gratis boodschappen te doen, weer een ander probeert om in een ander stadje alarm te slaan. Totdat de eerste persoon die dood is, de groep wakker doet schudden.
Het duurde even voordat ik in de serie zat. Ik moest erg wennen aan de personages en ik vond het niet elk ogenblik even realistisch. Ik denk dat ik namelijk heel anders zou reageren als ik in hun situatie zou zitten. Op sommige momenten vond ik de serie ook een beetje saai. Terwijl er wel veel gebeurt.
De personages vond ik erg interessant om naar te kijken, ook al waren sommige verhaallijnen wel wat tenenkrommend. Al met al vond ik dit een hele goede serie en ben ik heel benieuwd naar seizoen twee, als die er komt, want het einde is ontzettend spannend. Ik bleef mij maar afvragen wat er allemaal gebeurd was.
Ik raad je deze serie aan als je van de nodige spanning met een tikkeltje romantiek houdt.
© Netflix
Je hebt het vroeger vast wel eens gedaan: Je verstoppen onder de bank in de bus na een schoolreisje. In The Society gebeurt het tegenovergestelde. Als vijf bussen vol zestien plus scholieren terugkeren, is de hele stad uitgestorven. Waar is iedereen? Dat vragen de scholieren zich af maar niemand doet echt moeite om de ouderen te zoeken. Het uitstapje zou namelijk veel langer duren dan dat het duurde.
Als de scholieren terug komen hangt er een vreselijke lucht in hun stadje. Zijn alle inwoners misschien daarom weggehaald en wisten de buschauffeurs dat niet? Er worden telefoontjes gepleegd, maar niemand krijgt contact met thuis. De scholieren besluiten om feest te vieren en van hun vrijheid te genieten. De paniek slaat toe als blijkt dat niet nog niemand is teruggekeerd, niemand te bereiken is en dat ook het alarmnummer geen gehoor geeft.
The Society is een serie vol met mysterie en tieners in de hoofdrol, waar tegenwoordig veel series van zijn. Toch vond ik deze serie zeker niet op de andere series lijken. De serie toont een originaliteit. Vaak irriteer ik mij aan langdradigheid bij dit soort series, maar dat was bij deze serie totaal niet het geval.
Door de verschillende personages wordt er heel anders gereageerd op de verdwijning. De een wil zoveel mogelijk blowen, de ander besluit om gratis boodschappen te doen, weer een ander probeert om in een ander stadje alarm te slaan. Totdat de eerste persoon die dood is, de groep wakker doet schudden.
Het duurde even voordat ik in de serie zat. Ik moest erg wennen aan de personages en ik vond het niet elk ogenblik even realistisch. Ik denk dat ik namelijk heel anders zou reageren als ik in hun situatie zou zitten. Op sommige momenten vond ik de serie ook een beetje saai. Terwijl er wel veel gebeurt.
© Netflix
De personages vond ik erg interessant om naar te kijken, ook al waren sommige verhaallijnen wel wat tenenkrommend. Al met al vond ik dit een hele goede serie en ben ik heel benieuwd naar seizoen twee, als die er komt, want het einde is ontzettend spannend. Ik bleef mij maar afvragen wat er allemaal gebeurd was.
Ik raad je deze serie aan als je van de nodige spanning met een tikkeltje romantiek houdt.
Over de auteur, Esther Ram
Esther is 26 jaar en woont in Zoetermeer. In haar dagelijks leven werkt ze in een boekhandel. Naast series kijken, besteedt Esther veel tijd aan boeken lezen en naar concerten gaan. Esthers favoriete series zijn: Battlestar Galactica, Pretty Little Liars, Game of Thrones en Star Trek.
Meer recensies van Esther Ram
Reacties (4)