Leuk?
2
0
Bekijk stemmen
Star - Seizoen 2
Kort geleden vernamen we dat we binnenkort mogen uitkijken naar een derde seizoen van Star, de reeks rond drie jonge zangeressen die het willen maken in de muziekwereld. Meer dan terecht want deze reeks heeft alles wat een goede dramaserie nodig heeft en de makers hebben geen schrik om gevoelige thema’s als rassenhaat, incest, drugs, moord en andere niet al te propere zaken aan bod te laten komen.
Star, Simone en Alexandra moeten ook in dit tweede seizoen alle registers opentrekken om muzikaal aan bod te komen. De dames staan te popelen om op tour te gaan maar dat gaat niet van een leien dakje. Een machtsspelletje tussen een vader en een dochter zorgt er voor dat de beloofde tour er misschien niet komt. Het drietal moet zich keer op keer opnieuw bewijzen om dat plaatsje in die tour te veroveren. Elk van de dames heeft haar eigen redenen om dat plaatsje te willen verzilveren, wat er voor zorgt dat ze geregeld met elkaar in de clinch gaan en het voortbestaan van het trio geregeld aan een zijden draad hangt.
Tussendoor worden we getrakteerd op de vader van Star en Simone die opnieuw contact zoekt met zijn dochters. Carlotta probeert als manager van het drietal hen vooruit te helpen om de nodige stappen te kunnen zetten in het door corruptie en vriendjespolitiek geteisterde muzieklandschap. En als dat allemaal nog niet genoeg is, duikt ook de dood gewaande ex-manager van de meisjes opnieuw op.
Heel wat stof om het achttien afleveringen durende tweede seizoen op te vullen. Niets is minder waar! De gebeurtenissen volgen elkaar in sneltreinvaart op, de makers weten dat echter zo te doen dat je als kijker elke verhaallijn netjes kunt volgen.
Muziek is een rode draad in deze dramaserie, ook al wordt het muzikale aspect in dit tweede seizoen eerder een leidraad waaraan de gebeurtenissen rond de drie zangeressen en hun entourage wordt opgehangen. Die muziek blijft belangrijk, het is het gegeven dat alle personages verbindt, maar is niet meer datgene waar deze serie rondom is opgebouwd.
Het tweede seizoen eindigt alvast met een paar sterke cliffhangers waarmee zonder probleem een minstens even sterk derde seizoen kan worden opgebouwd. Om je duimen en vingers bij af te likken.
© FOX
Star, Simone en Alexandra moeten ook in dit tweede seizoen alle registers opentrekken om muzikaal aan bod te komen. De dames staan te popelen om op tour te gaan maar dat gaat niet van een leien dakje. Een machtsspelletje tussen een vader en een dochter zorgt er voor dat de beloofde tour er misschien niet komt. Het drietal moet zich keer op keer opnieuw bewijzen om dat plaatsje in die tour te veroveren. Elk van de dames heeft haar eigen redenen om dat plaatsje te willen verzilveren, wat er voor zorgt dat ze geregeld met elkaar in de clinch gaan en het voortbestaan van het trio geregeld aan een zijden draad hangt.
Tussendoor worden we getrakteerd op de vader van Star en Simone die opnieuw contact zoekt met zijn dochters. Carlotta probeert als manager van het drietal hen vooruit te helpen om de nodige stappen te kunnen zetten in het door corruptie en vriendjespolitiek geteisterde muzieklandschap. En als dat allemaal nog niet genoeg is, duikt ook de dood gewaande ex-manager van de meisjes opnieuw op.
Heel wat stof om het achttien afleveringen durende tweede seizoen op te vullen. Niets is minder waar! De gebeurtenissen volgen elkaar in sneltreinvaart op, de makers weten dat echter zo te doen dat je als kijker elke verhaallijn netjes kunt volgen.
Muziek is een rode draad in deze dramaserie, ook al wordt het muzikale aspect in dit tweede seizoen eerder een leidraad waaraan de gebeurtenissen rond de drie zangeressen en hun entourage wordt opgehangen. Die muziek blijft belangrijk, het is het gegeven dat alle personages verbindt, maar is niet meer datgene waar deze serie rondom is opgebouwd.
Het tweede seizoen eindigt alvast met een paar sterke cliffhangers waarmee zonder probleem een minstens even sterk derde seizoen kan worden opgebouwd. Om je duimen en vingers bij af te likken.
Over de auteur, Peter Rotthier
Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
Meer recensies van Peter Rotthier
Reacties (0)