Leuk?
8
0
Bekijk stemmen
Springvloed - Seizoen 1 (DVD)
Aangezien Scandinavische reeksen zelden teleurstellend zijn, hoefde ik niet lang na te denken om ook deze reeks mee te pikken. En ja, hoor, na enkele minuten plakte ik al verslaafd aan het scherm. Op amper twee avonden tijd heb ik de tien afleveringen verslonden. Een topreeks!
Een serie waarbij je je vanaf de eerste minuut afvraagt wat de clou is. En in plaats van duidelijkheid, zit je gaandeweg natuurlijk alleen nog maar met meer vragen. In dat opzicht is Springvloed volgens min of meer hetzelfde stramien opgebouwd als bijvoorbeeld The Bridge of The Killing. En toch heb je niet het gevoel dat je het allemaal al gezien hebt.
Het feit dat er meerdere verhaallijnen worden verteld, geeft natuurlijk een vernieuwend karakter. Hoofdpersonage Tom Stilton (Kjelle Bergqvist – Monica Z) is de link. Dat deze verhaallijnen niet allemaal even intensief met elkaar verbonden worden, stoort allerminst. Het geeft vooral uitleg aan het toenemende gedreven karakter van Stilton.
Want dat maakt van Springvloed een genuanceerde serie. Geen oppervlakkige scenario’s waarbij je al meteen weet wie het gedaan heeft. Geen idiote personages waarbij goed en kwaad zo duidelijk te onderscheiden zijn. Wel een verscheidenheid aan karakters die worden uitgediept. Personages waarbij je gaandeweg begrijpt waarom ze zo zijn. Ook zit er langs de zijlijn een maatschappelijk verhaal in. Hoe niet iedereen in onze samenleving dezelfde kansen krijgt en hoe dit bepaalt hoe groot (of hoe klein) je kans op onrechtvaardigheid is.
Ze hebben er echt talent voor, die Scandinaviërs, om een voortdurende spanning op te bouwen mét diepgang. Van het begin tot het einde zit je op het puntje van je stoel. De personages laten je meeslapen doorheen het verhaal. En dat doen ze stuk voor stuk erg sterk. Niemand laat steken vallen in het acteerwerk, zelfs de kinderacteurs niet.
Al moesten de kinderscènes voor mij misschien niet. Deze scènes kropen onder mijn huid en bleven er een tijdje steken. De makers hebben het ongelooflijk sterk in beeld gebracht. Geen ellenlange platte beelden. Ze slaagden er in om met één enkel beeld je als kijker meteen van slag te brengen. Net zoals de allereerste scène van de allereerste aflevering waar het allemaal om draait. Het grijpt je meteen naar de keel.
Kortom, ik eindig met waar ik begonnen ben: Springvloed is een topreeks. Hou je van krimi? Heb je liever wat meer nuance dan er bij Baantjer of bij Witse aan te pas komt? En ben je gewoon een Scandifan? Laat deze reeks dan zeker niet passeren.
Volg SpringflodenEen serie waarbij je je vanaf de eerste minuut afvraagt wat de clou is. En in plaats van duidelijkheid, zit je gaandeweg natuurlijk alleen nog maar met meer vragen. In dat opzicht is Springvloed volgens min of meer hetzelfde stramien opgebouwd als bijvoorbeeld The Bridge of The Killing. En toch heb je niet het gevoel dat je het allemaal al gezien hebt.
Het feit dat er meerdere verhaallijnen worden verteld, geeft natuurlijk een vernieuwend karakter. Hoofdpersonage Tom Stilton (Kjelle Bergqvist – Monica Z) is de link. Dat deze verhaallijnen niet allemaal even intensief met elkaar verbonden worden, stoort allerminst. Het geeft vooral uitleg aan het toenemende gedreven karakter van Stilton.
Want dat maakt van Springvloed een genuanceerde serie. Geen oppervlakkige scenario’s waarbij je al meteen weet wie het gedaan heeft. Geen idiote personages waarbij goed en kwaad zo duidelijk te onderscheiden zijn. Wel een verscheidenheid aan karakters die worden uitgediept. Personages waarbij je gaandeweg begrijpt waarom ze zo zijn. Ook zit er langs de zijlijn een maatschappelijk verhaal in. Hoe niet iedereen in onze samenleving dezelfde kansen krijgt en hoe dit bepaalt hoe groot (of hoe klein) je kans op onrechtvaardigheid is.
Ze hebben er echt talent voor, die Scandinaviërs, om een voortdurende spanning op te bouwen mét diepgang. Van het begin tot het einde zit je op het puntje van je stoel. De personages laten je meeslapen doorheen het verhaal. En dat doen ze stuk voor stuk erg sterk. Niemand laat steken vallen in het acteerwerk, zelfs de kinderacteurs niet.
Al moesten de kinderscènes voor mij misschien niet. Deze scènes kropen onder mijn huid en bleven er een tijdje steken. De makers hebben het ongelooflijk sterk in beeld gebracht. Geen ellenlange platte beelden. Ze slaagden er in om met één enkel beeld je als kijker meteen van slag te brengen. Net zoals de allereerste scène van de allereerste aflevering waar het allemaal om draait. Het grijpt je meteen naar de keel.
Kortom, ik eindig met waar ik begonnen ben: Springvloed is een topreeks. Hou je van krimi? Heb je liever wat meer nuance dan er bij Baantjer of bij Witse aan te pas komt? En ben je gewoon een Scandifan? Laat deze reeks dan zeker niet passeren.
Reacties (4)