Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Suspicious Minds - Eerste aflevering
"Twintigers, in de bloei van hun leven, doodsbang en die zich beter voordoen dan ze zijn. Suspicious Minds is een mozaïek-dramaserie die in vijf afleveringen, in flarden en fragmenten van achter naar voren een avond op een groot huisfeest vertelt. Het laatste uur het eerst. " Als iemand vraagt wat Suspicious Minds is, dan zeg je: 'nou, dat dus'.
Aangezien de synopsis van de serie al hierboven staat hoef ik niet meer daarover uit te weiden. Dat ga ik dus ook niet doen. Wat ik wel ga doen is vertellen hoe deze nieuwe Nederlandse serie van de VPRO mij is bevallen. Ik werd er in ieder geval niet achterdochtig van. Vooruit, ik werd zelfs een klein beetje nieuwsgierig naar het vervolg van deze serie die in zijn geheel online is gezet door de omroep.
Als kijkers worden wij dus geïntroduceerd aan twintigers op een huisfeest. Met elke pilot/eerste aflevering is het de bedoeling dat de personages waarmee je kennis maakt, indruk op je maken. Je moet als kijker getriggerd worden om meer van hen te willen weten. Verder stippelt een eerste aflevering het traject uit welke de serie wil gaan volgen. Suspicious Minds toont dus dat huisfeest. Het is duidelijk dat de serie wil tonen welke invloed dat huisfeest zal hebben op de aanwezigen. Er wordt veel gedronken. Er wordt drugs gebruikt. Er wordt lekker gefeest. Een feestje, dus. Wie houdt er niet van?
Wat problematisch is van dit feestje is dat je niet echt een goed beeld krijgt van de feestgangers. Ja, ze zijn dronken. High. Ja, high, dat zijn ze ook. Ze praten over het leven. Ze praten over hun ervaringen. Echt hen leren kennen, nee, dat doen we niet. Het helpt ook niet dat bepaalde personages op de zenuwen werken. En, het helpt zeker niet dat je als kijker niemands naam 'echt' onthoudt. Het is een beetje verstrooid, allemaal. Gelukkig is het toch een klein beetje interessant.
Als exploratie van jonge volwassenen in de bloei van hun leven, kan dit best werken. Met welke dromen, angsten, verlangens en ambities leven zij? Dronkenschap, en verkeren in hogere sferen, maakt vaak dat men onuitgesproken frustraties (de waarheid) sneller bezigt. Om wat meer leven in de brouwerij te brengen is dat wel de kant waar de serie op moet.
De acteurs slaan geen modderfiguur. De structuur van de serie is eigenlijk vrij interessant. Eerlijk gezegd is dat hetgeen wat het meest triggert, want heel veel gebeurt er eigenlijk niet. De serie beantwoordt ook niet meteen de belangrijkste vraag: 'waarom zou, en moet, je willen kijken naar hoe dit avontuur van deze twintigers zich ontvouwt?' Daar kan ik niet meteen een duidelijk antwoord op geven. Wat ik wel kan zeggen is dat het niet saai is. Suspicious Minds is een aardig experiment van de VPRO, dat met zijn korte looptijd geen al te grote opgave is. Hoewel ik je niet kwalijk neem als je daar anders over denkt.
Volg Suspicious MindsAangezien de synopsis van de serie al hierboven staat hoef ik niet meer daarover uit te weiden. Dat ga ik dus ook niet doen. Wat ik wel ga doen is vertellen hoe deze nieuwe Nederlandse serie van de VPRO mij is bevallen. Ik werd er in ieder geval niet achterdochtig van. Vooruit, ik werd zelfs een klein beetje nieuwsgierig naar het vervolg van deze serie die in zijn geheel online is gezet door de omroep.
Als kijkers worden wij dus geïntroduceerd aan twintigers op een huisfeest. Met elke pilot/eerste aflevering is het de bedoeling dat de personages waarmee je kennis maakt, indruk op je maken. Je moet als kijker getriggerd worden om meer van hen te willen weten. Verder stippelt een eerste aflevering het traject uit welke de serie wil gaan volgen. Suspicious Minds toont dus dat huisfeest. Het is duidelijk dat de serie wil tonen welke invloed dat huisfeest zal hebben op de aanwezigen. Er wordt veel gedronken. Er wordt drugs gebruikt. Er wordt lekker gefeest. Een feestje, dus. Wie houdt er niet van?
Wat problematisch is van dit feestje is dat je niet echt een goed beeld krijgt van de feestgangers. Ja, ze zijn dronken. High. Ja, high, dat zijn ze ook. Ze praten over het leven. Ze praten over hun ervaringen. Echt hen leren kennen, nee, dat doen we niet. Het helpt ook niet dat bepaalde personages op de zenuwen werken. En, het helpt zeker niet dat je als kijker niemands naam 'echt' onthoudt. Het is een beetje verstrooid, allemaal. Gelukkig is het toch een klein beetje interessant.
Als exploratie van jonge volwassenen in de bloei van hun leven, kan dit best werken. Met welke dromen, angsten, verlangens en ambities leven zij? Dronkenschap, en verkeren in hogere sferen, maakt vaak dat men onuitgesproken frustraties (de waarheid) sneller bezigt. Om wat meer leven in de brouwerij te brengen is dat wel de kant waar de serie op moet.
De acteurs slaan geen modderfiguur. De structuur van de serie is eigenlijk vrij interessant. Eerlijk gezegd is dat hetgeen wat het meest triggert, want heel veel gebeurt er eigenlijk niet. De serie beantwoordt ook niet meteen de belangrijkste vraag: 'waarom zou, en moet, je willen kijken naar hoe dit avontuur van deze twintigers zich ontvouwt?' Daar kan ik niet meteen een duidelijk antwoord op geven. Wat ik wel kan zeggen is dat het niet saai is. Suspicious Minds is een aardig experiment van de VPRO, dat met zijn korte looptijd geen al te grote opgave is. Hoewel ik je niet kwalijk neem als je daar anders over denkt.
Reacties (0)