The Innocents - Eerste aflevering

Harry, wait. It’s me! – June

De tijd dat Netflix Originals garant stonden voor kwaliteit ligt (helaas) alweer een tijdje achter ons. Het moment dat er een Original aangekondigd wordt, geeft niet meer het ‘YES! IK WIL DIT SOWIESO ZIEN’-gevoel. Toch zitten er met regelmaat nog steeds pareltjes tussen, vandaar dat ik de eerste aflevering van The Innocents toch aanklikte. Is het wat? Daar is niet zo makkelijk antwoord op te geven.

The Innocents gaat over, ja, waar gaat het precies over. Na het zien van de eerste aflevering heb ik eigenlijk nog niet echt een idee. Ik lees bewust van tevoren geen seriebeschrijvingen aangezien ik wil dat dit uit de pilot spreekt. Ik had dit bij The Innocents beter wel kunnen doen. Het verhaal focust zich voornamelijk op June (Sorcha Groundsell, Clique). Een 16-jarig meisje die, naar het blijkt, bovennatuurlijke ‘shapeshifting’ krachten heeft.



Ik heb de aflevering ongeveer 10 minuten geleden uitgezet en ik moest nu al nadenken wie er nog meer geïntroduceerd zijn. En daarmee beland ik, denk ik, meteen op de belangrijkste crux van deze serie.

Mag ik het zeggen? Ik doe het gewoon; de eerste aflevering van The Innocents is simpelweg ontzettend saai. Daar. Het staat er. Op de eerste vijf minuten en de laatste paar minuten na, was dit een kabbelend, voorspelbaar en saaie pilot. Geen verassende wendingen, geen goede introducties en veel te veel karakters.

Wat ook niet bijdraagt aan de levendigheid van deze aflevering zijn de beelden. Ze zijn prachtig, écht, maar allemaal vrij vlak. Het helpt overigens ook niet dat de kleurencompositie ook saai is. Alles is bruin-, grijs-, groenig.

Het acteerwerk, voor zover je dit na een eerste aflevering kan beoordelen, is ook niet geweldig. Ook hierbij geldt dat het niet per se slecht is, maar vrij simpel en gewoontjes. De enige die me bijgebleven is, is Guy Pearce. Hij speelt (ik bedenk nu ter plekke een beschrijving, want dit is in de eerste aflevering nog niet duidelijk) de leider van een groep mensen die wonen in de ‘Sanctum’. Meneer Pearce heeft charisma, daar kun je niet omheen. Hij heeft nog niet veel te doen gehad in de eerste aflevering, maar bij de scènes die hij had, werd het interessant.



Deze Netflix Original moet, wat mij betreft, eigenlijk weer even terug naar de tekentafel. Het basisidee van The Innocents; mensen met aangeboren ‘shapeshifting’-krachten die tussen de gewone mensen leven, is in principe best interessant. De uitvoering van deze versie is echter níét interessant, niet origineel en daardoor, op zijn zachtst gezegd, saai.

En laten we, als seriekijkers onder elkaar, even eerlijk zijn. Niemand zit te wachten op een saaie serie. Zeker niet als het om een Netflix Original gaat.

Een magere 6,0!