Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
The Equalizer - Seizoen 1
"Odds against you? Need help? Call the Equalizer. 212 555 4200." Deze krantenadvertentie is vaak de laatste strohalm voor inwoners van New York die in uitzichtloze situaties terecht zijn gekomen, waarbij de politie niet kan helpen. In de jaren tachtig was New York één van de gevaarlijkste en gewelddadigste steden van Amerika. Koppel daaraan de liefde van de televisiekijker voor de eenzame strijder tegen onrecht en daarmee is een klassieke televisieserie geboren. The Equalizer draait om de ex-geheimagent Robert McCall (Edward Woodward, Callan), die zich in de grootste stad van Amerika opwerpt om problemen op te lossen. Edward Woodward won in 1987 de Golden Globe voor zijn rol als Robert McCall en versloeg daarbij acteurs als Don Johnson (Miami Vice), John Forsythe (Dynasty) en Tom Selleck (Magnum p.i).
Welke geheime dienst Robert McCall vroeger voor werkte blijft onduidelijk. Het lijkt de CIA te zijn, maar in de serie wordt alleen gesproken over ‘The Agency’ of ‘The Company’. McCalls contact met zijn oude werkgever gaat via een persoon die hij ‘Control’ (gespeeld door Robert Lansing) noemt. Bij zijn acties maakt McCall soms gebruik van de diensten van Michael Kostmayer (Keith Szarabajka) en Jimmy (Mark Margolis, Breaking Bad). McCall is gescheiden en probeert de getroubleerde relatie met zijn zoon Scott (William Zabka, The Karate Kid uit 1984) die ook in New York woont, langzaam weer op te bouwen.
The Equalizer was destijds een opvallende verschijning op televisie. De serie was hard, cynisch en de misdadigers waren vaak in en in slecht. Geen zachte eitjes zoals in series als The A-Team, Knight Rider of Murder She Wrote op televisie verschenen. Het waren vaak sadistische moordenaars, verkrachters, afpersers en drugsdealers. De sfeer van de serie was duister en soms negatief. Naar huidige maatstaven is de serie trager dan we gewend zijn. Toch is het een overtuigend realistische serie. Er is veel op locatie gefilmd en het acteerwerk is over het algemeen prima. Ik zie de serie als een voorloper van Person of Interest, maar dan zonder de technologische achtergrond. Daarin wordt ook vaak een bedreigd individu beschermd tegen de misdaad. Bij beide series speelt de overheid op de achtergrond niet altijd een prettige rol.
In totaal heeft de serie vier seizoenen gelopen, elk seizoen telde 22 afleveringen. De verhalen van dit eerste seizoen zijn sterk. Er zijn echte klassiekers zoals ‘Dead Drop’ waarbij een onschuldige man op een dodenlijst terechtkomt en ‘The Lock Box’ waarin de zanger Adam Ant een perverse pooier speelt. Er is ‘Unpunished Crimes’ waarin een uitvinder strijdt tegen een grote multinational die zijn idee heeft gestolen en de aflevering ‘Breakpoint’ met een prima gastrol van Tony Shalhoub (Monk). Die laatste is een sterke aflevering, waarin McCall middenin een terroristische actie terechtkomt en gebruik moet maken van al zijn kennis om samen met een groep gegijzelde mannen en vrouwen te overleven.
De muziek is van de hand van Stewart Copeland (van de Britse band The Police). Hij schreef het heerlijk dreigende thema van de serie en een groot deel van de incidentele achtergrondmuziek. Dat zorgt voor een mooi consequente achtergrond bij de scènes. Het thema van de serie vind ik persoonlijk één van de beste televisiethema’s die er gemaakt zijn. De achtergrondscènes van de met graffiti bespoten metro van New York, de donkere straten en vreemde schaduwen tekenden meteen de perfect dreigende sfeer voor elke aflevering. Dit eerste seizoen is in 2008 ook in Nederland op DVD verschenen. In september 2014 verscheen de gelijknamige film in de bioscopen. Daarin speelt Denzel Washington de rol van Robert McCall, maar behalve het hoofdthema heeft de film niet heel veel van de televisieserie gekopieerd.
Welke geheime dienst Robert McCall vroeger voor werkte blijft onduidelijk. Het lijkt de CIA te zijn, maar in de serie wordt alleen gesproken over ‘The Agency’ of ‘The Company’. McCalls contact met zijn oude werkgever gaat via een persoon die hij ‘Control’ (gespeeld door Robert Lansing) noemt. Bij zijn acties maakt McCall soms gebruik van de diensten van Michael Kostmayer (Keith Szarabajka) en Jimmy (Mark Margolis, Breaking Bad). McCall is gescheiden en probeert de getroubleerde relatie met zijn zoon Scott (William Zabka, The Karate Kid uit 1984) die ook in New York woont, langzaam weer op te bouwen.
The Equalizer was destijds een opvallende verschijning op televisie. De serie was hard, cynisch en de misdadigers waren vaak in en in slecht. Geen zachte eitjes zoals in series als The A-Team, Knight Rider of Murder She Wrote op televisie verschenen. Het waren vaak sadistische moordenaars, verkrachters, afpersers en drugsdealers. De sfeer van de serie was duister en soms negatief. Naar huidige maatstaven is de serie trager dan we gewend zijn. Toch is het een overtuigend realistische serie. Er is veel op locatie gefilmd en het acteerwerk is over het algemeen prima. Ik zie de serie als een voorloper van Person of Interest, maar dan zonder de technologische achtergrond. Daarin wordt ook vaak een bedreigd individu beschermd tegen de misdaad. Bij beide series speelt de overheid op de achtergrond niet altijd een prettige rol.
In totaal heeft de serie vier seizoenen gelopen, elk seizoen telde 22 afleveringen. De verhalen van dit eerste seizoen zijn sterk. Er zijn echte klassiekers zoals ‘Dead Drop’ waarbij een onschuldige man op een dodenlijst terechtkomt en ‘The Lock Box’ waarin de zanger Adam Ant een perverse pooier speelt. Er is ‘Unpunished Crimes’ waarin een uitvinder strijdt tegen een grote multinational die zijn idee heeft gestolen en de aflevering ‘Breakpoint’ met een prima gastrol van Tony Shalhoub (Monk). Die laatste is een sterke aflevering, waarin McCall middenin een terroristische actie terechtkomt en gebruik moet maken van al zijn kennis om samen met een groep gegijzelde mannen en vrouwen te overleven.
De muziek is van de hand van Stewart Copeland (van de Britse band The Police). Hij schreef het heerlijk dreigende thema van de serie en een groot deel van de incidentele achtergrondmuziek. Dat zorgt voor een mooi consequente achtergrond bij de scènes. Het thema van de serie vind ik persoonlijk één van de beste televisiethema’s die er gemaakt zijn. De achtergrondscènes van de met graffiti bespoten metro van New York, de donkere straten en vreemde schaduwen tekenden meteen de perfect dreigende sfeer voor elke aflevering. Dit eerste seizoen is in 2008 ook in Nederland op DVD verschenen. In september 2014 verscheen de gelijknamige film in de bioscopen. Daarin speelt Denzel Washington de rol van Robert McCall, maar behalve het hoofdthema heeft de film niet heel veel van de televisieserie gekopieerd.
Over de auteur, Helgoned
Een veertiger verslingerd aan goede televisieseries. Liefhebber van zowel klassieke als moderne series, van The Persuaders! en The Saint tot The Walking Dead, Person of Interest en The Americans. Voorheen schrijver voor het Britse cult TV magazine 'The Morning After' en sinds 2013 actief voor MijnSerie.
Meer recensies van Helgoned
Reacties (0)