6.5
Wichita van Rijkom geeft "The Innocents - Seizoen 1" een 6.5.
Geschreven door Wichita van Rijkom op 28 september 2018.
Leuk?
0
1
Bekijk stemmen
The Innocents - Seizoen 1
June McDaniel en Harry Polk, die namen zal je nog vaak horen als je besluit de The Innocents te gaan volgen. Eind augustus ging deze Britse serie in première op Netflix met een acht afleveringen tellend eerste seizoen. Het verhaal reist door Engeland en Noorwegen waar de twee verhaallijnen die centraal staan worden verteld. Bij het zien van de trailer denk je in eerste instantie dat The Innocents een spannend verhaal is met een hoop mysterie. Ikzelf rekende op een meeslepende reis van twee tieners op zoek naar zichzelf en antwoorden over wat hen overkomt. Niets is echter minder waar en dat maakt de serie dan ook gelijk wel weer verrassend. Of het echt de verrassing is waar iedereen op zit te wachten valt te betwijfelen, maar daarover laten meer. Laat ik eerst even met het begin beginnen, waar gaat dit verhaal in grote lijnen nu eigenlijk over?
Tieners June (Sorcha Groundsell) en Harry (Percelle Ascott, Wizards vs Aliens) zijn verliefd en dromen van een leven samen. Hun verplichtingen en verwachtingen thuis gooien echter roet in het eten. Na tijdenlang liefdesbrieven te hebben uitgewisseld besluiten ze er vandoor te gaan en samen weg te rennen naar Londen. Het moet een nieuw begin zijn voor hen beiden maar dan ineens blijkt June te beschikken over bijzondere krachten die hun leven compleet op z’n kop zetten. Alsof dat nog niet genoeg is worden de tieners niet alleen door hun ouders maar ook een groep onbekenden achtervolgd. Deze organisatie heeft als doel June te kidnappen vanwege haar krachten en zorgen voor een kat en muis spel. June’s stiefvader John (Sam Hazeldine, Knightfall) en broer Ryan (Arthur Hughes) maken zich steeds meer zorgen om haar veiligheid, terwijl Harry’s moeder Christine (Nadine Marshall) haar contacten bij de politie gebruikt om haar zoon op te sporen.
The Innocents begint erg traag en dat doet het verhaal zeker geen goed. Hoewel er best wel wat gebeurt gedurende de 45 à 55 minuten durende episodes is er van spanning en sensatie de eerste vijf afleveringen nog maar weinig sprake. Vanaf aflevering zes komt hier een beetje verandering in en gaat de serie eigenlijk pas echt van start. Dat de opbouw zo lang duurt maakt dat mensen vrees ik al gauw afhaken. Mijn moeder bijvoorbeeld, met wie ik de serie eigenlijk samen zou kijken, had er na twee afleveringen alweer genoeg van omdat ze het weinig aan vond. De makers hebben hier echt een kans laten liggen want als ze het niveau van de laatste paar afleveringen gelijk hadden kunnen overbrengen had dat de serie zeker verbeterd. Een hoop situaties die zich tijdens het begin van het verhaal afspelen voegen bovendien ook nog eens weinig toe. Ongeveer de helft van het eerste seizoen gaat over hoe June en Harry overleven in Londen wat vooral voor veel herhaling zorgt en niks te maken heeft met het avontuur dat hen echt te wachten staat.
In Noorwegen is dokter Ben Halvorson (Guy Pearce, Jack Irish) een soort van sekte begonnen op een afgelegen eilandje samen met zijn partner Runa (Ingunn Beate Øyen). Eén van de vrouwen die hij onder zijn hoede heeft genomen is Elena (Laura Birn), de moeder van June, die net zoals haar dochter en de anderen op het eiland ook over bijzondere krachten beschikt. Zijn handlanger Steinar (Jóhannes Haukur Jóhannesson, Game of Thrones) is ondertussen in Engeland druk op zoek naar June en toont hierbij al gauw zijn ware aard. Veel over zijn achtergrondverhaal komen we niet te weten dit seizoen. Maar dat hij zelf ook de nodige innerlijke demonen heeft is één ding dat zeker is. De twee vluchtende tieners hebben beiden al het nodige meegemaakt met hun families wat op de achtergrond een grote rol speelt bij de keuzes die zij maken. Wanneer June er dan ook achter komt dat Steinar door haar moeder is gestuurd staat ze voor de moeilijke keus wie te vertrouwen is.
The Innocents was eigenlijk totaal anders dan ik mij had voorgesteld. Het vertrouwen tussen het jeugdige liefdespaar leek af en toe zeer eenzijdig en op den duur begon ik mij ook wat te irriteren aan de naïviteit en het egoïsme van June. De bijzondere liefdesband die de twee zouden moeten hebben kwam hierdoor dan ook niet altijd even goed over, ondanks het sterke acteerwerk van beide hoofdrolspelers. De rol van dokter Ben vond ik dan wel weer een zeer welkome toevoeging en gelukkig maakten de laatste drie afleveringen ook een hoop goed. Het open einde doet vermoeden dat de makers hopen op een tweede seizoen. Maar of dat er ook daadwerkelijk zal komen is nog even afwachten. Voor mij was The Innocents niet per se een serie die ik zou aanbevelen. Maar als je bereid bent de trage opbouw voor lief te nemen is die wel de moeite waard. Van een 5,5 halverwege wist het verhaal uiteindelijk toch op te bouwen naar een 7,5. Om deze reden ben ik dan ook op een 6,5 uitgekomen als gemiddelde voor het hele eerste seizoen.
The Innocents begint erg traag en dat doet het verhaal zeker geen goed.
Tieners June (Sorcha Groundsell) en Harry (Percelle Ascott, Wizards vs Aliens) zijn verliefd en dromen van een leven samen. Hun verplichtingen en verwachtingen thuis gooien echter roet in het eten. Na tijdenlang liefdesbrieven te hebben uitgewisseld besluiten ze er vandoor te gaan en samen weg te rennen naar Londen. Het moet een nieuw begin zijn voor hen beiden maar dan ineens blijkt June te beschikken over bijzondere krachten die hun leven compleet op z’n kop zetten. Alsof dat nog niet genoeg is worden de tieners niet alleen door hun ouders maar ook een groep onbekenden achtervolgd. Deze organisatie heeft als doel June te kidnappen vanwege haar krachten en zorgen voor een kat en muis spel. June’s stiefvader John (Sam Hazeldine, Knightfall) en broer Ryan (Arthur Hughes) maken zich steeds meer zorgen om haar veiligheid, terwijl Harry’s moeder Christine (Nadine Marshall) haar contacten bij de politie gebruikt om haar zoon op te sporen.
© Netflix
The Innocents begint erg traag en dat doet het verhaal zeker geen goed. Hoewel er best wel wat gebeurt gedurende de 45 à 55 minuten durende episodes is er van spanning en sensatie de eerste vijf afleveringen nog maar weinig sprake. Vanaf aflevering zes komt hier een beetje verandering in en gaat de serie eigenlijk pas echt van start. Dat de opbouw zo lang duurt maakt dat mensen vrees ik al gauw afhaken. Mijn moeder bijvoorbeeld, met wie ik de serie eigenlijk samen zou kijken, had er na twee afleveringen alweer genoeg van omdat ze het weinig aan vond. De makers hebben hier echt een kans laten liggen want als ze het niveau van de laatste paar afleveringen gelijk hadden kunnen overbrengen had dat de serie zeker verbeterd. Een hoop situaties die zich tijdens het begin van het verhaal afspelen voegen bovendien ook nog eens weinig toe. Ongeveer de helft van het eerste seizoen gaat over hoe June en Harry overleven in Londen wat vooral voor veel herhaling zorgt en niks te maken heeft met het avontuur dat hen echt te wachten staat.
Op den duur begon ik mij ook wat te irriteren aan de naïviteit en het egoïsme van June.
In Noorwegen is dokter Ben Halvorson (Guy Pearce, Jack Irish) een soort van sekte begonnen op een afgelegen eilandje samen met zijn partner Runa (Ingunn Beate Øyen). Eén van de vrouwen die hij onder zijn hoede heeft genomen is Elena (Laura Birn), de moeder van June, die net zoals haar dochter en de anderen op het eiland ook over bijzondere krachten beschikt. Zijn handlanger Steinar (Jóhannes Haukur Jóhannesson, Game of Thrones) is ondertussen in Engeland druk op zoek naar June en toont hierbij al gauw zijn ware aard. Veel over zijn achtergrondverhaal komen we niet te weten dit seizoen. Maar dat hij zelf ook de nodige innerlijke demonen heeft is één ding dat zeker is. De twee vluchtende tieners hebben beiden al het nodige meegemaakt met hun families wat op de achtergrond een grote rol speelt bij de keuzes die zij maken. Wanneer June er dan ook achter komt dat Steinar door haar moeder is gestuurd staat ze voor de moeilijke keus wie te vertrouwen is.
The Innocents was eigenlijk totaal anders dan ik mij had voorgesteld. Het vertrouwen tussen het jeugdige liefdespaar leek af en toe zeer eenzijdig en op den duur begon ik mij ook wat te irriteren aan de naïviteit en het egoïsme van June. De bijzondere liefdesband die de twee zouden moeten hebben kwam hierdoor dan ook niet altijd even goed over, ondanks het sterke acteerwerk van beide hoofdrolspelers. De rol van dokter Ben vond ik dan wel weer een zeer welkome toevoeging en gelukkig maakten de laatste drie afleveringen ook een hoop goed. Het open einde doet vermoeden dat de makers hopen op een tweede seizoen. Maar of dat er ook daadwerkelijk zal komen is nog even afwachten. Voor mij was The Innocents niet per se een serie die ik zou aanbevelen. Maar als je bereid bent de trage opbouw voor lief te nemen is die wel de moeite waard. Van een 5,5 halverwege wist het verhaal uiteindelijk toch op te bouwen naar een 7,5. Om deze reden ben ik dan ook op een 6,5 uitgekomen als gemiddelde voor het hele eerste seizoen.
© Netflix
Over de auteur, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
Meer recensies van Wichita van Rijkom
Reacties (0)