The Catch - Seizoen 1

Het bedrijf Shondaland van Shonda Rhimes is verantwoordelijk voor verschillende serietoppers. Van Grey’s Anatomy en Scandal tot How to Get Away with Murder, op ABC zijn ze allemaal te zien. Nieuw uit Shondalands koker is The Catch, een serie die gaat over een privé detective die verloofd blijkt te zijn met een meester oplichter. Een verhaal waarin, zoals ABC het zelf omschrijft, een sterke en succesvolle vrouw centraal staat waarmee je geen problemen wilt hebben. Qua genre zou de serie zelfs binnen de thrillers moeten vallen wat een hoop doet beloven. Zender TLC zond de afgelopen weken hier in Nederland het eerste seizoen uit van deze tien afleveringen tellende show. Aan mij de eer om hier mijn oordeel over te vellen.

De casting van Peter is echter in mijn ogen wel een van de beste keuzes die de makers hebben gemaakt, hij is veruit het belangrijkste karakter dit seizoen en bepaalt veelal in zijn eentje het niveau van de serie.

Alice Vaughan (Mireille Enos, The Killing) heeft samen met goede vriendin Valerie Anderson (Rose Rollins, Chase) een detectivebureau genaamd Anderson/Vaughan Investigations. Twee trouwe medewerkers van AV Investigations zijn Sophie Novak (Elvy Yost) & Danny Yoon (Jay Hayden). Samen lossen zij zaken op van vermiste kinderen tot het beveiligen van kunst. Wanneer de verloofde van Alice er ineens vandoor gaat met haar spaargeld en zelfvertrouwen, is het aan haar team om hem op te sporen. Lang doen ze hier niet over want binnen 24-uur zijn ze Christopher Hall (Peter Krause, Dirty Sexy Money), die eigenlijk Benjamin Jones blijkt te heten, al op het spoor. Wat volgt is een typisch kat en muis spel. Ben blijkt samen te werken met partners Margot Bishop (Sonya Walger, FlashForward) en Reginald Lennox III (Alimi Ballard, Numb3rs). Dit drietal behoort tot een elitegroep oplichters die al miljoenen hebben buit gemaakt door de jaren heen. Ditzelfde doel hadden ze bij Alice, maar gaandeweg kreeg Ben gevoelens voor haar waardoor hij zich nu in een spagaat bevindt. Ben zal uiteindelijk moeten kiezen tussen zijn werk(gevers) en de liefde, terwijl FBI agent Jules Dao (Jacky Ido, Taxi Brooklyn) hem op de hielen zit.



Tijdens de voorbereidingen van deze serie zijn vele wijzigingen doorgevoerd achter de schermen. Zo werd het originele verhaal geschreven door Jennifer Schuur maar werd zij vanwege ‘creatieve verschillen’ aan de kant gezet voor Shondalands eigen Allan Heinberg. Ook de cast zag er in eerste instantie anders uit; Ben zou oorspronkelijk gespeeld worden door Damon Dayoub en zijn partner in crime heette in de eerste versie nog Zoë en werd gespeeld door Bethany Joy Lenz. Met Peter als mannelijke hoofdrol werd uiteindelijk voor een meer gevestigde naam gekozen en de rol van Zoë kreeg zelfs een compleet andere naam en nationaliteit. Of alle wijzigingen de serie ten goede zijn gekomen durf ik niet te zeggen. De casting van Peter is echter in mijn ogen wel een van de beste keuzes die de makers hebben gemaakt, hij is veruit het belangrijkste karakter dit seizoen en bepaalt veelal in zijn eentje het niveau van de serie. Iets wat enigszins jammer is, want het zou Alice moeten zijn die de show steelt. Haar wispelturigheid, het gemak waarmee ze door iedereen om haar heen gemanipuleerd kan worden en het gebrek aan diepgang in haar karakter zorgen er echter voor dat ze makkelijk overschaduwd wordt door de overige castleden.

Ik vond de serie vermakelijk, maar puur kijkend naar het niveau van de verhalen en acteurs verdiende de show in mijn ogen maar een magere voldoende.

Margot komt oorspronkelijk uit een Britse criminele familie die bekend staat als de Kensington Firm. Wanneer haar verleden haar inhaalt en broer Rhys (John Simm, Doctor Who) en moeder Sybil (Lesley Nicol, Downton Abbey) weer ten tonele verschijnen wordt de situatie waarin iedereen zich bevindt ineens nog gevaarlijker. So far, so good, het klinkt allemaal lekker spannend en hoewel de dramatische verhaallijnen hier en daar wel erg ver gezocht zijn had de serie hier nog wel mee weg kunnen komen. Ware het niet dat er helaas toch nog veel meer aan mankeert dan alleen dat. Alle karakters missen diepgang, het verhaal wordt zo vluchtig verteld dat de liefde tussen Alice en Ben maar moeilijk te voelen is en van spanning is in de meeste gevallen totaal geen sprake. Bovendien zijn de beweegredenen voor acties van andere karakters in het verhaal vaak ook maar moeilijk te achterhalen en komt Alice op mij over als een fragiele en kwetsbare vrouw in tegenstelling tot de krachtige detective die ze eigenlijk zou moeten zijn.

The Catch is inmiddels vernieuwd met een tweede seizoen. Ik vond de serie vermakelijk, maar puur kijkend naar het niveau van de verhalen en acteurs verdiende de show in mijn ogen maar een magere voldoende. Een ding wat ik de makers wel kan meegeven is de humor die zij in dit eerste seizoen verwerkt hebben. Met dit soort genres kan een komisch aspect gauw te slapstickachtig over komen maar daar had The Catch dan weer geen last van. Toch kijk ik met een dubbel gevoel terug op dit eerste seizoen. In vergelijking met de andere Shondaland shows die ik door de jaren heen heb gezien vond ik dit wel de grootste tegenvaller tot dusverre en ik betwijfel of ze dit gedurende het tweede seizoen goed kunnen maken. Hou je van een luchtig liefdesverhaal met hier en daar wat misdaaddrama er in verwerkt dan is The Catch het overwegen waard, maar de kritische tv kijker zou ik toch adviseren deze serie te vermijden.