The Boys - Seizoen 1

I’m the world’s greatest superhero. I can do whatever the fuck I want. – Homelander

Zeven superhelden. Vier jongens. Heel veel afgerukte ledematen, gebroken botten, ingeduwde oogballen en bloederige seks. En dan heb ik het nog niets eens over de op het randje-humor, drugs, een Jezus-achtige verschijning en had ik al afgetrokken ledematen gezegd? Ik klink nu als een ontzettend pervers persoon, maar ja, ik werd hier heel, héél erg blij van.

Waar superhelden niet meer weg te denken zijn uit serieland, begint er toch wel langzaam maar zeker verzadiging te ontstaan. Je moet wel van écht goede huize komen om nog een beetje indruk te maken. Het moet ‘game-changing’ zijn. Dat deed Arrow ooit met zijn eerste seizoen, daar deed Daredevil met zijn eerste seizoen een schepje bovenop, en nu is daar The Boys van Amazon. En jongens, die verpulvert het spreekwoordelijke schepje.

In het kort gaat The Boys over een groepje mensen die, door toedoen van de superhelden, iets zijn verloren in hun leven, terugvechten tegen ‘The Seven’. ‘The Seven’ zijn de zeven beroemdste, meest verafgode en rijkste superhelden op aarde. Want superheld zijn bestaat niet alleen uit het hebben van bijzondere krachten, maar gaat vooral over de media. Wat is de beste pose (wanneer ben ik het meest sexy)? Welk goed doel steunen we (en krijgen we het meeste geld voor)? Met welke minderheidsgroep ga ik op de foto? In welke bevolkingsgroepen zijn we het minst populair? En ga zo maar door. Achter deze enorme façade zit het grote bedrijf Vought, dat gerund wordt Madelyn Stillwell (Elisabeth Shue, CSI).



Ik kan hier niet iedereen toelichten, maar ik haal even de belangrijkste (lees: de beste) acteurs eruit. Allereerst heb je Homelander (Antony Starr, Banshee), de superman van deze wereld. Niemand is sterker dan hij. Je hebt Starlight (Erin Moriarty, Jessica Jones), de nieuwste superheld van ‘The Seven’ en ook een van de weinige superhelden met daadwerkelijke compassie. Hugh Campbell (Jack Quaid, Vinyl), de onschuldige jongen die in dit hele verhaal verstrikt raakt én tenslotte Billy Butcher (Karl Urban, Almost Human), de leider van het groepje (the boys) dat tegen superhelden strijdt.

Zowel Urban als Starr leveren een prestatie van weergaloos formaat. Starr zet een ijzingwekkende en onvoorspelbare Homelander neer, die de angstaanjagende werkelijkheid van ‘voor’ en ‘achter’ de camera vrijwel perfect laat zien. In mijn ogen is dit een van de beste superheld-acteerprestaties ooit. Urban’s Butcher is een ruige, no nonsense eenling die gewoon ontzettend veel heeft meegemaakt. Er zijn momenten in het seizoen dat je de man haat, maar uiteindelijk moedig je hem aan.

De minste acteur, maar dat heeft alles te maken met de rol die voor haar geschreven is, is Elisabeth Shue. Haar Madelyn Stillwell is op het ene moment super venijnig en denkt vijf stappen vooruit, op het andere moment is ze te dom om een kinderlijke beslissing te maken. Ik denk dat de schrijvers niet wisten wat ze met haar aan moesten.

Cinematografisch is dit ook een pareltje. De ruigheid en bloederigheid wordt nergens gemeden, maar ook de enkele superkracht die je ziet (want ja, die zitten er helemaal niet zoveel in als je zou denken) is erg overtuigend. Hier is een enorme zak geld ingestopt en dat zie je!

We’re on the verge of nailin’ these wankers – Butcher

Ik kan hier nog vijf alinea’s schrijven over wat ik allemaal zo goed vind aan deze serie, maar ik moedig je aan om toch vooral zelf te gaan kijken. Ook al heb je een hekel aan superhelden, de kans is vrij groot dat je het toch leuk gaat vinden. Naast alle actie en geweld zitten er ook heftige thematieken in en er word je, als kijker, meerdere malen een spiegel voorgehouden voor zowel een reflectie naar jezelf als naar de huidige maatschappij. En wie superhelden en dat geloofwaardig samen weet te voegen tot één serie, heeft wat mij betreft de spijker recht op zijn kop geslagen.

Een 9,5!