The OA - Seizoen 2

Het seizoen dat nooit geschreven had moeten worden.

Het seizoen dat nooit geschreven had moeten worden. Althans, dat dachten veel mensen vooraf. De opbouw en het einde van het eerste seizoen had zoveel impact dat het menig voorstellingsvermogen te boven ging om daar nog een goed vervolg aan te geven. Toch is het gedaan. Het moet gezegd, met succes. Er is echter een groot minpunt. De laatste aflevering van dit seizoen voelt als veel te haastig in elkaar gezet. Vreemd, want de reis daar naar toe leverde hoogstaande spanning, drama, fantasy en sciencefiction op.

The OA is deze keer een reis in meerdere dimensies. De hoofdrolspelers bevinden zich in parallelle werelden. The OA, Prairie Johnson (Brit Marling, Babylon), wordt wakker als Nina Azarova. De originele naam van Prairie. Het verhaal van Nina kent overeenkomsten met Prairie, maar heeft op cruciale momenten een andere wending genomen.

[image-120515]

Wie van 'vreemd, maar wel lekker' houdt is dit tweede seizoen weer een aanrader.

Nina wordt weer geconfronteerd met Dr. Hunter Aloysius 'Hap' Percy (Jason Isaacs, Strar Trek: Discovery). De vier andere lotgenoten van The OA, Homer, Renata, Scott en Rachel spelen ook een grote rol dit seizoen. Net als een huis dat een verbinding tussen dimensies lijkt te zijn en de psychiatrische kliniek Treasure Island waarin de genoemde personages elkaar terug vinden. Van de lotgenoten weet de een nog precies wat zich afgespeeld heeft in de vorige dimensie. De ander lijkt het vergeten of wil het niet meer weten.

In dezelfde dimensie wordt privé detective Karim Washington (Kingsley Ben-Adir, Vera) op onderzoek gestuurd naar de verdwenen Michelle. Via een computerspel komt Karim op het spoor van Nina, het genoemde huis en de gebeurtenissen in Treasure Island. Bovendien blijkt Michelle een duidelijke connectie te hebben met iemand anders uit de dimensie van het eerste seizoen.

In die dimensie zijn de achterblijvers, Steve, French, Buck, Jesse en BBA, op zoek naar antwoorden. Hun gevoel dat The OA hun hulp nodig heeft zorgt ervoor dat ze, mede gedwongen door de omstandigheden waarin men terecht is gekomen, op reis gaan. Het wordt een indringende reis waarin de wanhoop een enkeling teveel wordt.

[image-78645]

Het is even wennen aan de compleet andere sfeer die dit seizoen oproept. Het is veel duidelijker sciencefiction/fantasy georiënteerd. Het herintroduceren van Steve, French, Buck, Jesse en BBA en hun roadtrip zorgt voor een mooie, meer intieme, tegenhanger. Karim zorgt er met zijn zoektocht voor dat er een prima detective verhaal langs loopt.

Het tweede seizoen is (nog) vreemder dan het eerste. Soms zelfs met verwijzingen naar de absurditeit van grootmeester David Lynch (Twin Peaks, Lost Highway, Blue Velvet, etc, etc.). Het is helaas door die laatste aflevering niet beter dan het eerste seizoen. Wel weet de serie tot het eind aan toe de samenhang tussen de verschillende verhaallijnen prima te borgen. Wie van 'vreemd, maar wel lekker' houdt is dit tweede seizoen weer een aanrader.