The Get Down - Seizoen 1 (Eerste drie afleveringen)

Ik had me na Orange Is the New Black voorgenomen om geen recensies meer te schrijven over de eerste paar afleveringen van een serie. Maar toen MijnSerie mij vroeg of ik de eerste drie afleveringen van The Get Down wilde kijken en recenseren kon ik de verleiding toch niet weerstaan. Omdat ik geboren ben in 1966 liggen de jaren ’70 en ’80 me na aan het hart en wilde ik wel eens zien wat Netflix van de vroegste periode had gemaakt. Omdat ik mij enorm bewust ben van het feit dat het na drie afleveringen lastig is om te beoordelen of een serie de moeite waard is of niet, zal ik extra voorzichtig zijn in mijn oordeel.

Netflix zegt over de serie; New York, 1977. Zes getalenteerde en bezielde jongeren uit de South Bronx jagen hun dromen na. Zij willen met hun supersnelle beats de muziekgeschiedenis veranderen. De trailer zag er al veelbelovend uit, nu de eerste drie afleveringen nog. Na de eerste aflevering die iets meer dan anderhalf uur duurt had ik niet direct de behoefte om de tweede aflevering te gaan kijken. De serie mag zich misschien afspelen in de jaren ’70, het tempo en beelden zijn die uit 2016, snel en druk…heel druk.

Vergeet Brooklyn, vergeet Saturday Night Fever, het is nu South Bronx en The Get Down

South Bronx ziet eruit als een oorlogsstad en het is een wonder dat iemand daar überhaupt leeft. Ergens halverwege dacht ik even dat ze John Travolta uit het rek zouden trekken en die zou komen binnenlopen. Gelukkig gebeurde dat niet wat wel gebeurde was een feest van herkenning bij mij. Bijna alles wat er aan muziek gedraaid werd bracht mij terug in mijn kinder- en pubertijd. Disco en dansen, heel veel dansen. Wat dat aangaat is de serie The Get Down er zeer goed in geslaagd om de sfeer van de jaren ’70 neer te zetten.


The Get Down (ook wel Breakdown) is een uitdrukking die gebruikt wordt in de muziekindustrie en in The Get Down zie je de start van een muziekindustrie die wij nog niet kende in Nederland. Het prille begin van onder andere Hip Hop, rappen, graffiti en breakdancing is schitterend in beeld gebracht. Net als de beelden van South Bronx, die niet zouden misstaan in een hedendaagse uitzending over oorlogsgebieden. De aankleding is uitstekend net als de (authentieke) beelden. De acteurs, waarvan sommige nog onbekend, doen hun best en sommige passen uitstekend in de serie andere wat minder.

Where were you when the lights went out In New York City

Maar het waren pas de eerste drie afleveringen en wat niet is kan nog komen. Misschien hebben ze een aanloopje nodig. Ezekiel (Justice Smith, The Thundermans) is de verliefde jongen die graag wil dat ‘zijn meisje’ Mylene Cruz (Herizen F. Guardiola) de ster wordt die ze graag wil worden. Fransisco ‘Papa Fuerte’ Cruz (Jimmy Smits, Outlaw) heeft grootste plannen met het stadsdeel South Bronx. Shaolin Fantastic (Shameik Moore, Incredible Crew) is van plan om een groot DJ te worden met als grote voorbeeld Grandmaster Flash (Mamoudou Athie, Madam Secretary).

Allemaal hebben ze dromen, sommige groter dan de ander, maar allemaal dromen ze van een beter leven en ontsnappen aan de pijnlijke dagelijkse werkelijkheid van South Bronx. In de tweede en derde aflevering gaat het tempo wat omlaag en is er tijd om adem te halen en aan het werkelijke verhaal te beginnen. De makers hebben heel goed gekeken naar de jaren ’70, het voelt en ziet er echt uit. Of ik verder ga kijken weet ik nog niet. Er staan in mijn ogen veel betere series nog op mijn te kijken lijst dan The Get Down. Maar ik zal de serie zeker op mijn wensenlijst bijschrijven.

7 punten voor een uitstekend intro van een serie die de potentie heeft om uit te groeien tot iets heel moois en goeds.