Star Trek: Picard - Seizoen 3

Voor het laatste seizoen van Star Trek: Picard kruipt Patrick Stewart nog eenmaal in de huid van Jean-Luc Picard. En hij neemt voor deze gelegenheid wat bekende gezichten met zich mee. Engage! Het derde seizoen van Picard begint in volle vaart. Als het schip van Beverly Crusher (Gates McFadden, Star Trek: Next Generation) achterna wordt gezeten, twijfelt zij geen moment. Ondanks dat ze al ruim twintig jaar geen contact meer hebben gehad, is er maar één iemand die ze blind vertrouwt en ze stuurt dan ook een noodoproep naar Picard (Patrick Stewart, Star Trek: Next Generation).

Samen met Riker (Jonathan Frakes, Star Trek: The Next Generation) besluit Picard om te gaan helpen. Ze hebben daarbij de hulp nodig van Seven of Nine (Jeri Ryan, Star Trek: Voyager) die inmiddels onderdeel is van de bemanning van het schip van Captain Shaw (Todd Stashwick, 12 Monkeys). Laatstgenoemde is niet van plan om zijn gehele bemanning in gevaar te brengen voor de nukken van twee oude rotten. Het levert de nodige confrontaties op, want Picard en Riker geven het niet zomaar op en gezien hun geschiedenis ligt de loyaliteit van Seven of Nine eerder bij Picard dan bij Shaw.



Raffi Musiker (Michelle Hurd, Blindspot) is ondertussen werkzaam voor Starfleet Intelligence en zij onderzoekt een diefstal die is gepleegd bij de Daystrom Station. Die diefstal lijkt in verband te staan met een grotere aanslag die gepleegd gaat worden op de Federation.

Zodra het schip van Beverly wordt gevonden en blijkt dat zij, in de persoon van haar zoon Jack (Ed Speleers, You), een onverwachte en mysterieuze passagier bij zich heeft, komt het verhaal in een stroomversnelling terecht. Een stroomversnelling waarin alles bij elkaar komt. En dat bedoel ik letterlijk, want buiten een aantal oude bekenden en wat vijanden van weleer, komen er meerdere verhaallijnen uit The Next Generation, Deep Space-9 en Voyager bij elkaar. En dat alles zodat Picard en zijn bemanning nog eenmaal de strijd aan kunnen gaan om het voortbestaan van de Federation en de mensheid veilig te stellen.

Buiten het feit dat we ons niet tien afleveringen lang aan boord van de Enterprise bevinden, had dit net zo goed het achtste seizoen van The Next Generation kunnen zijn.

The Next Generation, Deep Space-9 en Voyager waren de Star Trek series waarmee ik ben opgegroeid. De rest heb ik ook gezien, maar die drie series vormen voor mij de basis van Star Trek. Toen de serie Picard werd aangekondigd, was ik dan ook zeer enthousiast en benieuwd, maar tot nu toe viel het niet mee. Het eerste seizoen vond ik nog wel degelijk, het tweede seizoen viel mij ontzettend tegen.

Het derde seizoen is daarentegen precies waarop ik had gehoopt. Dat is vrijwel geheel te danken aan het feit dat er min of meer afscheid genomen is van de eerste twee seizoenen en dat voor het derde seizoen het feit dat de serie is voortgekomen uit The Next Generation volledig is omarmd. Buiten het feit dat we ons niet tien afleveringen lang aan boord van de Enterprise bevinden, had dit net zo goed het achtste seizoen van The Next Generation kunnen zijn.

En dat is aan alles te merken. Afgezien van de intro en aftiteling, die totaal anders zijn, is er afscheid genomen van het grootste gedeelte van de verhaallijnen en personages uit de eerste seizoenen. Slechts Raffi is mee naar het derde seizoen en zij is voor mij dan ook nog eens de zwakste schakel in deze reeks. Dat ligt niet zozeer aan de acteerprestaties, maar het lijkt alsof de schrijvers niet precies wisten wat ze met haar aan moesten en haar er geforceerd in hebben geschreven.



Zoals gezegd zit dit seizoen vol met verhaallijnen uit The Next Generation, Deep Space-9 en Voyager. Ze komen samen in een mooi verhaal dat vanaf het begin tot het einde spannend blijft en waarin je, naast de nodige cameo’s van bekende personages, alle hoofdrolspelers uit The Next Generation terug ziet komen. Ook kom je erachter wat er van hen geworden is na de gebeurtenissen uit de film Star Trek Nemesis uit 2002. Tel daarbij de vele verwijzingen en easter eggs op die er in deze tien afleveringen zitten en je zult begrijpen waarom ik (zeker vanuit nostalgisch oogpunt) zo enthousiast ben.

De synergie tussen de verschillende personages is er na al die jaren nog steeds en de momenten waarop ze voor het eerst weer bij elkaar zijn, zijn prachtig om te zien. Is dit seizoen dan perfect? Vast niet, maar het bracht mij precies wat ik wilde. The Next Generation en Jean-Luc Picard hebben het einde gekregen dat zij verdienden en dat is, zeker omdat bij Patrick Stewart te merken is dat de jaren echt wel gaan tellen, erg mooi. Een prachtige afsluiting waarbij nog wel een aantal deurtjes opengelaten zijn voor mogelijke spin-offs.