Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Squadra Antimaffia - Seizoen 3
Veel films en series ontstaan als volgt: er is een kant en klaar, recht toe recht aan, chronologisch verteld verhaal uit een roman of zo. Daar wordt een team scenaristen op gezet. Die kijken er enkele maanden naar, maar er zit niet echt schot in. Per ongeluk krijgt een vijfjarig dochtertje van één van hen het manuscript te pakken. Ze gaat het te lijf met een schaar. De stukken gooit ze van de trap af. Een scenarist raapt de stukken op van boven naar beneden. Zo, scenario klaar, inleveren en regisseren maar. En wij kijkers mogen er dan chocola van maken. Liever ga je een echte puzzel van 10.000 stukjes naar een schilderij van Monet maken.
Het is dan ook een genoegen weer eens een serie te zien die je meteen snapt. Het begint bij het begin, het wordt chronologisch verteld, je weet meteen wie wie is en er worden ook geen vijf verhalen door elkaar verteld. En de inhoud? Siciliaanse maffia, Palermo. Misdaad en corruptie. Strijd van de politie en justitie tegen de maffia. Strijd binnen de maffia om de macht. Ontvoeringen en achtervolgingen. Maffiafamilie tegen maffiafamilie. Liefde, erotiek en jaloezie. En dat alles in één seizoen van een serie. Dat moet wel spannend zijn. En ik zal het maar meteen bekennen: dat is het ook. En nog boeiend ook. En mooi gefilmd en goed geacteerd. Een goede serie dus.
Ik heb het over Squadra AntiMaffia, de naam zegt het al, politie tegen maffia. Een Italiaanse serie, die gestart is in 2009. Ieder jaar verscheen er een seizoen, dus in 2015 het zesde. Ik bespreek hier het derde seizoen, maar dat is exemplarisch voor de hele serie. De serie is bedacht en geschreven door Stefano Bises en Leonardo Fasoli. De regisseur van het derde seizoen is Benianimo Catena. Productie: Taodue Film. Ik weet niet of de serie op de Nederlandse t.v. is geweest, je kunt hem wel on demand bestellen bij Ziggo. Bijzonder is dat de serie de tijd (in totaal 1065 minuten) ervoor neemt het verhaal te vertellen. Tien afleveringen van zo'n 90 minuten; de laatste aflevering duurt zelfs ruim twee uur, de lengte van een speelfilm.
De hoofdpersonen zijn Rosy Abate, de capo van de maffiafamilie Abate, en Claudia Mares, hoofdinspecteur van politie. Rosy en Claudia hebben elkaar wat merkwaardig ontmoet. Rosy zat als kind in een ontplofte auto met haar ouders en Claudia redt haar (als enige) uit de auto. Daarna zijn ze dikke vrienden totdat Rosy, gedreven door tegenslag en het lot, voor de maffia kiest, waarna ze elkaar naar het leven staan. In het derde seizoen komt Rosy uit Colombia naar Sicilië. In Colombia heeft ze naast het leven schenken aan een kind ook een drugsbaron vermoord, wat haar niet in dank is afgenomen. In Sicilië moet ze vanuit het niets de Abate-clan weer nieuw leven inblazen en ook nog de andere maffiafamilies meekrijgen. Gelukkig heeft ze hulp. Claudia Mares wil haar arresteren en tot overmaat van ramp verschijnen ook de Colombianen op het toneel. De ontknoping vindt in Rome plaats.
Sicilië en Palermo komen uitgebreid in beeld, mooie vakantieplaatjes, je zou er zo naar toe willen. De actiescènes en trucages zijn goed in orde. Claudia Mares wordt gespeeld door Simona Cavallari: gedreven, veel temperament en een uitgebreid assortiment aan gezichts- en lichaamstaal. Ook Giulia Michelini die Rosy Abate speelt, is een goede actrice. Bezorgd en gespannen als een kat als het om haar kind gaat, meestal pratend als een mitrailleur, maar ook prima verstilde momenten. Geloofwaardig dus. En dan moet ik nog de ultieme schurk noemen: Filippo Da Silva, afkomstig uit de geheime dienst; heeft er zijn contacten nog, speelt altijd dubbelspel, is vilein en geslepen, soms op het randje van waanzin. Ga er maar aan staan om dat te spelen, maar Paolo Pierobon kan het.
Is er dan niks op aan te merken? O, jawel. De serie heeft heel veel vaart en er gebeurt van alles en dat maakt dat je blijft kijken. Maar het is wel vaak heel simpel en onwaarschijnlijk. Het rechercheteam bestaat uit zo'n vijf (later vier) personen die alles doen, maar dan ook alles (schaduwen, achtervolgen, rapporteren, 's nachts schurken in de gaten houden, arresteren, ondervragen, verhoren). Ik denk dat ze nooit slapen. Soms bellen ze om versterking en dan komen altijd dezelfde autootjes met sirene aan scheuren met daarin een blik agenten die weinig meer doen dan heen en weer hollen. Ook is de politie altijd, de hele serie door, te laat op de plaats des onheils, behalve aan het eind dus. En is er eens een oplossing, dan leidt die meteen tot nog meer problemen. In die zin lijkt het wel op de serie 24 met Jack Bauer. Maar ga toch vooral kijken, je zult niet teleurgesteld worden.
Volg Squadra Antimafia - Palermo OggiHet is dan ook een genoegen weer eens een serie te zien die je meteen snapt. Het begint bij het begin, het wordt chronologisch verteld, je weet meteen wie wie is en er worden ook geen vijf verhalen door elkaar verteld. En de inhoud? Siciliaanse maffia, Palermo. Misdaad en corruptie. Strijd van de politie en justitie tegen de maffia. Strijd binnen de maffia om de macht. Ontvoeringen en achtervolgingen. Maffiafamilie tegen maffiafamilie. Liefde, erotiek en jaloezie. En dat alles in één seizoen van een serie. Dat moet wel spannend zijn. En ik zal het maar meteen bekennen: dat is het ook. En nog boeiend ook. En mooi gefilmd en goed geacteerd. Een goede serie dus.
Ik heb het over Squadra AntiMaffia, de naam zegt het al, politie tegen maffia. Een Italiaanse serie, die gestart is in 2009. Ieder jaar verscheen er een seizoen, dus in 2015 het zesde. Ik bespreek hier het derde seizoen, maar dat is exemplarisch voor de hele serie. De serie is bedacht en geschreven door Stefano Bises en Leonardo Fasoli. De regisseur van het derde seizoen is Benianimo Catena. Productie: Taodue Film. Ik weet niet of de serie op de Nederlandse t.v. is geweest, je kunt hem wel on demand bestellen bij Ziggo. Bijzonder is dat de serie de tijd (in totaal 1065 minuten) ervoor neemt het verhaal te vertellen. Tien afleveringen van zo'n 90 minuten; de laatste aflevering duurt zelfs ruim twee uur, de lengte van een speelfilm.
De hoofdpersonen zijn Rosy Abate, de capo van de maffiafamilie Abate, en Claudia Mares, hoofdinspecteur van politie. Rosy en Claudia hebben elkaar wat merkwaardig ontmoet. Rosy zat als kind in een ontplofte auto met haar ouders en Claudia redt haar (als enige) uit de auto. Daarna zijn ze dikke vrienden totdat Rosy, gedreven door tegenslag en het lot, voor de maffia kiest, waarna ze elkaar naar het leven staan. In het derde seizoen komt Rosy uit Colombia naar Sicilië. In Colombia heeft ze naast het leven schenken aan een kind ook een drugsbaron vermoord, wat haar niet in dank is afgenomen. In Sicilië moet ze vanuit het niets de Abate-clan weer nieuw leven inblazen en ook nog de andere maffiafamilies meekrijgen. Gelukkig heeft ze hulp. Claudia Mares wil haar arresteren en tot overmaat van ramp verschijnen ook de Colombianen op het toneel. De ontknoping vindt in Rome plaats.
Sicilië en Palermo komen uitgebreid in beeld, mooie vakantieplaatjes, je zou er zo naar toe willen. De actiescènes en trucages zijn goed in orde. Claudia Mares wordt gespeeld door Simona Cavallari: gedreven, veel temperament en een uitgebreid assortiment aan gezichts- en lichaamstaal. Ook Giulia Michelini die Rosy Abate speelt, is een goede actrice. Bezorgd en gespannen als een kat als het om haar kind gaat, meestal pratend als een mitrailleur, maar ook prima verstilde momenten. Geloofwaardig dus. En dan moet ik nog de ultieme schurk noemen: Filippo Da Silva, afkomstig uit de geheime dienst; heeft er zijn contacten nog, speelt altijd dubbelspel, is vilein en geslepen, soms op het randje van waanzin. Ga er maar aan staan om dat te spelen, maar Paolo Pierobon kan het.
Is er dan niks op aan te merken? O, jawel. De serie heeft heel veel vaart en er gebeurt van alles en dat maakt dat je blijft kijken. Maar het is wel vaak heel simpel en onwaarschijnlijk. Het rechercheteam bestaat uit zo'n vijf (later vier) personen die alles doen, maar dan ook alles (schaduwen, achtervolgen, rapporteren, 's nachts schurken in de gaten houden, arresteren, ondervragen, verhoren). Ik denk dat ze nooit slapen. Soms bellen ze om versterking en dan komen altijd dezelfde autootjes met sirene aan scheuren met daarin een blik agenten die weinig meer doen dan heen en weer hollen. Ook is de politie altijd, de hele serie door, te laat op de plaats des onheils, behalve aan het eind dus. En is er eens een oplossing, dan leidt die meteen tot nog meer problemen. In die zin lijkt het wel op de serie 24 met Jack Bauer. Maar ga toch vooral kijken, je zult niet teleurgesteld worden.
Reacties (0)